het …
Tillie skrik in dieselfde posisie wakker toe die wekker sesuur afgaan. Sy besef sy het nie eens die lig afgeskakel nie.
3
“Sy blackmail die noodlot”
Net na vier is die meeste mense kos gegee en El Horno vir eers stil, voor die aand se spitsuur begin. Phatiswa het gaan rook en Tillie help Alejandro om die skottelgoed in die wasser te pak.
“Wat gaan aan?” vra hy.
Tillie poog om ’n glimlag te gee. “Wat bedoel jy?”
Die kok sit sy hand op haar skouer. “Jy is al heeldag anders. Iets pla.”
Tillie sug. “Jy onthou mos vir Milanka, my vriendin?”
Hy trek sy oë op skrefies. “Die narcissist wat so van haarself in die third person praat?”
“Sies, Alejandro,” raas sy tevergeefs.
Hy druk die skottelgoedwasser se deur toe en druk die knoppie. “Ek was vir twee uur saam met julle op daai boot en sy’t nét oor haarself gepraat. Ek wou later die life jacket gryp en myself in die water gooi.”
“Sy is maar so. Sy’s nie regtig ’n narsis nie. Sy het net ’n erge graad van OCD.”
Die kok rol sy oë en sê in ’n meisiestem: “Ek sê toe vir myself, Milanka, jy’s ’n ster. Jy was die beste trompoppieleidster wat ooit deur Suid-Afrika gestap het. Milanka, as jý dit nie kan doen nie, sal niemand dit kan doen nie.”
“Hou op!” Tillie moet egter lag vir hoe goed Alejandro haar vriendin namaak.
“Nee, my skat,” skud hy sy kop. “Dáái een is beyond repair.”
Tillie glimlag. “Goed dan. Ek gaan jou nie oortuig kry nie, so gee my eerder raad.”
“Geld is min, maar raad het ek,” sê Alejandro en vee sy hande aan ’n vadoek af.
“Milanka gaan trou en ek moet dit reël,” verduidelik Tillie en gaan staan met haar arms gevou teen een van die wasbakke.
“Wie is die arme sot?” kom dit vinnig.
Tillie huiwer voor sy antwoord, want sy weet al wat die Spanjaard gaan sê. “Dis Jacques Malherbe.”
Alejandro sug asof hy so pas varsgebakte brood geruik het. “Ah, Mister Dreamy. She finally caught him. Hy’s obviously gorgeous, maar nie baie slim om met haar te trou nie.”
“Hulle maak ’n oulike paartjie.”
Dié keer sit hy albei sy hande op haar skouers en skud sy kop stadig heen en weer. “Jy’s ’n beter mens as ek.”
“Hoekom sê jy so?”
“As ek nie verkeerd is nie, was Jacques Malherbe jóú blind date?”
Die woorde maak seer, want dis waar.
“Miskien het die noodlot my net gebruik om hulle by mekaar te kry,” antwoord Tillie en trek haar skouers op.
“Noodlot se gat,” lug Alejandro sy mening. “Daai girl blackmail die noodlot om te kry wat sy wil hê.”
Tillie se kop sak. “Ek moes jou nie vertel het nie. Ek het geweet jy is nie ’n fan nie.”
“Dis nie oor of ek haar fan is of nie. Ek kan net nie verstaan waarom jy dit bly vat dat sy jou so manipuleer nie.”
Vir die derde keer verdedig Tillie haar vriendin. “Sy manipuleer nie regtig nie. Sy’s net ’n ingewikkelde mens. Sy het baie goed in haar. Dalk verstaan ek haar hart net beter.”
“As jy so sê.” Hy kruis sy arms bo-op sy maag.
Tillie dink terug aan die dag toe sy veertien was. Die dag toe sy besef het dat Milanka meer as ’n vriendin is. Die dag toe hulle regtig sielsgenote geword het. Sy wil nie vir hom daarvan vertel nie, dis persoonlik. Dis tussen haar en Milanka.
Alejandro neem haar hande in syne. “Jy’t gevra vir raad?”
Tillie knik.
Weer kyk hy haar in die oë. “Hardloop. Moet dit nie doen nie.”
“Sy verwag dit van my. Ek’s haar beste vriendin,” sê Tillie sag.
“Ek ken haar nie so ver soos wat ek haar kan gooi nie, maar niks wat jy vir haar gaan doen, sal ooit reg wees volgens haar standaarde nie. Veral as dit by ’n fairy-tale wedding kom. Jy weet dit net so goed soos ek.”
“Ek … ek is bevrees jy’s reg.”
Alejandro lig haar ken op. “Kyk vir my.”
Tillie kyk verslae na hierdie man vir wie sy die laaste paar jaar baie lief geraak het.
“Ek gaan jou nie kan help nie,” gaan hy voort. “Soos dit is, is my hypertension moer toe en Milanka gaan my net in ’n vroeë graf in dryf.”
“Ek verstaan.”
“Maar ek ken wel iemand wat jou kan help.”
“Wie?” vra Tillie met nuwe hoop in haar hart.
Alejandro glimlag. “Hy’s een van die bestes in die business. Maar Mister Dreamy gaan betaal.”
“Mister Dreamy … ek meen Jacques sál betaal. Jy glo die ou sal my kan help?”
“As hy nie kan nie, sal niemand kan nie!”
Tillie gee hom die stewigste druk wat sy kan en mompel “Jy’s die beste ooit” teen sy borskas.
Jacques sit reeds in die coffee shop en wag toe Tillie twintig oor sewe daar instorm. Hy het haar vanmiddag gekontak en gesê hy wil net vir haar geld gee om solank met die nodige reëlings te begin.
“Ek’s jammer ek’s laat! Jy weet hoe dit gaan.”
“Dis doodreg, Tillie,” verseker hy haar en trek ’n stoel uit, soos ’n regte gentleman. “Kom sit. Wat wil jy drink?”
“Net water.” Sy sak vir die eerste keer vandag op ’n stoel neer. Dit voel asof haar boude die kussinkie soen van dankbaarheid.
“Is jy seker jy soek nie koffie nie?” Hy lyk flippen handsome in sy ligte langbroek en die gholfhempie wat sy blou oë beklemtoon.
“Net water, dankie. As ek koffie drink, slaap ek nie vanaand nie.”
Jacques bestel ’n glas water en draai na haar. “Voor ons besigheid gesels, vertel my hoe dit met jou gaan.”
Tillie voel skoon verbouereerd as die man praat. Sy stem is so diep en manlik en hy kan môre ’n pos as radio-omroeper kry as hy dit wil hê. Die laaste keer toe hulle alleen in ’n vertrek was, was met die einste blind date waarna Alejandro ’n paar uur gelede verwys het.
“Dit
