glad nie ’n slegte ou nie en hy verdien sekerlik ’n soentjie ná sy netnou so goor met hom was.
2
“Haai, lovebirds. Henk sê julle wag nog net vir my.”
Karli trek gou haar kop weg, maak haar los uit Maritz se arms en kyk voordeur toe.
Anchen se hemelhoë spykerhaksandale klik-klak op die trappe. Henk se arm is om haar middel en in sy ander hand dra hy ’n ekstragroot smuktas.
Maritz vat Karli se hand en hulle stap nader. “Hallo . . .” Karli se woorde stol in haar keel en langs haar verslap Maritz se hand merkbaar om hare.
Oh, my soul! Anchen dra skintight leggings en ’n sexy top, maar dis nie dít wat Karli se mond laat oopval nie. Anchen se twee bystekies het verander in ekstragroot borste! Sy is duidelik baie trots op die twee nuwe toevoegings, want sy dra ’n lae hals wat die boonste rondings mooi vertoon. Eintlik val sy half uit die stywe toppie.
Karli het Anchen ’n hele ruk nie gesien nie, so sy’t skynbaar genoeg tyd gehad om die operasie te laat doen. Sy wil nie naar wees nie, maar genade! Die groot boobs pas glad nie by die vroumens se stokfiguur nie. Iets aan Anchen se gesig pla Karli, maar sy kan nie haar vinger daarop lê nie. Sou dit die baie makeup wees wat haar gesig so effe rond en vol laat lyk?
Wat dink Henk van Anchen se groot borsmaat? Karli kyk na hom, maar hy’s besig om Anchen se smuktas in te laai en sy kan nie sy gesig sien nie. Nie een van Henk se vorige meisies het groot borste gehad nie. Snaaks, sy’t nie gedink Henk sal van kosmeties vergrote borste hou nie. Wys jou net, sy’t gedink sy ken hom teen hierdie tyd.
Langs Karli kom Maritz uit sy koma. Hy steek ’n hand na Anchen uit. “Hallo.” Hy skraap sy keel en sluk droog voor hy Karli se hand uiteindelik los. “Nee wat, ons mind nie, dit was worth it om te wag. Jy lyk great.” Maritz se oë bly vasgenael op Anchen se boobs.
Karli is lus en klap hom. Idioot . . . huigelaar! Asof hy nie nét so gekerm het omdat Anchen hulle laat wag het nie. Wat ís dit met mans en groot borste! Maar dan onthou sy skielik: Maritz het nog nie haar borste gesien of regtig aan hulle gevat nie. Hy voel dikwels oor haar rokke of toppies aan hulle, maar dis al wat sy hom toelaat. Hy’s natuurlik uitgehonger . . .
“Ag, thanks, Maritz, jy’s ’n darling. Dis so swéét van jou.” Anchen glimlag vir Maritz en fladder haar vals wimperverlengings soos twee skoenlappers op ’n malle vlug.
Karli ken die nuwe tegniek waar eksperts drie of meer vals hare aan elkeen van jou eie wimpers vasbrand sodat dit soos twee grasbesems reguit staan. Dis vrek duur en hou maar omtrent ’n maand tot ses weke. Een van haar vriendinne vertel dit val glo saam met jou eie wimpers uit. Maar waarom kies Anchen toe ligbruin? As sy wou gehad het haar wimpers moet natuurlik lyk, het sy haar lelik misgis. Mens kies tog swart as jou hare ’n diep auburn is.
Henk kom sit sy arm om Anchen se lyf en kyk af na haar. “Is jy nou seker jy’t alles wat jy nodig gaan hê?”
Anchen lyk onseker, lig dan haar besemwimpers op na Henk. “Ek hoop so, maar daar’s seker darem shops daar? Dis nou as ek dalk iets vergeet het.”
Karli is nou so geïrriteerd, sy’s lus en loop iets storm, maar sy hou haar stem egalig.
“Kobie sê daar’s heelwat winkels in Clarens, maar ek dink régtig nie jy gaan van hulle goed hou nie. Ek bedoel nou maar, jy weet, met dié dat jy net aan die duurste en beste gewoond is.”
Henk gee Karli ’n kyk wat sy goed ken, maar sy maak asof sy nie sien nie.
Anchen knik, die innuendo van Karli se woorde ooglopend op haar verkwis. “Ook weer waar, maar mens weet nooit.” Sy praat met ’n sagte, soet stemmetjie.
Henk beduie viertrek toe. “Nou maar klim julle meisies solank in terwyl ek gaan sluit. Maritz, trek solank jou kar in die garage.”
Karli stap agter Henk aan en sien hoe hy vlugvoetig met die trappe boontoe hardloop. “Moenie my toesluit nie,” roep sy terwyl sy gou na die gastebadkamer toe hardloop. Terwyl sy hande droogmaak, kyk sy ingedagte na haar spieëlbeeld. Sy gebruik net getinte vogroom en lipglans. En sonskerm as sy enigsins buite is. Dankie tóg dat haar wimpers dig en pikswart is, soos haar hare.
Karli is voor Henk by die voordeur. Agter haar hoor sy hoe hy die alarm aanskakel. Maritz kom orent waar hy by Anchen se venster ingeleun staan en gesels het. Of het hy na haar borste gekyk? Weet Maritz ooit dis aangehelp? Anchen het voorheen kwaai opgestopte bra’s gedra. Maritz het Anchen nog net een keer vantevore gesien, en toe het sy ’n losserige katoentoppie aangehad. Wanneer sou sy die operasie laat doen het? Karli het nie ’n clue hoe lank dit vat om gesond te word ná so ’n operasie nie.
Karli klim agter Henk se sitplek in terwyl Maritz duidelik trots na sy nuwe BMW stap. Sy haat dit as Maritz neerhalend van haar karretjie praat. En dít net oor haar motor ’n vyf jaar oue model is. Voor Karli kom skuif Henk agter die stuurwiel in en maak sy deur toe. Daar parkeer Maritz nou sy motor langs Anchen se splinternuwe broodblikkie. Henk se silwer Mercedes staan ook binne.
Maritz wou gehad het hulle twee moet op hulle eie ry, maar Henk het geredeneer dat dit geselliger sou wees as hulle almal saam in sy viertrek ry.
“Ons kan lekker gesels en die natuur saam geniet,” het hy gesê.
Maritz het nie teengestribbel nie. Hy’t nie ’n sê gehad nie. Sy en Henk het die naweek beplan en bespreek lank voor hy óf Anchen in die prentjie gekom het.
Maritz kom klim langs Karli in en sit sy hand op haar been. Sy stoot sy hand weg. Sy’s nie lus dat hy aan haar vat ná hy so kwylend na Anchen gestaar het nie. Henk skakel sy voertuig aan, kyk in die truspieël en reverse deur die groot hek. Soos gewoonlik wag hy dat die hek eers toeskuif voor hy wegtrek.
Henk streel oor Anchen se hare en sy glimlag liefies vir hom. Anchen help haar rooibruin haarkleur uit ’n bottel aan, maar dis nie ongewoon nie. Die meeste vrouens doen dit. Anchen se haarwortels het op ’n slag, voor Karli uitgetrek het, net-net uitgegroei, toe sien sy dis muisvaal.
Karli se oë rus eintlik op Henk se hand teen Anchen se hare. Sy naels is kort gevyl en silwerskoon. Hy’t groot hande, maar sy vingers is lank en slankerig, soos dié van ’n kunstenaar. Daar’s fyn swart haartjies op die agterkant van sy hand. A, daar vat Henk nou sy hand weg.
Maritz kyk strak voor hom. Hy’t hom nou natuurlik vir haar gewip. Karli oordink die situasie. Dit gaan nie goed lyk as Henk en Anchen liefie-liefie met mekaar is en Maritz sit dikbek langs haar nie. Sy wil nie die naweek bederf nie. Sy vat Maritz se hand en glimlag vir hom. Hy grinnik darem terug.
Karli keer hul ineengevlegte hande om en bekyk Maritz se hand, vergelyk dit dan met Henk s’n. Sy hande is kleiner as Henk s’n, maar darem steeds baie groter as hare. Maar sy hande doen eenvoudig net mooi níks vir haar nie. Daar’s geen sparks nie, ook nie in sy soene nie. Sy weet dis haar skuld, want Maritz se reaksie op haar kan sy baie duidelik aan sy lyf sien en voel. Maar gelukkig gril sy darem nie te erg vir hom nie, dis net . . . sy haat sy tong in haar mond.
Dis stil binne-in die kar terwyl hulle die paar strate na die sekuriteitshek ry. Henk hou stil, steek sy arm by die venster uit, druk ’n vinger teen die knoppie en die sperpaal lig sodat hulle kan deurry. Hy lig ’n hand, groet die wag en gou is hulle om die sirkel en op pad. Karli kry nou eers regtig ’n vakansiegevoel. Sy kan nie wág om in Clarens en tussen die berge te wees nie. Weg van die alewige boeke af.
Lewenslus
