дә ишеттермәгез!
Кулга-кул тотынышып, Айрат белән Гөлүсә керә.
Айрат. Сәлам, кызлар, егетләр!
Марат. Сәламегезне алдык, кесәбезгә салдык. Хәлләр ничек, брат? Кайтуың белән! (Сөйләмендә ясалмалылык күренә.)
Айрат. Бар да искиткеч, рәхмәт!
Марат. Искиткечтер инде, шулай булмый. Калада юристлыкка укыйсың, авылда – кадер-почёт, иң чибәр кызыбызның кулларыннан гына җитәкләп йөрисең. Искиткеч инде, искиткеч.
Айрат. Марат, син миңа әле һаман ачу саклыйсыңмыни?
Гөлүсә. Җитте инде, егетләр, әтәчләнмәгез. Әйдә, Айрат, китик.
Марат. Мин сиңа ачу сакламыйм, Айрат. Бер гаепсезгә рәнҗетелгәнемә генә җаным сыкрый минем.
Айрат. Ярый инде, бераз кызып китеп, артыгын әйтеп ташлаганмындыр.
Марат. Менә бит, җирдә бар ул гаделсезлек. Кемгәдер бар да бар, ә кемгәдер берни дә юк.
Айрат. Ашыкма син, әле синең киләчәгең алда. Алла боерса, синең дә тормыш ал да гөл булыр, әйеме, кызлар?
Гөлия (серле генә). Әйе, булыр.
Марат. Шулай дисәң генә инде. Ярый, онытыйк. Ничек соң анда Казан, матурмы?
Айрат. Әйе, матур. Анда бар да бар. Биек зданиеләр, олы урамнар, матур машиналар, яңа дуслар… Тик барыбер нидер җитми кебек, авыл сагындыра, туган туфрак барыбер үзенә тарта. Ни дисәң дә, шушында туып, бергә сезнең белән уйнап үскән бала бит мин. Тагын әле сөйгәнемнең алсу йөзе, назлы карашлары да сагындыра… Мин сөйлим дә сөйлим, ә сезнең үзегезнең хәлләрегез ничек соң?
Лилия. Ничек булсын инде, менә шушы тәбәнәк өйләр, әз-мәз «Москвич» һәм «Жигули»лар күренгән тар урамнарда иске дусларыбыз белән туган кара туфракны сөреп йөрибез инде шунда.
Айрат. Алай димә, Лилия, менә үзең читкә киткәч күрерсең, барыбер үз торган җирең сагындыра ул, бик сагындыра.
Гөлия. Моннан чыгып китә алсам, мәңге кире кайтмас идем!
Марат. И-и, хәзер генә шулай дигән буласың, иң беренче син әйләнеп кайтырсың әле. (Көлешәләр.)
Гөлия. Озакка кайттыңмы соң, Айрат?
Айрат. Юк, озакка түгел, бәйрәм ялына гына кайттым. Якшәмбе китәм.
Лилия. Күпме араны шушы өч кенә көн өчен кайттыңмы?
Гөлүсә. Бәйрәмдә дә кайтмагач, кайчан кайтсын ди ул тагын?
Гөлия. Анысы да дөрес. Ярый, кызлар-егетләр, әйдәгез, дискотекага биергә киттекме?
Лилия. Чынлап та, нишләп утырабыз соң без монда, әйдәгез, кешеләр янына күңел ачарга!
Марат. Киттек, Ромео! (Айратны җилкәсеннән кага.)
Айрат. Әйдә, Гөлүсә.
Гөлүсә. Тукта, Айрат, сиңа әйтәсе килгән сүзем бар. Сез барыгыз, бара торыгыз, бераздан куып җитәрбез.
Лилия. Түземсезләнеп көтеп калабыз! (Көлешә-көлешә китәләр.)
Тынлык урнаша.
Айрат. Нәрсә булды, Гөлүсә?
Гөлүсә. Сиңа бернәрсә дә сәер тоелмыймы?
Айрат. Юк. Нигә? Ә нәрсә сәер булырга тиеш?
Гөлүсә. Белмим. Әллә нигә күңелем шомлана. Тавышларында ясалмалык сизмәдеңмени?
