Susodźa. Ingrid Juršikowa
Чтение книги онлайн.
Читать онлайн книгу Susodźa - Ingrid Juršikowa страница 10
Hilžu znaje hižo z pěstowarnje. Hdys a hdys so wopytujetej. Hilža wě přeco něšto powědać. Nětko plapota runje wo poskitkach w Aldiju a Lidlu. Borbora so stajnje zaso dźiwa, kak sej ludźo płaćizny spomjatkuja. Wona přeco jenož to kupuje, štož runje trjeba. Wězo tež tróšku za płaćiznami hlada, ale zwotkel dyrbi wědźeć, hač je woprawdźe tunje, štož je jako poskitk wupisane. Posudźować móže to jenož w parfimeriji, hewak nic. Jónu pak je samo wona jebanstwo wokoło płaćiznow zwěsćiła, jako bě prózdnu tyzku rjedźenskich tabletkow za kofejowy awtomat sobu do kupnicy wzała, zo by tu prawu družinu kupiła. Město 7,99 eurow steješe na nowej tyzce 9,99 eurow. Hotowa inflacija.
Z tym přikładom móhła so nětko samo na rozmołwje wobdźělić, dohlada pak so swojeho wulkeho susoda, kiž někotre blida dale sedźi. Borbora pytnje, zo ju wobkedźbuje. Nětko so na nju smějkota a jej samo přinyga. Čehodla drje? Wona přemysluje, zwotkel móhła jeho znać. Elegantny wón wupada w swojim ćmowym wobleku. Samo rjanu krawatu ma, nic tajku banalnu smužkatu. Jednu z wosebitym molerskim mustrom. Zda so wot znateho wuměłca być. Něšto na hłowje steji, snano motiw Pazličana. Tónle krawatowy muž je jej samo někak sympatiski. Měješe přijomnu wóń. Najskerje wužiwa drohi parfim. Čerstwa a lochka fijałkowa nota. Tež někajki moch je Borbora čuła. Snano dubowy, kotryž elegancu akcentuje.
Běłe wino ma překwapjacy dobry słód. Borbora dźerži lunk skrótka w hubje a zwěsći aroma aprikozy a citrony, kaž jón rady ma. »Chceš z nami potom po předstajenju domoj jěć?«, ju Hilža z myslow torhnje. »Ně dźakuju so, wšako sym dyrbjała sama jěć.«
Klinkanje přestawku skónči. Borbora rozsudźi so za lěwy zachod do žurle. Sej nowe městno pytać je nětko přepozdźe. Widźi, zo su křesła nimale wšitke wobsadźene. Skoku šmórnje so nimo zaso stawacych ludźi jědnateho rynka. Wospjet bórboli »wodajće prošu« a je wolóžena, hdyž skónčnje sedźi. Pytnje, zo chce jej tón krawatowy muž něšto rjec. W tym wokomiku pak so zawěšk wočini. Publikum womjelknje a susod jenož wotkiwnje. Čepl, ja jeho tola znaju, zwotkel jenož?
Tak so Borborje husćišo dźe. Snadź je wón bywši sobušuler. Zawěsće mi to hišće přeradźi. Jeho wóń stupa jej nětko wotdeleka do nosa. Snano ma samo parfimowane nohajcy. Je žno cyle wopojena. Njezwěri sej ani wjac hłuboko zadychać. Dopomina so na Korlu, do kotrehož je so jako młoda holca bjezbóžnje zalubowała. Wón bě tak duchapołny, wobhladniwy a přijomny młody muž. Tola jako je sej prěni króć črije zuł, je so horca lubosć nablaku zminyła.
Na jewišću pokročuje marathon – tři wšelake typy zaso na městnje běhaja, swoje ćěła zhibuja, skakaja. Hač maja nětko po přestawce nowe t-shirty? Při stajnym pohibowanju so tež hišće rozmołwjeja, grimasy ćahaja, jachla, za dychom hrabaja. Nětko samo wšelake běhanske stile předstajeja. Přihladowarjo so směja, jako so serbski stil jako kołoteptanje wukopa. Ta hra je hotowy fitness.
»Das ist schon allerhand, einen Marathon durchzuhalten. Auch als Letzter …« Krótkosuknjata panisce na słuchatkach wjerći. Nětko so tež hišće w jeje dołhich włosach zašmjataja. Někotři so wobroća. To sej hnydom myslach, cyły dźeń z handyjom hrajkać, ale słuchatka prawje nastajeć je problem. Borbora zdychnje. Hotowe dźiwadło – samo w publikumje.
Z praweho boka knyskota papjera. To wšak bě jasne. Korpulentna dyrbi plack comać, zo by hru hač do kónca přetrała. Čehodla njeje sej w přestawce wienske kołbaski kupiła. Snano wšak je. A nětko trjeba słódki přikusk. Borbora hlada koncentrowana doprědka. Nochce so hižo mylić dać.
Dźiwadłownicy hraja tak derje, zo za swoje kumšty a směšne dialogi mjezyaplaws dóstanu. Nadobo je někajke korčenje słyšeć. Z jewišća to być njemóže, tam su runje spěw dokónčili. Rynkaj dale prědku sedźi muž z wisatej hłowu. Tón smorči, zo so hola čumpa. Je sej snadź w přestawce piwko přewjele za kornar kidnył. Někotři z publikuma so směja. Njeje pak jasne, hač hrajerjow abo muža dla. Susodka jeho postorči a wón zběhnje hłowu.
Takle podobnje je to z nanom było, so Borbora dopomina. Nana je mać tež přeco zaso dyrbjała postorčić, hdyž je sej po dołhim dźěłowym dnju před telewizorom wusnył. Najhusćišo potom, hdyž my dźěći na pěskoweho mužika čakachmy.
Hra kónči so z marathonowej hymnu. Hrajerjo su tak přepoćeni, zo hač do jědnateho rynka smjerdźi. Mócny přiklesk a dumpanje z nohami. Krawatowy muž samo brawo woła. Korpulentna kramosći w tošce. Pyta zawěsće garderobowu znamku.
Zawěšk so zaćaha a Borbora stanje. Hnydom tež knjez Krawata z křesła skoči a so jej přiwobroći. »To běchu tola rjane dožiwjenja. A kak je tam wšudźe wonjało, kaž w paradizu!« Borbora na njeho hlada a prosće nyga. Hačrunjež njewě, što wón měni. »Haj woprawdźe, to bě rjany čas«, praji wuskostliwa. »Wšo dobre wam, a postrowće wašeho muža wote mnje.« »Haj, dźakuju so, a wy wašu žonu.« Krawata někak zamyleny na nju hlada, potom so wobroći a dźe.
Čepl tež, tu atletisku figuru sym tola hižo raz widźała. Zwotkel jeho jenož znaju? Zo pak so jeho tež prašała njejsym! Nadobo Borboru kaž błysk přejědźe. Wona sej na čoło klepnje. Ach ty lubša dobrota. To tla je Siggi … Před pjeć abo šěsć lětami je to było. Borbora bě z mužom w pućowanskim dowolu na Madeira. Tam staj jeho zeznałoj. Bydleše w susodnej stwě w hotelu. Tajki derje wonjaty galan. A kak elegantnje bě zwoblěkany. Bohužel měješe jenož wóčko za mojeho muža.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.