style="font-size:15px;"> Майли, парво қилма… Буларни сени уялтириш учун эмас, ортиқ мени қизиқтирмаслигингни айтиш учун ёзяпман.. Шуни унунтма!
Мени кутилмаганда ташлаб кетдинг. Қара, жиддий айтяпман, сенга Оскар мукофотини берсинлар. Чунки сени ҳимоя қилишдан, бировлардан асрашдан, мени айбдор деган одамлардан, ҳақиқатан, бездим, ўқчийдиган бўлдим. Бас!
Сен ютдинг, мен ютқаздим. Шу жойда бир нарсани сўрасам майлими? Бундан мамнунмисан?
Биласанми, яхшиям, бу дунё сен кабиларга қолгани йўқ.
Менга ҳар куни ишқий мактублар ёзган, сенсиз яшай олмайман дейдиган, бирга нонушта қиладиган, умр йўлдошим бўлган киши мени бу ҳолга келтиришини қайдан ҳам билай?
Ҳаммасини қўя турайлик, лекин одам ёқтирмаган кишиси билан қанақасига нонушта қилиши мумкин? Кўнгли ҳечам айнимайдими?
Қандай қилиб чойини ҳўплайди, нонига асал суриб ейди?
Аслида одам ёқтирмаган инсони ҳақда «Даф бўлсин, ўзи овқатланаверсин!» дейди-ку! У би лан бирга ўтира олмайди, у билан ўтириб маза қилолмайди!
Нега?
Бу жуда оддий ҳақиқат-ку! Сен шунчалик гўлмидинг?
Кўзларимга боқиб, виждонинг қийналмадими? Кошки оғайниларим бир вақтлар «Бу бўлмайди» деганларида ёки онам «Бундай қилма, ранжиб қоласан», деганида қулоқ солган бўлсам?!
Аммо ҳар кеча телефонини ўчиришдан олдин «сени севаман» дейдиган бир қизнинг хаёли бошқа ёқда эканини мен қаердан ҳам билай?
Маълум бўлдики, у телефонда сен билан эмас, ўзи билан ўзи сўзлашар экан…
Майли! Қара, қандай яхши бўлди. Ҳеч ким ўзига «Ўзимни севаман» демайди, деса ҳам кўп айтмайди…
Мен ҳар куни ўзимга ўзим «сени севаман» дейдиган бўлдим. Бунга сен сабабчисан, бунинг учун сенга ташаккурлар айтаман.
Қандай яхши ҳолат, шундай эмасми? Энди ҳаммаси яхши бўлади.
Ҳаммасидан кечганинг учун вақтинг чоғ бўлса керак, қилган ишингдан бахтиёр бўлгандирсан, дея умид қиламан.
Ҳозир мана шугина менга тасалли беради.
Қисқаси, мен учун дунё ўзгариб кетди.
Энди ҳеч кимга ишонмаслигим кераклигини ўргандим.
Сенга охирги айтар сўзим шу бўлсин:
Қайтиб бировнинг кўзига тик боқиб, нонингга асал сурма, уқдингми?
МЕНИ ҲЕЧ КИМ ТУШУНМАЙДИ
Ҳозир дардимни тушунтиришга ҳолим йўқ. Зотан, тушунтирсам ҳам, тушунмайдилар…
Сени ҳеч қачон тушунмайдиган кишига вазиятингни тушунтиришнинг ҳожати йўқ. Фақат чарчаганинг қолади. Боз устига қанчалик чарчашингни биласанми? Неча марталаб тушунтирганингдан кейин… Нима, мени ҳаракат қилмади, деб ўйлаяпсанми? Юзлаб марта уриндим. Мени тушундими? Йўқ, тушунмади. Йиғлаб кўрдим, тушунмади, бақириб кўрдим, етиб бормади, индамадим, англамади…
Тушунмади, мен ҳам тушунтиришдан воз кечдим. Энди мендан «Нима бўлди?» деб сўрашганида фақат шундай дейман: ҳеч гап йўқ!..
Ҳой валакисаланг, нега ҳеч гап йўқ,
