(ავაშენებ, ავშენდები) აგება (აღშენება ნახე) // გამდიდრება, გაჩენა სახლკარისა, მამულისა და სხ.
Ⴀშიკი – აშუღი არაბულად ტრფიალი.
Ⴀშიკობა – აშუღობა ტრფიალება.
Ⴀშკარა – ცხადი, საანჯმნო.
Ⴀშკი – მავთული, მეტალთაგან გაწეული მკედი.
Ⴀშკმა – შკმობა (ვაშკმობ) (ნახე Ⴀღშკმა).
Ⴀშლა – (ავშლი, ავიშლები) არევა ან მიმოფანტვა // (ავშლები) ითქმის სენთათჳს, ე.ი. მოუვლის.
Ⴀშლილობა – არეულობა, დახსნა ზავისა და ერთხმობისა.
Ⴀშრიალი – ქორის დასაჭერი ბადე თავსდასაცემი (ნახე Ⴁადესთან).
Ⴀშუპება – (აშუპდების) გასივება, დაჯირჯვება.
Ⴀჩაჩა – ოქოქა (ნახე Ⴄრქუანთან).
Ⴀჩემება – (ავიჩემებ) დაჟინებით გამოკიდება რისამე საკეთილოდ თუ საავოდ.
Ⴀჩრდილი – ჩრდილი.
Ⴀჩქარება – (ავაჩქარებ) დაშურება.
Ⴀჩხორვა – (ავსჩხორავ) ურიგოდ დაწყობა რისამე.
Ⴀცილება – (ავიცილებ, ავსცილდები) თანაწარხდომა.
Ⴀცმა – (ავაცვამ) აგება, ზედ ჩამოცმა.
Ⴀცორვება – (ავსცორდები) აბღოტება, შეღმა შეგლენა.
Ⴀცრა – (ავსცრი) გაცრა, აღცრა // (ავუცრი) დასერვა, აჭრა ყუავილისა.
Ⴀძრობა – (ავაძრობ) კანის გაძარცვა, გახდა, აყრა.
Ⴀწ, აწე – ახლა.
Ⴀწევა – (ავსწევ) მაღლა აზიდვა, [ავაწევ, ავაწივე, აღმა ძლივ ავალ].
Ⴀწინდელი – ახლანდელი, ამ ჟამისა.
Ⴀწურვა – (ავსწურავ) აკრეფა, მაღლა აწევა.
Ⴀჭარა – ეწოდება თემსა; აჭარული ბრინჯი, ასლი.
Ⴀჭიმი – ჭიმი, ან პირმონასკული თოკი ცხენის მოსაჭირები.
Ⴀჭინარი – ბარული ფეტვთ ჩამოსაკიდი.
Ⴀჭრა (ავსჭრი) – ათლა, ასერვა, ასკვეთა // (ავუჭრი) ყუავილის აცრა, // (ავიჭრები) საჩქაროდ მაღლა ასლვა // (აიჭრება) რძის აშრატება, ხაჭოდ შექმნა.
Ⴀხ! – შორისდებული სავაებო.
Ⴀხალგაზდა – ყმაწვილი, ანუ ცხოველი შეღერებული.
Ⴀხალთესლი – დიკა.
Ⴀხალი – აწინდელი,
