Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви. Роберт Миннуллин

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви - Роберт Миннуллин страница 18

Мәхәббәтле көзләрем / Осень, полная любви - Роберт Миннуллин

Скачать книгу

телгә мешать итмәсен!

      Сак булыгыз, безнең татар теле

      Дәүләт теле булып китмәсен…

      Яңгырамасын дип, татар телен

      Зинданнарга ябып куегыз!

      Туган телебезне приказ белән,

      Указ, закон белән тыегыз!

      Ә аннары инде «Татар теле

      Үлде!» диеп игълан бирерсез…

      Сез, әлбәттә, туган телебезнең

      Җеназасына да килерсез!

      «Татар теле матур тел иде» дип,

      Матур-матур сүзләр әйтерсез!

      Ләкин онытмагыз: безнең тарих,

      Безнең халык түгел хәтерсез…

      Онытмагыз ләкин некрологка

      Исемнәрегезне куярга!..

      Тик бетереп кенә, үтереп кенә

      Татар телен мөмкин тыярга…

      Артыграк та, бәлки, әйткәнмендер…

      Китмәячәк, беләм, исегез!

      Телем беткәч, нигә миңа бу тел?!

      Телемне дә, әйдә, кисегез!

      Телен саткан татарга

      (Мәктәпләрдә татарлар үзләре татар теленнән баш тарталар.)

      Нигә татар булып тудың,

      Үз телең дә кирәкмәгәч,

      Балаңны һәм оныгыңны

      Үз телеңә өйрәтмәгәч?

      Юк, татардан тумагансың,

      Син уйнаштан тугансыңдыр…

      Юк, син безгә туган түгел,

      Син урыска тугансыңдыр…

      Син сатасың нәселеңне,

      Һәм анаңны, һәм атаңны…

      Ходай гафу итмәячәк

      Син эшләгән бу хатаңны!

      Нәкъ менә синең ишеләр

      Шушы көнгә илтте безне:

      Илсез итте, телсез итте,

      Мескен милләт итте безне…

      Тик синең кебек маңкортлар

      Үзенә зур гөнаһ ала!..

      Әгәр туган телсез калсаң,

      Чукынасың гына кала…

      Чукынып кит! Минем халкым

      Телсез калмас! Калмаячак!

      Телсез татар булмаганны

      Ул барыбер аңлаячак!

      Татарлык ул күп татарның

      Барыбер бар калебендә.

      …Ә синең кебек татардан

      Ерак булсын каберең дә.

      Махмыр…

      Бар иде гаярь заманнар!

      Ул чаклар безгә таныш.

      Бөерләрдән чыга иде

      Ул чакта безнең тавыш!

      Күкрәкләр безнең киң иде,

      Башлар югары иде…

      Безнең ниятләребез дә

      Изге, догалы иде…

      Әллә кем булып тоелдык

      Үзебезгә үзебез.

      Эшләгән эштәй тоелды

      Сөйләгән һәр сүзебез…

      Матур гына башладык без,

      Ләкин бик тиз ташладык:

      Кунак җыйдык, мәҗлес кордык,

      Эчтек тә без, ашадык…

      Җиң сызганып, тирләп-пешеп,

      Зур эшләргә керештек:

      Сабантуйдан – сабантуйга,

      Аштан ашка йөрештек,

      Биедек тә, җырладык та,

      Туйладык та уйнадык.

      Көн дә бәйрәм һәм көн дә туй

      Булыр диеп уйладык…

      Менә шулай…

      Бәйрәмнәрнең

      Чыга хәзер махмыры.

      Ничек бетәсе билгеле

      Махмырларның ахыры…

      Язам әле…

      Мин

Скачать книгу