C. Schmitt, Duchowa i historyczna sytuacja dzisiejszego parlamentaryzmu [1926], [w:] Idem, Teologia polityczna i inne…, s. 144–145.
258
C. Schmitt, Die Diktatur, op.cit., s. 139; idem, Verfassungslehre, Berlin 1989 [1928], s. 79–80; idem, Die legale Weltrevolution, „Der Staat”, 1978, nr 17, s. 337.
259
C. Schmitt, Teologia polityczna, op.cit., s. 71–72.
260
C. Schmitt, Duchowa i historyczna…, s. 180.
261
Podrozdział ten w części poświęconej pracy C. Schmitta Katolicyzm rzymski i polityczna forma stanowi skrót rozważań z naszej monografii W poszukiwaniu Katechona, op.cit., s. 213–260.
262
A. Habisch, Autorität und moderne…, s. 116; A. Wielomski, Papalistyczna eklezjologia polityczna jako archetyp nowożytnego państwa uniwersalnego, [w:] Idem, Ł. Święcicki, Od Christianitas do Unii Europejskiej. Historia idei zjednoczenia Europy, Warszawa 2015, s. 33–36.
263
C. Schmitt, Die Sichtbarkeit der Kirche. Eine scholastische Erwägung [1917], [w:] Idem, Die Militärzeit 1915 bis 1919. Tagebuch Februar bis Dezember 1915. Aufsätze und Materialien, Berlin 2005, s. 446.
264
Ibidem, s. 448–449.
265
Ibidem, s. 451; idem, Die Idee des Einheitsstaates.Jean Bodin [1919], [w:] Idem, Die Militärzeit 1915 bis 1919, op.cit., s. 477, 485.
266
C. Schmitt, Die Idee des Einheitsstaates, op.cit., s. 477.
267
Ibidem, s. 479.
268
Ibidem, s. 479.
269
Ibidem, s. 480–485.
270
H. Rumpf, Carl Schmitt…, s. 18.
271
Zob. np. S. Mochi Onory, Fonti canonistiche dell’idea moderna dello stato, Milano 1951, s. 148–160; A. Black, Monarchy and Community. Political Ideas in the Later Conciliar Controversy, 1430–1450, Cambridge 1970, s. 80–84; J. Coleman, The Interrelations between Church and State, [w:] J.–P. Genet, B. Vincent (red.), Etat et Eglise dans la genèse de l’Etat moderne, Madrid 1986, s. 41–54; J.–C. Schmitt, Problèmes religieux dans la genèse de l’Etat moderne, [w:] Ibidem, s. 55–62; J.–P. Genet, La genèse de l’Etat moderne. Les enjeux d’un programme de recherche, „Actes de la Recherche en Sciences Sociales”, 1997, nr 118, s. 3–19.
272
C. Schmitt, Katolicyzm rzymski i polityczna forma [1923], [w:] Idem, Teologia polityczna i inne pisma, Kraków 2000, s. 84–85.
273
Sprzeczne stanowiska protestantów i katolików w tej kwestii przedstawiają H. Jedin, Geschichte des Konzils von Trient, T. I, Der Kampf um das Konzil, Freiburg 1977, s. 136n.; A. Wielomski, Myśl polityczna Reformacji i Kontrreformacji, T. I, Rewolucja protestancka, Warszawa 2013, s. 95–132.
274
Na element ten zwraca uwagę T. Paléologue, Sous l’Oeil du Grand Inquisiteur. Carl Schmitt et l’héritage de la théologie politique, Paris 2004, s. 40.
275
C. Schmitt, Katolicyzm rzymski…, s. 90.
276
Ibidem, s. 90–91.
277
J.–C. Monod, La querelle de la sécularisation, op.cit., s. 160.
278
Ibidem, s. 148–149.
279
M. Jendrzejczak, Kulturowe korzenie demokratycznego kapitalizmu według Michaela Novaka, Warszawa 2015, s. 359–376.
280
Problem „neutralizacji” C. Schmitt rozwija w następujących tekstach: Epoka neutralizacji i apolityzacji [1927], [w:] W. Kunicki (red.), Rewolucja konserwatywna w Niemczech 1918–1933, Poznań 1999, s. 427–444; Corollarium 1: Übersicht über die verschiedenen Bedeutungen und Funktionen des Begriffes der innerpolitischen Neutralität des Staates, [w:] Idem, Der Begriff des Politischen, Berlin 1963 [1932], s. 97–101. Zob. szerzej na ten temat np. J.P. McCormick, Carl Schmitt’s Critique of Liberalism. Against Politics as Technology, Cambridge 1999, s. 31–117; J.L. Villacañas, Poder y Conflicto, op.cit., s. 79–110; J. Manemann, Carl Schmitt und die Politische Theologie.Politischer Anti–Monotheismus, Münster 2002, op.cit., s. 13–34.
281
M. Herrero López, El „nomos” y lo politico…, s. 87–88.
282
Literatura na temat Schmittiańskiej krytyki liberalizmu w rozmaitych postaciach jest ogromna – zob. np. E. Diaz, Carl Schmitt: la destrucción del Estado de derecho, „Revista Jurídica”, 2003, nr 8, s. 143–162; J. Caamaño Martínez, El pensamiento juridico–politico…, s. 56–89; J. Freund, Vue d’ensemble, „Revue Européenne des Sciences Sociales”, 1978, t. XVI, nr 44, s. 7–38; idem, L’essence du politique, Paris 1986, s. 211–212, 330–347, 442n., 645; K. Hansen, Feindberührungen und versöhnlichen Ausgang. Carl Schmitt und der Liberalismus, [w:] H. Lietzmann, K. Hansen (red.), Carl Schmitt…, s. 9–14; M. Weimayr, Carl Schmitt – Sprache der Krise/Krise der Sprache, [w:] W. Pircher (red.), Gegen den Ausnahmezustand. Zur Kritik an Carl Schmitt, Wien 1999, s. 57n.; J.P. McCormick, Carl Schmitt's critique of liberalism, s. 121–192; G.A. Di Marco, Thomas Hobbes…, s. 305–328; Ch. Gusy, „Entpolitisierung durch die Polarität von Ethik und Oekonomie”. Entpolitisierter Liberalismus oder politische Einheit?, [w:] R. Mehring (red.), Carl Schmitt: Der Begriff des Politischen. Ein kooperativer Kommentar, Berlin 2003, s. 139–155; J. Franzé, Qué es la politica? Tres respuestas: Aristoteles, Weber y Schmitt, Madrid 2004, s. 159–228; L.R. Oro Tapia, Critica de Carl Schmitt al liberalismo, „Estudios Publicos”, 2005, nr 98, s. 171–187; J. Zaganiaris, „Un remède pire que le mal”: Carl Schmitt et les apories des régimes républicains, „Mouvements”, 2005, nr 37, s. 73–79; R. Baumert, Carl Schmitt…, s. 5–37; J.T. Klein, A teoria da democracia de Carl Schmitt, „Principios Natal”,
betrachtet, 