moeilikheid wil maak.”
“Moenie worry nie, ek skinder nie en ek weet van beter as om met jou bogstories na Henk te hardloop,” het Karli gesê en die deur agter Anchen toegemaak.
Karli is dors. Sy kom orent, stap verby die twee mans die huis binne en loop kombuis toe. Sy kry ’n glas, tap dit vol gesuiwerde water by die groentewasbakkie en drink die helfte. Sy lig haar kop en luister of sy Anchen iewers bo kan hoor rondloop. Niks, dis doodstil.
Sy kyk deur die venster. ’n Voëltjie spring van tak tot tak in die groen boom. Sy kan nie wag om in die ongerepte natuur by Golden Gate te wees nie. Sy’s meestal bedags in geboue vasgekeer, en dít terwyl sy so lief is vir die buitelewe. Dis hoekom sy eers haar B-graad in omgewingsbewaring by Wits gedoen het voor sy met haar LLB by Tukkies begin het. Sy sien uit daarna om in omgewingsake te spesialiseer.
Dit kos derduisende rande om regte te swot, maar met die geld wat sy by Myburg en Myburg verdien, verlig sy die geldlas van haar ouers so ’n bietjie deurdat sy haar persoonlike goed en ’n paar boeke kan aanskaf. Hoewel, sy is nou finansieel slegter daaraan toe omdat haar woonstelhuur meer is as wat sy by Henk betaal het.
Henk se pa het haar een aand by ’n byeenkoms wat sy saam met Henk bygewoon het, gevra of sy dit sal oorweeg om deeltyds by hulle te werk. Asof sy nee sou sê om ondervinding op te doen by een van die mees vooraanstaande regsfirmas in die land. Sy’t die geleentheid met albei hande aangegryp. Sommer al die Maandag by mevrou Jenkins gaan aanmeld en die volgende dag begin werk.
’n Motordeur word toegeslaan en Karli drink gou die res van haar water, sit die glas in die wasbak en stap buitentoe. Daar kyk Henk nou op sy horlosie, duidelik haastig noudat amper alles ingelaai is. Maritz kom verby haar gestap, knipoog vir haar en verdwyn binnetoe. Hy wil seker ’n draai gaan loop voor hulle ry.
Karli stap doelgerig na Henk toe en vra: “Is Anchen nou klaar?”
Henk kyk nie na haar nie. “Sy’s amper klaar. Sy’t nog ’n paar goedjies om in te pak.”
Nóg goedjies! Vrek, daar’s nie plek vir ’n muis daar agter nie. “Ons het tog ooreengekom om vroeg vanoggend te ry. Kyk net hoe laat is dit al. Ag nee wat, Henk. Dalk moet jy haar so ’n bietjie gaan aanjaag?”
Henk frons vir haar. “Chill ’n slaggie en hou op stres.”
Karli bly vererg staan. “Wie sê ek stres?”
Henk se kakebeen verstyf en skielik wonder sy of Anchen oukei is. “Voel sy nie lekker nie? Is sy siek, of so iets?”
“Ag hel, Karli, moenie nou gaan staan en spoke opjaag nie. As Anchen iets makeer, sou ek jou gesê het. Waarom gaan jy nie liewer binnetoe en loop gesels met haar nie? Sy wil baie graag vriende met jou wees, maar jy maak dit deksels moeilik vir haar.”
Amper snork Karli hardop. Sy gee Henk se rug ’n vuil kyk voor sy wegdraai. Dis so verdomp onregverdig! Hoekom moet sý die spit afbyt as dit Anchen is wat die moeilikheidmaker is? Waarom is Henk in elk geval so opgetense? Sy sál nie binnetoe gaan en skynheilig wees nie. Wie weet anyway hoe lank hy en Anchen ’n item gaan wees? Een van die dae is hy moeg vir haar, soos vir die ander girls voor haar, en dan het hy weer ’n nuwe meisie.
Sy stap liewer uit die oog om die huis swembad toe, gaan staar dan ingedagte in die kristalhelder water. Kort nadat sy in haar nuwe plekkie ingetrek het, het Henk kom koffie drink. Hy’t gevra hulle moet altyd probeer om ten minste vriende te bly. Sy’t geknik, maar sy weet darem nie. Sy hou nie van die vibes wat by tye tussen haar en Henk is nie. Maar gelukkig weet sy darem haar hart is agter slot en grendel, waar Henk dit nie kan bykom nie. Sy sal nooit as te nimmer met ’n player deurmekaar raak nie!
Sy hou van Henk, hy’s inherent ’n goeie mens en hy verneuk nooit een meisie met ’n ander nie. Hy koop vir ’n meisie blomme en parfuum en klere, so wanneer hy hulle afsê, kan hulle nie voorgee hy’t hulle misbruik of mislei nie. Hulle lag nou nie juis as Henk hulle uitskop nie, maar daar’s geen hard feelings tussen hom en sy vorige girls nie. Sy glo Henk laat die meisies weet waar hulle met hom staan, want hy’s steeds vriende met ’n hele paar van hulle. Sy’t al gehoor wanneer Henk met een van hulle oor die foon gesels.
Karli kyk om haar na die veelkleurige blomme en die groen gras met jakarandablomme wat soos ’n pers kombers daaroor gestrooi lê. Dis half tropies, en soveel groener hier in Greenstone, die nuwe uitbreiding anderkant Boksburg en Kempton. Sjoe, dis al die derde week in Maart, en steeds baie warm. Hulle gaan vir seker uitbak daar in Golden Gate tussen die sandsteenkranse, maar gelukkig het Henk se viertrek lugverkoeling.
Sy’t ses jaar gelede saam met haar ouers en broer en suster daar gekampeer, so sy weet dis omtrent drie-en-’n-half tot vier uur se ry tot by Clarens. Hang natuurlik ook af van hoeveel kere hulle gaan stilhou op pad soontoe.
Karli kyk op haar horlosie. Kwart oor tien! Sy wil hê hulle moet nog vandag voor dit donker word Clarens gaan verken. Kobie en haar mansvriend gaan die laaste tyd gereeld by die ruskamp uitspan, en sy sê ’n dag is heeltemal te kort om by al die winkeltjies in te gaan en al die kunsgalerye te besoek.
Karli kom om die hoek teruggestap en sien Henk is alleen by die kar. Anchen en Maritz is nêrens te siene nie. Karli vang Henk se goudbruin kykers op haar. Daar’s ’n bekende uitdrukking in sy oë en sy voel weer die aantrekking wat soos ’n styfgespande snaar tussen hulle tril. Sy kyk asof gehipnotiseer terug en moet dan gou wegdraai toe sy voel hoe iets soos begeerte en verlange haar lyf en hart in ’n warm greep vasvat.
Sy’s flippen besig om haar varkies te verloor! Sy sal mos nóóit op dáárdie manier in Henk belangstel nie. Hy’t in elk geval van die eerste oomblik af geweet waar hy met haar staan. Sy’t hom sommer vroegtydig op sy plek gesit die eerste dag toe sy by hom ingetrek het.
Henk het die aand langs haar op ’n bank kom sit en haar hand gevat, toe met sy ander hand die hare wat losgekom het agter haar ore ingedruk. Sy oë het haar gesig gefynkam en dit was nogal lekker om so heerlik styf teen hom te sit. Skielik het sy besef sy is nou alleen saam met hom in sy huis en dit het haar ongemaklik gemaak.
Sy’t haar hand uit syne getrek, opgestaan en gesê: “Ek glo nie daarin om ’n verhouding met ’n vriend te hê nie. Dit werk nooit uit nie, en ek wil nie jou vriendskap verloor nie.”
Henk het dit nogal goed opgevat. Hy’t glimlaggend geknik en orent gekom. “Jy’s seker pootuit van die trekkery. Gaan maak reg, dan gaan eet ons by ’n restaurant.”
Karli kyk Henk agterna toe hy binnetoe verdwyn. Ook maar goed sy’t hom van die begin af op ’n afstand gehou. Henk kan baie nice en charming wees as hy wil. ’n Paar keer die afgelope tyd wanneer sy en Henk bymekaar was, het die gevaarligte kwaai vir haar geflikker. Sy kan dit nie verklaar nie! Dis soos ’n elektriese lading wat styf tussen hulle span wanneer hulle in dieselfde vertrek is.
Sy’t nou eenmaal aan haarself beloof dat sy nooit met ’n man intiem sal wees voor sy getroud is nie. Dit beteken nie sy is koud nie. Glad nie! Sy’s ’n warmbloedige meisie wat maar net weet waar om die streep te trek, dis al. Kyk net wat het met haar ouer suster gebeur. Surina sit met ’n baba sonder ’n pa! Karli sal haar ma se gekerm oor die skande waarin Surina hulle familie gedompel het nooit vergeet nie.
Maritz kom sit ’n arm om Karli se lyf. “Daai Anchen kom so wragtig nie vandag uit daai huis nie. Dit lyk nie vir my ons gaan voor middag wegkom nie. Ek begin nou regtig heluit kwaad word vir die vroumens.”
Hy trek Karli saam met hom na ’n bankie toe en hulle gaan sit. Hy steek ’n hand uit, draai haar gesig na hom toe, laat sak sy kop en vra: “Hoe
