АСАРЛАР (III жилд). Сирожиддин Саййид

      Ҳар кимнинг ҳам тўлар паймона, жоми,

      Умр қуёши ҳам кетар ботиблар.

      Жисми ўтар, аммо ўчмас каломи,

      Дилларда яшайди асл адиблар.

      Турфадир ҳаётнинг субҳу шомлари,

      Чиндан одам бўлиш дунёда қийин.7

      Асл адибларнинг Ўлмас номлари

      Ўлмас кўчаларга айланар кейин.

      Яралгандан буён олам, дашту саҳролар –

      Мангуликдан мангуликка оққан дарёлар.

      Азал Оллоҳ юртим деган зотларга ёрдир,

      Бу мулкларнинг чин эгаси Парвардигордир.

      Бу мулкларга келиб кетди не-не карвонлар,

      Номсиз кетди не сарвару, не-не сарбонлар.

      Бирларига бош бердингу, тараф бермадинг,

      Бирларига тож бердингу, шараф бермадинг.

      Одам бўлиб олам билан сирлашолмаган,

      Бир-бирига кеклар сақлаб бирлашолмаган.

      Қўйиб берсанг шамолдан ҳам ўлпон олгайлар,

      Инсонийлик дарёсига тўғон солгайлар.

      Не деб сўйлар оналарнинг оҳ-аллалари,

      Помирлару Олойларнинг оқ саллалари?

      Мен бир кўчат ўтқизмаган жонлардан айтай,

      Оллоҳ мулкин бозор қилган хонлардан айтай.

      Улар бугун тоғлардаги қорни сотгайлар,

      Диёнат ҳам номус билан орни сотгайлар.

      Сув бердингу, лек дилларин сен соф бермадинг,

      Нечун имон бермадингу инсоф бермадинг?

      Ер қаъридан келаверар абадий саслар,

      Инсон нечун табиатдан олмагай дарслар?

      Қаттол қайси, қурбон қайси – Ўзинг асрагил!

      Шайтон киму раҳмон қайси – Ўзинг асрагил!

      Ўтди даврон деганларнинг қанча-қанчаси,

      Қолмиш Темур боболарнинг мушти, панжаси.

      Қўрғонлари, айвонлари қуёш диёрим,

      Сайхунлари, Жайҳунлари талош диёрим.

      Ён қўшним, деб гоҳ бағрингни қонлар айладинг,

      Бир жонингни қирқ мингларга бўлиб тайладинг.

      Билармиди буни сенга жон бўлмаганлар,

      Ўз юртига шаън бўлмаган, шон бўлмаганлар?

      Азал олтин конларидан олтинлар чиққай,

      Мард зотларнинг ҳар сўзидан ёлқинлар чиққай.

      Бошинг узра Оллоҳ бўлсин ҳар дам паноҳинг,

      Олам сенга Ҳумо бўлсин, Олам – паноҳинг.

      Балки бўлмас молу қўй тўла қўра,

      Эҳтимол фақирсан ва ёким тўра.

      Оламда энг улуғ таомдир сабр,

      Бир кун ҳалво бўлиб етилгай ғўра.

      Инсоннинг кўркидир илму маърифат,

      Билимсиз одамзод – шумғия, шўра.

      Билим саодатдир, билим – зўр қудрат

      (Амир Темур бобо фикрига кўра).

      Бир умр ёруғлик таратмоқ учун

      Дилни

Скачать книгу