W literaturze polskiej zob. trzy nasze fragmenty na ten temat: Teologia polityczna francuskiej kontrrewolucji, [w:] B. Grott (red.), Religia i polityka, Kraków 2000, s. 19–36; Filozofia polityczna…, s. 116–137; Kościół w cieniu gilotyny. Katolicyzm francuski wobec Rewolucji (1789–1815), Warszawa 2009, s. 470–480.
365
L. de Bonald, Législation primitive, Paris 1847, s. 185.
366
L. de Bonald, Théorie du pouvoir…, t. I, s. III.
367
Ibidem, t. I, s. 51; t. II, s. 64, 129, 314–315; idem, Pensées sur divers sujets et discours politiques, T. II, Paris 1817, s. 190
368
L. de Bonald, Théorie du pouvoir…, t. II, s. 2.
369
Ibidem, t. II, s. 315–16.
370
Ibidem, t. II, s. 185–86, 313–16, 354–55; idem, Du divorce, considéré au XIXe siècle, relativement à l’état domestique et à l’état public de société, Paris 1818, s. 174–176.
371
L. de Bonald, Théorie du pouvoir…, t. II, s. 317–319.
372
Ibidem, t. I, s. 61.
373
Zob. E. Schramm, Donoso Cortés, su vida y su pensamiento, Madrid 1936, s. 189–192; A. Fornés Murciano, Providencialismo, decisionismo y pensamiento antropológico. Influencia de Josephde Maistre en la teología política de Donoso Cortés, „Hispania Sacra”, 2011, t. 63, nr 127, s. 235–260.
374
J. Donoso Cortès, Obras completas, op.cit., t. II, s. 191–192, 595, 671–672, 685–686.
375
Problem dyktatury u J. Donoso Cortésa w literaturze omawiają np. F. Ariel del Val, Los fundamentos ideológicos…, s. 213–220; C. Villalba, La critica al liberalismo…, s. 93–96; R. Skarzyński, Konserwatyzm, op.cit., s. 182n.; E. Molina, Cómo detener el mal. El decisionismo politica de Donoso Cortés, „Archipiélago”, 2003, nr 56, s. 47–52; A. Wielomski, Konserwatyzm, op.cit., s. 198–209.
376
P. Leturia, Previsión y refutación del ateísmo communista en los últimos escritos de Juan Donoso Cortés, 1848–1853, „Gregorianum”, 1937, nr 18, s. 481–517; J.M. Beneyto, Apocalipsis de la modernidad, op.cit., s. 129–130, 220–227; A. Wielomski, Hiszpania Franco, op.cit., s. 88–94.
377
J. Donoso Cortès, Obras completas, op.cit., t. II, s. 203–204.
378
J.M. Beneyto, Apocalipsis de la modernidad, op.cit., s. 189; J. Bartyzel, Posępny markiz de Valdegamas. Życie, myśl i dziedzictwoJuanaDonoso Cortésa, „Arcana”, 1999, nr 2, s. 112.
379
A. Caturelli, Donoso Cortés. Ensayo sobre su filosofia de la historia, Cordoba 1958, s. 111–112.
380
A. Imatz, Carl Schmitt…, s. 146–147.
381
J.M. Beneyto, Apocalipsis de la modernidad, op.cit., s. 143.
382
C. Schmitt, Donoso Cortés…, s. 75.
383
L. Sánchez Agesta, Las positiones del pensamiento…, s. 464–465; idem, Principios de Teoria…, s. 91–94; J.C. Grau, Perfil actual…, s. 98.
384
Pierwszy z tych tekstów znajduje się w J. Donoso Cortès, Obras completas, op.cit., t. II, s. 79–110. Następne dwa nie znajdują się w tym zbiorze, który stanowi „dzieła wszystkie”
385
H. Pottmeyer, Die Rolle des Papsttums…, s. 67–70.
386
J. Donoso Cortés, Obras completas, op.cit., t. II, s. 201–202; idem, Essai sur le catholicisme, le libéralisme et le socialisme considérés dans leurs principes fondamentaux [w:] Idem, Oeuvres, op.cit., t. III, s. 64 (cytujemy za wersją francuską jako oryginalną, gdyż jakkolwiek tekst ten został napisany w j. hiszpańskim, to ukazał się najpierw w j. francuskim, w cytowanym przez nas zbiorze pod red. L. Veuillota).
387
J. Donoso Cortès, Obras completas, op.cit., t. II, s. 202; idem, Essai sur le catholicisme, op.cit., s. 64–69.
388
Opis teologii politycznej J. Donoso Cortésa stanowi skrót zaczerpnięty z naszej rozprawy W poszukiwaniu Katechona, op.cit., s. 118–129.
389
C. Schmitt, Politische Romantik, op.cit., s. 11.
390
Ibidem, s. 11.
391
A. Wielomski, Prawica w XX wieku 2, Radzymin 2017, s. 61–78.
392
P. Lasserre, Le Romantisme français.Essai sur la révolution dans les sentiments et dans les idées au XIXe siècle, Paris 1911, s. 9–74; J. Lemaitre, Jan Jakub Rousseau, Warszawa–Kraków 1910, s. 52, 60, 74, 84, 197–198; Ch. Maurras, Jean Jaques Rousseau, [w:] Idem, Oeuvres Capitales, T.III, Paris 1954, s. 451–452, 455.
393
Zob. wczesną publicystykę literacko–polityczną Ch. Maurrasa zebraną w tomie Romantisme et Révolution, Paris 1922 (szczególnie s. 131–206, 243–290). W kręgu Action Française najdojrzalszą krytykę Romantyzmu rozwinął P. Lasserre, Le Romantisme français, op.cit.
394
K.–P. Höpke, La destra tedesca…, s. 112–117.
395
O. Beaud, Carl Schmitt…, s. 19; G. Balakrishnan, L’ennemi, op.cit., s. 46, 86–88.
396
L. Feuchtwanger, C. Schmitt, Briefwechsel 1918–1935, Berlin 2007, s. 89.
397
A. de Benoist, Die Konservative Revolution in Frankreich, [w:] K. Weiβmann (red.), Die Konservative Revolution in Europa, Steigra 2013, s. 135.
398
A. Wielomski, Prawica w XX wieku 2, op.cit., s. 79–116. W literaturze tylko M. Dahlheimer, Carl Schmitt…, s. 156–163. Niestety, badacz ten nie czyta w j. francuskim, więc korzysta wyłącznie z niemieckojęzycznych opracowań, co czyni jego analizy mało wartościowymi.
399
A. Filippow, Teologia polityczna i suwerenna dyktatura.Carl Schmitt o Josephie de Maistrze, „Kronos”, 2016, nr 1, s. 166.
W literaturze polskiej zob. trzy nasze fragmenty na ten temat: 