Ярый инде, ялындырма. Минем сине тыңлыйсым килә!
Айрат. Ярый соң, әйдә, укыйм.
Төшләремә, ак фәрештә булып,
Канатларың җилпеп керәсең,
Күз карашың белән назлыйсың да
Үзәгемне шундук өзәсең.
Күк йөзенә талпынып, син
Ак болытлар белән уйныйсың.
Тирбәлеп ай нурларында,
Әле дә микән мине уйлыйсың?
(Гөлүсәгә төртеп куя.)
Гөлүсә. Сине уйламый кемне уйлыйм, ди, мин тагы? (Кочаклап ала.)
Айрат.
Мин һаман да, сине сагынганда,
Фәрештәмне күрәм төшемдә.
Бәхетлемен синең янда гына,
Рәхмәт сиңа барсы өчен дә!
Йә, ничек?
Гөлүсә. Матур! Бик матур!
Айрат. Матур булмый ни, аның бит язучысы да матур!
Гөлүсә. Мактанчык!
Айрат. Мактанырлык җирем бар! Шулай булгач, азрак мактанып алсам да буладыр ул.
Гөлүсә көлә.
Айрат. Син шундый ягымлы итеп елмаясың, сиңа бик тә килешә.
Гөлүсә. Оялтма мине.
Айрат. Син шундый чибәр ки, хәтта күктәге айны да көнләштерәсең. Ә табигать синең баскан юлларыңны алтын яфраклар белән күмә…
Гөлүсә. Син шундый матур итеп сөйлисең, шагыйрь була алыр идең.
Айрат. Матур сөйләүчеләр бик күп бит ул, барысы да шагыйрь булса, дөньяда кызык бетәчәк.
Гөлүсә. Син барыбер бик талантлы, моны барысы да белә, кире кагып торма.
Айрат. Бу сүзләрең өчен рәхмәт, күз нурым.
Гөлүсә. Кара, кара! Йолдыз атылды!
Айрат. Тизрәк теләк телә! Йә, йолдыздан ни теләдең?
Гөлүсә. Әйтмим, әйтсәм чынга ашмаячак!
Айрат. Юләркәем, бар күңелдән теләнгән теләкләр һәрвакыт чынга аша ул. Әйт инде!
Гөлүсә. Ярый, әйтәм. Күпме еллар үтсә дә, хәтта икенче гомеребездә дә бары тик синең белән бергә булуыбызны теләдем мин.
Айрат. Без гел бергә булачакбыз! Бүген күктә йолдызлар бигрәк күп, якты җемелдиләр, әйеме?
Гөлүсә. Бигрәк тә әнә тегесе.
Айрат. Ул безнең йолдызыбыз булыр.
Гөлүсә. Ул беркайчан да сүнмәс, төннән-төн яктырыр гына. Шулай бит?
Айрат. Әйдә, болай сөйләшеп куябыз. Бер-беребездән еракта булганда, кичләрен шушы йолдызга карарбыз, безнең карашлар һәм хыяллар бергә очрашырлар, уйларыбыз кавышыр. Син ризамы?
Гөлүсә. Әлбәттә, риза! Мин сине һәр кичне шушы йолдыз янында көтәрмен.
Айрат. Мин килермен…
Музыка яңгырый, ут сүнә.
Айратларның өй эче. Наилә радиога кушылып җырлап, чәй әзерләп йөри.
Наилә.
Эх, өчпочмаклы өстәлләрне
Түгәрәк итик әле.
Көч-хәл барда, гомер барда
Гөрләшеп яшик әле,
Гөрләшеп яшик әле!
Диләрә. Әни, әни, карале! Кара инде! Абый яңа шигырь язган!
Наилә. Урынына куй, кызым, абыең ачуланыр үзеңне.
Диләрә.
