przed sobą.
Rozdział 12
Uratował mnie zakręt w szybie. Wcześniej go nie widzieliśmy, ale wiedzieliśmy, że szyb nie prowadzi pionowo w dół. Architektura Centaurów była pełna zakrętów. Po prostu nie wierzyli w linie proste.
Ledwie udało mi się ustawić tak, żeby w dół skierowane były moje nogi, nie głowa, kiedy trafiłem w ścianę przy zakręcie. Wylądowałem na czymś miękkim – na pierwszym od lat zabitym przeze mnie Centaurze.
Chyba nieco zaskoczyłem przeciwników, skacząc pomiędzy nich. Mój skafander bojowy zapewne pomagał. Musiałem wyglądać jak mordercza maszyna.
Jak się okazało, strzelali do nas zza zakrętu, po czym chowali się, gdy odpowiadaliśmy ogniem. Jeden z nich właśnie wylazł z kryjówki, gdy zmiażdżyłem mu kark ciężkimi butami magnetycznymi. Poczułem, jak trzaska mu kręgosłup – w momencie, gdy wylądowałem, leciałem dość szybko. Nawet z niższą grawitacją i – co za tym idzie – mniejszym przyspieszeniem, nabrałem dość pędu, aby go zabić.
Stojąc na zmiażdżonym kosmicie, obróciłem miotacz i spaliłem kolejnego kryjącego się w cieniu snajpera, zanim zorientował się, co zaszło. Było jeszcze dwóch, ale uciekli.
– Uwaga na dole! – usłyszałem głos. Rozpoznałem Kwona i odczołgałem mu się z drogi. Kwon mógłby zrobić mi to, co ja Centaurowi.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
