ტომარა ბზისა ან ბამბის შთასადებელი. // (Ⴁარდნის) ითქმის თოვლზედ, რაჟამს მსხვილად მოდიოდეს.
Ⴁარდღალა – გრძელი ჭუა მრავალფეხი.
Ⴁარე – კიდეც.
Ⴁარემ, ბარემც – მაინც, მაშასადამე, ანუ კარგარამ.
Ⴁარება – (ვაბარებ) დავედრება, დაბარება, მიბარება.
Ⴁარვა – (ვბარავ) მიწის თხრა ბარით.
Ⴁარი – რკინის ნიჩაბი პირიანი, ფეხის დადგმით სათხრელი.
Ⴁარი – ვაკე ადგილი მთის ძირში.
Ⴁარისპირა – .
Ⴁარკალი – თეძოს ქვეშეთი ძუალი. // Ⴑაკლავთ ნაოთხალი ფეხი, ვითარ წინა ბარკალი, უკანა ბარკალი, ფეშხოს ნახევარი.
Ⴁარტყი – ბღარტი მართვე მფრინველთა, ანუ წურილთა ცხოველთა. // საკერავში ჩაგდებული პატარა ნაჭერი ან აზღუდი.
Ⴁარტყულა – მონაზონთ კუნკულის გასაფარებელი ვარშამანგი.
Ⴁარულა – ხის ბარი, სათხრელი.
Ⴁარული – აჭინარი, ფეტვთ ჩამოსაკიდი.
Ⴁარქაზი – გემი, დიდი ნავი.
Ⴁარცმანუკი – Ⴋელისკუდა ნახე.
Ⴁარძაყი – მსხჳლი ბარკალი, თეძოს სიმსხოება.
Ⴁარძიმი – ფეხმაღალი სასმისი, საკუთრად ეწოდების საეკლესიოსა სიწმიდის ჭურჭელს.
Ⴁარჯი – სათევზაო გრძელი ჯოხი რკინის კავიანი.
Ⴁარხანა – ნახე Ⴁარგი.
Ⴁასრი – ფოლადი, რკინა. ბასრი ხმალი.
Ⴁასრობა – (ვბასრობ) გარდამეტებული კიცხევა, აგდება.
Ⴁასტანი – მაღლიდამ ჩამოვარდნილის რბილის დაცემის ხმა.
Ⴁატასინი – ზღვის იხვი.
Ⴁატი – ღერღეტი.
Ⴁატკანი – ჩჩვილი კრავი (ნახე Ⴚხოვარტან).
Ⴁატკი – ჩჩვილი თიკანი.
Ⴁატონი – მეპატრონე, უფალი.
Ⴁაქანი – შეჭრილის კედლის მცირე რამ ვაკე.
Ⴁაქი, ბაქები – ზავთი, მუქარა, ანუ ტრაბახი.
Ⴁაქმაზი – Ⴋურაკი ნახე.
Ⴁაღა – კუს ბაკანი, გათლილი სავარცხლად, კილოფად და სხ.
Ⴁაღანა – მცირე ტყვე.
Ⴁაღვა –
