gaan vir ons alles reël!”
Dis asof iemand ys in haar bra af gooi. “Ek?”
“Dis hoekom ons jou genooi het vanaand. Daar is niemand wat my so goed ken soos jy nie. Jy hoef nie eens te betaal vir jou martini’s nie. Ons wou jou net vertel dat jy kan groot gaan om dit die beste dag van my lewe te maak.”
Interessant hoe Milanka “my” gebruik en nie “ons” nie, dink Tillie en skud haar kop. “Vriendin, jy weet ek is lief vir jou, maar ek het ’n voltydse werk. Ek sal nooit alles in drie maande gereël kan kry nie.”
Milanka hou aan glimlag en sit haar hand sag op Tillie se arm. “Ek’s nie ’n monster nie, vriendin. Natuurlik weet ek jy is soms besig.”
“Soms?” vra Tillie asof sy verkeerd kon gehoor het.
“En dit is waarom jy mag hulp kry. Jacques sal betaal!” Milanka fladder haar wimpers. “Huur ’n troukoördineerder, maar maak seker jy’s deel van alles wat gedoen word.”
Jacques se eerste martini is al op, maar hy cheers weer in die lug. Sy blou oë vonkel ondeund.
“Ek … ek …” soek Tillie na woorde. “Ek het nie eens ’n vae benul hoe om so iemand in die hande te kry nie. Waar begin ek?”
“Jy het dit in jou. Jy’s my beste vriendin. Ek sal nie wil hê enigiemand anders as jy moet hierdie dag vir my spesiaal maak nie.”
Tillie wonder skielik waar die term “Aarde, sluk my in” vandaan kom, want as die aarde lus is, kan dit maar so maak. Sy gaan vrywillig.
Jacques gee Milanka ’n soen en vra verskoning om badkamer toe te gaan. Hy noem dat hy vir hulle nog drankies gaan bestel op pad soontoe.
Bring sommer vir my ’n bottel, dink Tillie.
“Natuurlik gaan ek help.” Milanka skuif nader. “Ek gaan nie heeltyd by jou wees nie, maar ek sal deur WhatsApp kommunikeer. Ek gaan vir jou die name en foonnommers van die bruidsmeisies stuur.”
“Hoeveel is daar?”
“Vier. Jy onthou mos my tweelingniggies, Hanke en Tanja?”
Tillie knik en gooi desperaat die laaste van die martini in haar keel af.
“Wel, net Hanke mag ’n bruidsmeisie wees. Tanja sal saam met haar ouers sit.”
“Hoekom?” vra Tillie. Dis mos soek vir moeilikheid.
“Nee, jong,” sê Milanka. “Tanja het mos verlede jaar hierdie reusagtige draadjies op haar tande laat sit en die goed moet aanbly tot die einde van tyd.”
“So sy mag nie bruidsmeisie wees nie omdat sy draadjies het?” vra Tillie grootoog.
Milanka gee haar ’n verbaasde kyk. “Weet jy hoe lelik lyk draadjies op troufoto’s, vriendin? Dis mý dag en ek kan nie toelaat dat sy my foto’s opneuk omdat sy haar tande gaan befomfaai het nie! Jy sal net die nuus op ’n mooi manier moet breek.”
“Moet ék vir Tanja sê sy mag nie bruidsmeisie wees nie?” vra Tillie geskok.
“Wel, ek wil nie haar hart breek nie. Jy’s in elk geval beter met sulke goed.”
Tillie voel oorweldig. ’n Paar uur gelede sou sy ’n dag probeer afvat vir haar vriendin se troue. Nou moet sy die hele bleddie ding reël!
“Ek sal sien wat ek kan doen,” sê sy en hoop haar mismoedigheid is nie duidelik hoorbaar nie.
“Ek stuur ook ’n dieet deur op WhatsApp,” vervolg Milanka. “Dit is goedgekeur deur ’n voorste dieetkundige in Oostenryk. Die meisies moet dit almal so gou moontlik begin volg.”
“So jy wil hê ons moet almal gewig verloor voor die troue?” vra Tillie huiwerig.
Sy kry nog ’n verbaasde kyk omdat sy die ooglopende antwoord so miskyk. “Nee, vriendin, ek wil eintlik hê almal moet effens optel!”
“Optel?” Sy stamp amper haar leë glas om.
“Nie te veel nie,” sê Milanka beslis. “Net genoeg.”
Tillie se mond hang oop en sy weet nie wat om volgende te sê nie.
“Kan jy jou indink hoe dit moet voel as die bruidsmeisies almal maerder as die bruid is?” wil Milanka weet. “Maggies, vriendin, hoekom reageer jy asof ek nie gelukkig wil wees nie?”
“E … nee. Dis glad nie dit nie. Ek dink net dis bietjie rof om vir mense te vra om asseblief groter te word sodat jy kleiner kan lyk.”
Milanka lyk seergemaak. “Sjoe, nou laat jy my regtig soos ’n aaklige mens klink.”
“Jammer, vriendin,” sê Tillie en sug. Sy kyk af na die tafel. Sy het net nog nooit in haar lewe so ’n versoek gehoor nie. “Weet Jacques van hierdie plan?”
“Ek wil hom nie pla met so iets nie. Hy vertrou my dat al hierdie dinge in plek sal val.”
“Hoeveel gewig moet hulle optel?” Tillie kan nie glo sy vra dit nie.
“Al die rokkies word slegs in ’n nommer veertien gemaak,” verduidelik Milanka. “Jy moet net versoek dat hulle almal seker maak hulle pas in een teen my troudag. Almal is ook korter as ek. Dis ’n vereiste van die voorste fotograwe.”
Die kelnerin kom sit drie vars vye-martini’s op die tafel neer en verwyder die leë glase. Tillie sluk omtrent die helfte van haar nuwe drankie dadelik weg. “Ek sal sien wat ek kan doen.”
“Wat het ek gemis?” vra Jacques toe hy weer by hulle aansluit.
“Alles,” antwoord sy en wonder hoeveel hy weet van die Oostenrykse dieet en die draadjiepetalje.
“Ons tema is ‘fantasmagories’!” sê Milanka. “Hou jy daarvan?”
“E … ja,” sê Tillie maar wat sy wil hoor. “Wat … presies behels dit?”
Milanka soek weer dromerig na Orion se belt teen die plafon. “Dis soos ’n yin and yang fusion met Aspoestertjie en Alice se Wonderland.”
Nou is Tillie eers verward. “Ek wil net die beste vir julle twee hê – en daarom dink ek regtig jy moet iemand vra wat hierdie sprokiestroue kan maak gebeur.”
Milanka lê ’n sagte hand op haar voorarm. “Ons het haar reeds gekry. Sy sit hier langs my. My beste vriendin op aarde.”
Tillie se bra is die eerste ding wat oor die vloer trek toe sy by haar slaapkamer instap. Dis ná twaalf en sy moet sesuur al weer op wees. Sy pluk haar skoene en jeans af en val op die bed neer. Sy’s oormoeg en gaan soos ’n zombie by die werk wees. Sy trek haar selfoon nader en aktiveer Google.
How to plan a wedding
Daar is dadelik ’n paar duisend uitslae.
Sy vloek sag en tik ’n nuwe sin.
How to plan a wedding in under 3 months!!!!!
Baie
