ике айлап тора алмыйм. Үз-үземне инде бер аягым белән теге дөньяда итеп хис итәм.
Наилә. Алай димә, җаным. Кызың ялгызы кала ич. Аны уйла инде, ичмасам, әле чәчәктәй чагы бит аның. Синсез нишләр ул! Синнән башка беркеме дә юк бит аның!
Галия. Наилә, сүз бир, әгәр берәр хәл була калса, Гөлүсәмне калдырмам дип.
Наилә. Сүз бирәм! Мин аны болай да үз кызым кебек күрәм бит! Тик син төшенкелеккә бирелмә, зинһар өчен.
Галия. Мин инде тылсымга ышанмыйм. Үземне алдалап ни файда соң?
Наилә. Тик барыбер…
Галия. Барыбер Ходай язганча булыр. Айраттан хәбәр бармы соң?
Наилә. Юк. Соңгы киткәнендә беренче һәм соңгы тапкыр шалтыратты. Шуннан соң югалды. Хәсән калага барып кайткан иде, торагыннан түләмәгән өчен чыгарып җибәргәннәр. Уку йортында инде күптән күренмәде диделәр ди, югыйсә акча да биреп җибәргән идек. Нәрсә уйларга да белмим хәзер…
Галия. Бәла аяк астында яткан икән. Ничек күңелле яши идек бит, әйеме. Барысы да безнең бәхеттән көнләшәләр иде, ә хәзер…
Наилә. Авыр миңа, Галиякәй, авыр! Ни эш кылырга да белмим. Тормышның кара дулкыны җитте бугай…
Галия. Ә Гөлүсә нәрсә эшли?
Наилә. Елый…
Галия. Балакаем… Ул әле бар да яхшы буласына өметләнә. Күзләрендәге яшьләрен күрсәтмәскә тырыша. Сабыем, беренче тапкыр, кулларыма алып, күкрәгемә кысканда, бәхетем ташкыны ярларына сыймаган иде. Ә инде тәүге тапкыр «әни, әти» дип әйткәнендә, әткәсе белән ничек сөенгәнебезне күрсәң иде. Ләкин әтисе дә бәбкәсенең ничек үсүен күрә алмады шул. Ә хәзер әнә мин… (Елый.) Укып бетереп, тормышка аяк басуларын да күрү насыйп булмаячак, ахры…
Наилә. Алай димә инде!
Галия. Язылганын яшәгәнмен, күрәсең. Табиблар да инде барлык чараларны күрделәр, ләкин файдасы булмады. Бүгенме, иртәгәме…
Гөлүсә йөгереп керә.
Гөлүсә. Әнием! Кара әле, мин сиңа нинди матур чәчәкләр алып килдем. Болары инде сулганнар. Алыштырып куйыйм әле. Мин әле ризыклар да алып килдем.
Галия. Кирәкми…
Гөлүсә. Ләкин… ләкин син боларын да ашамагансың, әнием! Сиңа күбрәк ашап эчәргә, көч җыярга кирәк!
Галия. Тамагымнан үтми, кызым. Күрәсең, соңгы көннәремдер…
Гөлүсә. Алай димә, әнием! Син әле яшәячәксең. Безнең әле бергә эшлисе күпме эшләребез бар. Мин гел синең яныңда булырмын. Без бу авыр мизгелләрне бергә кичерербез, яме, әнием? Тик син борчылма гына.
Галия. Юк…
Наилә. Галия!
Гөлүсә. Әни!
Лирик музыка.
Пәрдә.
Наиләләр өе. Гөлүсә ялгызы гына тәрәзә янында басып тора. Гөлүсәнең күңел тавышы белән шигырь укыла.
Эзләрсеңме, юлларыңнан
Томаннарга кереп югалсам?
Ялгызлыктан кача алмый,
Сине эзләп, бәгърем, тапмасам.
Көтәрсеңме, яннарыңнан
Асыл коштай читкә талпынсам?
Чыгарсыңмы каршы юлга,
Сине тапмый, җаным, ялыксам?
Араларсыңмы ялгышлардан,
Фикерләрем
