ўчира олмайди… Мен эриб битаётгандайман…
Бу орада мени ҳеч соғиндингми? Масалан, сени қучишимни, ўпишимни, эрталабданоқ яхши хабарлар айтишимни… Буни ҳеч ўйладингми? Келганимни била туриб, нега излаб келмадинг?
Соғинганингда қидириб топган бўлур эдинг.
Ҳаммасини бир томонга қўявер, лекин мен сени жуда соғиндим.
Шуни билки, сени соғиндим.
Энг кўп – ифорингни…
Ҳаётда нималардир тескарисига кетмоқда, аммо қандай бўлсам, ҳалигача ўшандайман, тўғриман. Нега тўғриман, буни ўзим ҳам билмайман. Кутишдан бўлса керак… Одам кутаверади, кутаверади, лекин ўша кутган поезди ҳеч келмайди. Аслида кўпдан-кўп поездлар келади, лекин тушганлар орасида сен йўқсан…
Энди воз кечдим, кутмайман.
Мен бу поезддан ҳеч ким тушмаслигини истайман. Ўша поезд мени олиб кетсин. Кутиш ва топиш бўлмайдиган ерларга олиб кетсин, сендан узоқларга олиб кетсин мени.
Аслида сен мен учун ўша поезднинг ўзгинаси эдинг, аммо мени олиб кетмадинг. Сен мени бегона бекатда тушириб қолдирдинг ва йўлингда давом этдинг.
Сендан «Мени нега севмай қўйдинг?» дея сўрамадим.
Мен севгига лойиқ эмасманми? Туйғуларим сенга етарли бўлмадими? Хоҳлаганларингни сенга бермадимми? Ичимда саволлар бисёр. Ярим йўлда қолиш туйғуси ана шундай бўлар экан. Кўнглингдаги жавобсиз қолган саволлар каби ҳикоянг ҳам ярим қолар экан.
Сўрайсан, аммо жавоб йўқ.
Кутасан, аммо ташриф йўқ.
Ўзи ростдан ҳам мени севганмидинг?
Мен бир-биримизни севамиз деб ўйлардим. Фақат мен шундай деб ўйлаган бўлсам керак…
Одам дегани севганини ташлаб кетадими? Кетар экан.
Сени севиш дунёдаги энг аҳмоқона иш эканини билдим.
Охиригача бир-бирини севмас экан, нега унда севишиш керак? Бу аҳмоқлик, севгилим…
Аммо инкор этолмайман. Бу йўлга ўзим хоҳлаб кирдим. Қандайдир ёлғон борлигини сезардим; балки ўзим била-кўра туриб бу ёлғонга, қалбимдаги севгига ишондим, сенга ишончим ниҳоясиз эди.
Бўлмади.
Энди бир бўшлиқни қучоқлагандайман.
Пушаймонманми? Асло! Севаманми? Сўнггига қадар.
Кел, десанг келаманми? Келолмайман.
Чунки бир марта ярим йўлда ташлаб кетдинг. Одам дегани бир бутун бўлишдан воз кечадими? Воз кечар экан…
Нега? Чунки сен мени севмайсан. Одам дегани «Бир бутун бўламиз» дея севмаган кишисининг ёнига бориши мумкинми? Ёки бориши керакми? Менимча, бормайди, яъни бормаслиги даркор…
Ишқ бор, аммо ғурур ҳам бор. Ишқда ғурур бўладими, дейишинг мумкин севгилим. Бўлади!
Ҳа, сени қаттиқ яхши кўрган, сен учун ўлимга тайёр бўлган бўлишим мумкин; кетайлик десанг, кетган, қолайлик десанг, қолган бўлардим. Аммо сен менга «Энди сени севмайман, билганингдан қолма», дединг. Кечагина «Сенсиз ўлиб қоламан» деган одам бугун «Менсиз яшайвер», демоқда.
Дейишинг мумкин, бунга ҳаққинг бор. Қалбингдан нелар ўтмоқда – билмайман, аммо мен сендан розиман.
Юрагимга
