wys navorsing dat die tablette eintlik geen effek het nie. Wanneer hierdie mense plasebo neem, is die sukses in elk geval tussen 45-55%.26, 27
Daar moet dus heeltemal op ’n nuwe manier na depressie gekyk word. Seligman gebruik die voorbeeld van skerpskutters. Dit neem dikwels vir ’n skerpskutter 24 uur voordat hy in posisie is. Dan is daar nog ’n verdere 36 uur om die skoot te skiet. Hoe lei jy hierdie mense op? Die sielkundiges kan nie ’n tablet vir hulle gee omdat hulle dodelik moeg is nie. Nee, hulle word weliswaar drie dae lank wakker gehou en daarna moet hulle leer om perfek te skiet ten spyte van hoe moeg hulle is. Hulle moet dus optimaal funksioneer ten spyte van die toestand waarin hulle is. Dit is dieselfde met vegvlieëniers. Seligman verwys na Abraham Lincoln en Winston Churchill wat albei aan ernstige depressie gely het, maar hoogs suksesvol gefunksioneer het ten spyte van hul depressie. Hulle het albei gekla oor die “swart hond” wat hulle gedurig jag. Seligman is van mening dat daar vir die depressielyer ook tegnieke gegee kan word om goed te funksioneer, al is sy siektetoestand ook hoe hewig.
Miskien moet depressielyers kyk of hulle sommige van die tegnieke en vaardighede in hierdie boek kan aanleer wat hulle gaan help om soos Lincoln, of die skerpskutter, goed te kan funksioneer, ten spyte van hul gemoedstoestand. Gee dit asseblief ’n kans.
Caspi, Moffit en kollegas by die King’s College, Londen, het baie interessante navorsing gedoen.28 Hulle wou die verhouding tussen stres en depressie bepaal. Hoekom is dit dat stresvolle situasies soos byvoorbeeld uitdiensstelling, onbeplande swangerskap, of watter trauma ook al, by die een persoon depressie veroorsaak, maar nie by die ander nie?
Hulle het gevind dat depressie geassosieer word met ’n spesifieke geen, naamlik 5-HTTLPR. Dit kom in twee vorms voor, die lang en kort allele (“allele” of “allelomorfe” beteken in leketaal die alternatiewe vorm van die geen). Die korte is die moeilike en slegte kalant, wat verhoed dat die brein weerstand teen depressiesimptome opbou.
Caspi het 847 jong kinders in Nieu-Seeland geneem en vasgestel dat meer as die helfte van hulle hierdie geen gehad het. Op die ouderdom van 26 het hulle probeer vasstel hoeveel negatiewe ervarings en depressie die kinders die vorige 5 jaar ervaar het. Altesame 26% van hierdie groep het drie of meer nare lewenservarings gehad en 17% het tye van ernstige depressie deurgemaak. Duidelik is gevind dat hoe meer negatiewe ervarings hulle gehad het, hoe depressiewer was hulle ook. Die belangrike bevinding was egter dat diegene wat depressie ervaar het, diegene was wat die sleg en kort allele gehad het. Dus het gene ’n groot invloed. Die verblydende ontdekking met opvolgende navorsing was egter dat as hulle baie ondersteunende gesinsverhoudings gehad het en elke dag ’n groot aantal positiewe ervarings beleef het, hulle nie depressief geword het nie ten spyte van die teenwoordigheid van die depressiegeen. Die wonderlike nuus is dus dat positiwiteit selfs die depressiegeen kan teenwerk! 29
In ’n baie eenvoudige eksperiment by die Pennsilvanië-Universiteit het prof Martin Seligman, een van die vaders van positiewe sielkunde, ’n groep ernstig depressiewe persone geneem. Hulle was so depressief dat dit vir baie van hulle moeilik was om uit die bed te klim. Hul opdrag was om op ’n webtuiste in te teken en elke dag net drie dinge aan te teken van iets goeds wat daardie dag met hulle gebeur het, byvoorbeeld my seun het gebel om dag te sê, dit was ’n lieflike sonskyndag, ek het ’n goeie dagstukkie vandag gelees. Binne vyf dae het hulle depressie vanaf ernstig depressief na middelmatig depressief verander. Nie minder nie as 94% van hulle het verligting ervaar.30 Is dit nie dalk die wonderlikste nuus vir mense wat aan depressie ly nie? Wend daadwerklike pogings aan om saam met jou medisyne ’n dosis positiwiteit en geluk in jou lewe in te bou. Die “swart hond” neem dalk net die loop. Ek hoop van harte so, want ons wil almal so graag ons depressiewe vriende help.
Pennsilvanië, hotelkamer 205
Wat op deeske aarde kan ons van ’n hotelkamer leer? Jy sal verbaas wees.
Die nommer van die hotelkamer dui op die kamer waarin Ed Diener en sy seun gaan bly het om te ervaar wat die deelnemers aan hierdie eksperiment deurgemaak het. Prof Sheldon Cohen, en ander navorsers, het ’n aantal studente wat deel van hierdie eksperiment was ’n tyd lank in ’n hotel in Pennsilvanië afgesonder.31 Hulle wou die verband tussen gemoed en gesondheid vasstel. Die studente het duisende dollars ontvang vir hierdie eksperiment waarin hulle ’n tyd lank in kwarantyn was sonder enige kontak met mense van buite. Die navorsers kon dus alles beheer: die student se kosinname, sosiale kontak, omgewing, en so meer. Vooraf is hul gemoedstoestand getoets om vas te stel hoe positief of negatief hulle is.
Op die eerste dag van die eksperiment is almal ingespuit met ’n verkouevirus, naamlik rinovirus 39. Hulle kon hul tyd verwyl met TV kyk en lees terwyl hulle gedurig gemonitor is om te kyk hoe die virus deur hul liggaam versprei.
Het jy al klaar geraai wat die uitslag was? Jy is reg! Diegene wat positiewer en gelukkiger was, het minder loopneuse gehad, minder gesnuif en minder verkouesimptome gehad. Hulle het ook gedink hulle is gesonder. Die navorsers se gevolgtrekking is presies dieselfde: Die student wat positiewer was, was minder vatbaar vir griep en het ligter simptome ervaar indien hulle dit wel gekry het. Mense wat positiewer is se immuniteitstelsel is sterker!
Dit is al klaar genoeg rede om gelukkig te wees, want dit gaan jou gewis teen verkoue en griep beskerm. Hoera!
Impak van emosies
As ek jou nog nie oortuig het waarom geluk en positiwiteit belangrik is nie, kyk na die volgende navorsing32 :
Vatbaarheid vir spesifieke siektes
In navorsing wat oor drie dekades gedoen is, is bevind dat gelukkige mense met positiewe emosies minder vatbaar vir ernstige siektes is. Ongelukkig geld dit nie vir vetsug nie. Soos voorheen al genoem, kan jy egter nie wegkom van die feit dat jou gene ook ’n rol in ernstige siektes speel nie.
Lewensverwagting
Navorsing het onteenseglik bewys dat positiewe mense langer leef. Uit en gedaan.
Navorsing wat as die “nonnestudie” bekend staan, het merkwaardige uitslae gelewer. Deborah Danner by die Universiteit van Kentucky het 180 nonne in haar navorsing gebruik. Nonne is natuurlik goeie proefkonyne, want hulle woon in dieselfde omstandighede, eet min of meer dieselfde soort kos, het dieselfde seksuele aktiwiteite, of dan eerder weerhouding daarvan (so dink ons!), en so meer. Hierdie nonne het tussen die jare 1931 en 1942 die kloosterlewe betree en almal het hul outobiografie geskryf. Dit is juis hierdie geskrifte wat die navorsers gebruik het. Die navorsers was geïnteresseerd in die emosies van die nonne en hoe dit hul gesondheid beïnvloed het. Hul stories en geskrewe taal is deurgegaan vir positiwiteit en negatiwiteit.
Hierdie nonne is toe in vier groepe verdeel, naamlik van die positiefste tot die minste positief. Vyftig jaar later is gevind dat van die positiefste nonne 90% nog op 85 jaar geleef het en 54% op 94 jaar. Van dié wat die minste positief was het 34% nog geleef op 85 en slegs 11% op 94. Dieselfde uitslag is in ander studies gevind. Die positiefstes mense het eenvoudig langer geleef.33
Wil jy langer leef en ’n gesonde lewe hê? Wees gelukkig en lei ’n positiewe lewe!
Ontvanklikheid vir emosies
Daar is spesifieke neurone in die mens se brein, die sogenaamde spieël-neurone, wat onbewustelik die emosies van mense rondom ons bespeur. Ons emosies het dus ook ’n invloed op ander. Later in die boek gaan ons meer daaroor gesels. Jou gelukkigheid het ’n uitwerking op jou vriende en jou negatiewe emosies ongelukkig ook. In navorsing by Harvard is gevind dat as jy ’n vriend het wat depressief geword het, die kanse 93% is dat jy dieselfde sal ervaar. Hoe sterker die vriendskap, hoe groter die invloed.34
Geluk het dieselfde uitwerking. ’n Gelukkige vriend verhoog jou eie gelukkigheid met 25% en as dit jou beste vriend is, 63%! 35 Omring jou dus met goeie, gelukkige vriende.
Dit
