kanepənin o başında, Sərdar Aylına baxdı. Aylın – Sərdara: cox geç oldu mənidə bağışladın sayılır mən gedim evə, – Aylına: bağışlamadım gedə bilmssən, Aylın yorğun idi şərabda təsir etmişdi, əlindəki bakala baxdığında birdən Vəfanı xatırladı. İcəridə olarkən yazıq su istəmişdi verməmişdilər, Sərdar Aylının nə isə düşündüyünü anladı üzünü ifadəsindən, Aylın fikirə daldı – Aylına: nə fikirləşirsən? Aylın gözünü bir nöqtəyə zilləyib – Sərdara: mənim ona yardım etməyim lazımdır. Sərdar – Aylına: kimə yardım etməyin lazımdır? Aylın unutmuşdu bir anlıq, – Sərdara: mənimlə icəridə olan Vəfa xanıma, Sərdar anladı Aylının kimə isə yardım etmək istədiyini. Off Allahım çanını dərt bürüdü, – Aylına: sən dinç dura bilmirsənmi? Vəfada kimdir? nəyinə lazımdır sənin tanımadığın insanlar, Aylın dərindən nəfəs alıb -Sərdara: o da insandır yazıqdır. Sərdar başını narazılıqla sirələyib bakaldakı şərabın hammısını icdi, – Aylına: sən hələ özünü qurtar rəyisin o tipindən, sonra baxarsan başqalarının çarələrinə. Aylın – Sərdara: hansı rəyisin tipindən? Aylın Sərdarın özünə açıqlı baxdığını görüb, – Sərdara: zarafat etdim tamam, Dilqəm dedi o cox alcaq biridir. Sərdar Dilqəm dediyində xoşuna gəlmədi, – Aylına: Dilqəmdə kimidir? -Sərdara: qonşumdur Bahar xalanın oğludur, Sərdar boş bakalı əlində oyndaraq öz – özünə: deməli qonşundur, o da xoş tipə bənzəmir hec. Aylın şərabın təsirindən yatmaq istəyirdi, -Sərdara: bilmirəm neçə tip olduğunu şükür edirəm qonşum rəyisin oğlu deyil, Aylın ayağa qalxdı – Sərdara: mən gedim Sərdar bəy artıq geçdir. Sərdar – Aylına: burda qal getmə darıxıram, – Sərdara: darıxırsan zəng et rəyisin aşiq olduğun qızına gəlsin səninlə otursun. Sərdar gülümsədi, – Aylına: sən mənimi qısqandın? Aylın əlindəki bakalı masaya qoydu, – Sərdara: Allah etməsin səni qısqanım, Sərdar ayağa qalxdı – Aylına: o zaman gedək ötürüm səni. Ayın – Sərdara: burası mənim şəhərimdir narahat olma mənə hecnə olmaz, -Aylına: burda olmağımın səbəbi nədir görəsən? Aylın Sərdara yenə kobut söz deyəçəkdi özünü zor tutdu demədi. Sərdar pençəyini geyindi, Aylın Sərdarında xasiyyətini bilirdi ən azından özü qədər tərs idi, – Sərdara: tamam gedək ötür, cıxdılar nömrədən qağını bağlayıb.
Otelin qarşısında taxsıyə əyləşdilər getdilər, Aylınla Sərdar arxada oturmuşdular yol gedirdilər evə doğru, az vaxt kecmədi Sərdar başını Aylının ciyninə qoyub yuxuladı. Aylın Sərdarın yatdığını anladı, öz – özünə: məni ötürürənə bax sən, taxsi gəlib evin qabağında saxladı, Aylın yatan Sərdara baxdı bu halda onu geri otele göndərə bilməzdi, şoferə pulu verib eytiyatla Sərdarı oyatdı. Catdıq oyan en maşından, Sərdar oyanıb baxdı hara gəldiklərini anlamadı, Aylın maşından enib gedib qapını acdı. Sərdar zorala endi maşın getdi, Sərdar ayaq üstə zorla dayanırdı həm yol yorgunu idi, həmdə şərabın təsirindən sərxoş olmuşdu. Aylın gəlib qolundan tutub, – Sərdara: gəl yat özünə gəl, – Aylına: biz hardayıq? -Sərdara: mənim evimin önündə Sərdar bəy, səni bu halında geri göndərə bilməzdim, gəl gedək evə. Sərdar Aylını özünə tətrəf cəkib ciynindən qucaqlayıb sıxdı, – Aylına: gedək deyirsən gedək Aylın xanım, sənin yaşadığın böyüdüyün evi görmək istəyirəm, getilər evə. Aylın Sərdarı otağa gətirib yatağa uzandırdı, yat biraz özünə gəl yol yorğunusan bilirəm şərabdan sərxoş olmadın, zarafata salıb Sərdara cox icdiyinə işarə edirdi. Sərdar – Aylına: getmə nə olar qal yanımda, Aylın dəymədi xətrinə əyləşdi yanında, Sərdar Ayının əllini tutub öpərək ürəyinin üstünə qoydu. Az vaxtda yuxuya düşdü, Aylın Sərdarın üstünü örtüb otaqdan cıxıb getdi öz otağına.
Səhər acılmışdı Aylın səhər yeməyi hazırayırdı mətbəxtdə, Sərdar oyandı yuxudan harda olduğunu xatırladı, yataqdan qalxıb cıxdı otaqdan. Gəlib mətbəxtin qapısının yanında söykənib baxdı, Aylının başı qarışıq idi görmürdü Sərdarı ardında dayanmışdı, Sərdar qollarını bir – birinə dolayıb baxırdı sakitçə. Aylın döndüyündə gördü, – Sərdara: Sərdar bəy oyandınnmı? sabahın xeyir, – Aylına: sabahın xeyir Aylın xanım, – Sərdara: neçə yatdın soruşmayaçam, cünki yatağa daş kimi düşdüyünün şahidi oldum. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: zorla şərab icirtdin mənə sərxoş oldum, Ayın cay süzürdü – Sərdara: mənmi etdim səni sərxoş? bax sən bax, mən bir şüşə gətirdim ki barışaq. Sən ardı gəlsin deyinçə hec axlıma gəlmədi otelin bütün şərabıyla sülh əldə edəçəyimiz, get əl üzünü yu yemək cay hazırdır, vanna bu tərəfdəndir işarə etdi. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: taparam Aylın xanım evin o qədərdə böyük deyil, ançaq mən rahat yatdığım ücün demək sevməli və rahat evin var, cox bəyəndim. Aylın caylarıda siniyə qoyub gəldib yanından kecərkən, – Sərdara: tacmahalda yaşasam belə bura mənim hüzür tapdığım yeganə evdir, Sərdar getdi əl üzünü yumağa. Aylın gətirdiklərini masaya düzdü az vaxtdan Sərdar gəldi əyləşdi, Aylın Sərdarın cayını qoydu qarşısına, Sərdar təşəkkür etdi. Aylın sinini götürüb – Sərdara: indi gəlirəm mətbəxtdə getdi, Sərdar evə nəzər salırdı cox səliqəli idi ev, az vxtda Aylın iki finçan qəhvədə gətirib əyləşdi, -Sərdara: buranında qəvəsindən dad bax xoşun gəlirmi. Sərdara verdi qəhvəsini, ğötürüb icdi biraz dadı anlamaq ücün dayanıb dodaqlarını yaladı, – Aylına: mmm cox dadlıymış qəhvənizdə əllərinə sağlıq, Aylında öz qəhvəsindən icərək – Sərdara: nuş olsun Sərdar bəy. Sərdar qəhvədən icərək Aylına baxırdı, Aylın pasta sürtüb cörək verdi Sərdar götürüb yedi, – Sərdara: Tahir mesaj atmışdı, dedi mənə syurprizi var. Sərdar cörəkdən yeyərək – Aylına: nəymiş syurprizi? Aylın ciyinlərini cəkib – Sərdara: desə syurpriz olmaz ki? – Aylına: buda düz fikirdi. Aylın – Sərdara: sən hələ ayılmamısan deyəsən gülümsədi, Sərdar qəhvədən icdi – Aylına: yenə yatmaq istəyirəm doymadım yuxudan mən belə olmadım hec, doğurdanda bu evdə adam cox rahat olurmuş. Aylın – Sərdara: bu gün görüşəçəksinizmi? Srərdar anlamadı hecnə – Aylına: kiminlə gözüşəçəm? Aylın başını narazılıqla sirkələyib gülümsədi, – Sərdara: cox vəfasızsan Sərdar bəy. Nə tez unutdun rəyisin qızını? Sərdar xatırladı dediyini, Aylını qısqandırmaq ücün bu gün özü zəng edəçək mənə, gözləyim biraz özü zəng etməsə özüm zəng edərəm. Coxda gözləyə bilmərəm darıxaram onun ücün, Aylın qəhvəsin icərək -Sərdara: sevindim sonunda özün ücün vaxt ayıra bildiyinə görə, başqa vaxtları ançaq, iş – iş – iş, Sərdar yeməyini bitirib təşəkkür etdi. Aylın – Sərdara: nuş olsun, istəyirsən burda qal evin acarlarını qoyuram sənə öz evin bil, mən cıxaçam birazdan işim var günortaya qayıdaram, Sərdar xatırladı Aylın qadına yardım etmək fikrində idi. Sərdar – Aylına: sən sirr deyilsə xeyir ola gedəçəksən? Aylın unutdu axşam Sərdara bu haqda dediyini, – Sərdara: bir tanışım var ona catıb gələçəm. Sərdar – Aylına: hec yerə getməyəçəksən, başına bəla etmə yenədə kimisə tamammı? bax məni bəla etdin başına hələdə qurtula bilmirsən məndən, bilirəm fikrindəkini. Aylın- Sərdara: yenə fikrimi oxumağamı başladın sən? Sərdar dərindən nəfəs alıb – Aylına: axşam sən dedin Vəfa adlı bir qadına yardım edəçəksən. Aylın bilmədən Sərdara dediyi ücün üzünü
