is. Net die grootste sinici sal onaangeraak hier lees of luister. En net die stiksienigstes sal hier verbyblaai.
Dalk is daar selfs dié wat hul ore vir skrynende woorde soos “verag” en “verstoot” en “gepynig” en “verbrysel” wil toedruk. Wat hul gesig wegdraai omdat hierdie mens nie die tipiese voorkoms gehad het van iemand wat gewild is nie.
Wie was hierdie lydende dienaar-van-die-Here? En hoekom is hy so geminag en mishandel? Dat hy soos Jesus gelyk het, dit is seker. Dat mense se optrede teenoor hom net so bitter vreemd was soos dié teenoor Jesus, dít is tragies. Dat hy, soos Jesus, hierdie einste mense se oortredings vir sy rekening geneem het, dít is die verbysterendste nuus denkbaar.
____________________
Ek loof U, Here van my lewe, dat U nooit u rug vir my draai nie. Al doen ek ook wát.
Woensdag 22 JANUARIE 2020 Lees Matteus 9:14-17
Nuwe tye
“’n Mens gooi ook nie nuwe wyn in ou velsakke nie. As jy dit doen, bars die sakke, die wyn loop uit en die sakke is daarmee heen” (v. 17).
Die Doper se dissipels vra vir Jesus hoekom sý dissipels nie die ou godsdienstige gebruike nakom nie. En Hy antwoord hulle onder meer só: Jy lap mos nie ou klere met nuwe materiaal nie, en jy gooi nie nuwe wyn in ou sakke nie.
Dit is nie meer die “ou tyd” nie; die nuwe het gekom.
Dit is, juis ook vandag, ’n vername strydpunt, dié tussen die handhawers van die oue en die inisieerders van die nuwe. Eietyds versus outyds. Met albei kampe wat woes op mekaar skel. Dit sou nogal vermaaklik gewees het as dit nie was vir die ellendige feit dat hierdie gevegte in die hart van die kerk woed nie. En deur sommige beskou word as ’n geveg om die hart van die kerk nie.
Geleerde mense gebruik geleerde woorde om vir dié soort skermutselings ’n slagveld af te baken. Hulle sê dit handel oor verskille in Skrifbeskouing en/of Godbeskouing en/of kerkbeskouing. Slim woordspeletjies én Woordspeletjies kenmerk hierdie oorlog; allerlei teksverse word heen en weer geslinger. Die Spreukeboek word ’n swaard en Levitikus ’n lans.
Jesus sou sy ontevredenheid hiermee onder meer só uitdruk: “Julle gee tiendes van kruisement, anys en koljander, maar wat volgens die wet van God die swaarste weeg, laat julle na: geregtigheid, barmhartigheid en betroubaarheid” (Matt 23:23).
Ja-nee, dit lyk kompleet of die bruilofgaste so onder mekaar stry dat hulle skoon vergeet om dankbaar te wees. En glad nie meer bly is dat die ou dinge verbygegaan het nie.
____________________
Here, herinner my gereeld aan wat die swaarste weeg – my ego of u liefde, my vaste oortuigings of u oewerlose omgee.
Donderdag 23 JANUARIE 2020 Lees Galasiërs 1:11-24
Wanneer God ingryp
Maar God het my … in sy genade geroep.
Toe Hy in sy goedheid besluit het … (v. 15).
Paulus vertel sy storie aan die gemeente in Galasië, en dit klink darem baie na ’n uitgebreide skuldbelydenis. (Sommige sal dit dalk selfregverdiging noem.) Dit is asof hy reken om op dié manier die agterdog wat daar teen hom kan bestaan, uit die weg te ruim, sodat sy nuwe pad nie deur ou struikelblokke versper word nie. “Julle het immers gehoor van my optrede …” sug hy.
Ja, sy optrede.
“Met die dood dreig” en “die kerk probeer uitroei” – dit is hoe die Handelingeverhaal daardie optrede beskryf. Soos ’n besetene, lees ons, het hy van huis tot huis gegaan, mans en vrouens laat uitsleep en hulle in die tronk gesmyt (vgl. Hand 8:3; 9:1).
Daar is dus genoeg rede dat Paulus oop kaarte oor sy verlede moet speel: Sy nuwe susters en broers, wat goed weet hoe daardie verlede lyk, moet weet hy probeer niks wegsteek nie. Sy geloofwaardigheid hang aan dié skuldbelydenis. Hulle moet egter ook kennis neem van die drastiese ommekeer wat daar in sy lewe gekom het. Hierdie keerpunt beskryf hy met woorde soos “genade” en “goedheid” – wat, reggeraai, net aan God toegeskryf kan word. Die vervolgde God wat Hom as die reddende God aan Paulus bekendmaak. Oftewel, volgens Paulus se nuwe, vaste oortuiging: die ingrypende God.
Hierdie soort Goddelike optrede is natuurlik goed bekend aan sy kinders. Hy wat hulle nooit aan hul eie keuses uitlewer nie. Hy wat altyd op dié manier in sy kinders se oorvertellings geïdentifiseer word: “Julle weet mos hoe my lewe was, maar God het …”
____________________
U voortdurende ingrype in my lewe verlos my gereeld van myself, en dit beskerm ander mense teen my. Moet my nooit los nie, Here!
Vrydag 24 JANUARIE 2020 Lees Galasiërs 2:1-10
Dié wat so kyk
Hulle werklike doel was om ons lewe in die vryheid wat Christus Jesus vir ons verwerf het, dop te hou, sodat hulle weer slawe van ons kon maak (v. 4).
Ons het hulle reeds in Jesus se tyd in aksie gesien: dié wat kyk of iemand nie dalk ’n godsdienswet oortree nie. Toe Jesus op ’n keer ’n sieke in die tempel teëkom, het hulle hom “dopgehou” om vas te stel of Hy nie die een of ander sabbatsvoorskrif vergeet het nie (vgl. Luk 6:7). En toe Hy ’n ander keer by ’n vooraanstaande gaan eet, is Hy insgelyks “fyn dopgehou” (vgl. Luk 14:1).
Paulus is meedoënloos in sy kritiek teen hierdie mense. Hy ontbloot hulle vir wat hulle is: indringers wat die gemeente onder vals voorwendsels binnekom en hulle as medegelowiges voordoen. Maar, sê hy hier, ons gee nie aan hulle toe nie; hulle bedreig die waarheid van die evangelie.
Wat presies is hierdie bedreiging, waar lê die valsheid?
Dit is mense wat ou, uitgediende wette oor byvoorbeeld die besnydenis wou afdwing. Hulle sukkel om die gawe van Christelike vryheid te omhels. Hulle kan hulle nie ’n godsdiens sonder reëls en regulasies voorstel nie. “God” rym vir hulle sonder meer met “gebod”, en dalk veral “verbod”.
Sjoe, daar is ook niks nuuts onder die son nie! Nee, daar is wel deesdae ander allerheilige begrippe as “sabbat” en “besnydenis”; trouens, elke geslag sedert Jesus se tyd het ’n eie verbete vasklou aan die een of ander stuk uiterlike godsdienstigheid geken. Maar altyd met dié gemeenskaplikheid: uitsluiting.
Daar was nog altyd mense, kerkmense, wat met ’n lys voorskrifte gewapen die vrye toegang tot God se genade probeer versper. Kyk net hoe fanaties blink hul oë, kyk net hoe vals die glimlag.
____________________
Gee my die genade, Here, om deur u sagte oë na ander te kyk.
Saterdag 25 JANUARIE 2020 Lees Psalm 27:1-6
U adres
Net een ding het ek van die Here gevra en dit sal ek najaag: dat ek my hele lewe lank in sy huis mag woon om sy goedheid te belewe en daaroor na te dink in sy tempel (v. 4).
Dit lyk na ’n goeie teks om in die jaar se eerste maand te lees; dit klink selfs ’n bietjie soos ’n nuwejaarsvoorneme, of hoe? In hiérdie trant: Ek sal die Here vra om my te help om vanjaar darem ’n bietjie meer kerk toe
