ბეი – არამონი.
Ⴁებერა – აბურცებული, აშუპებული ადგილი.
Ⴁებერი – ბერი დიაცი, დედაბერ.
Ⴁებია – მამისა ან დედის დედა. // Ⴋეანი, დედათ მოურავი, ყრმის ამჭმელი.
Ⴁებკი – ძონძი, ბებკული ძონძის ნაკერები.
Ⴁებლი – გრძნების მოქმედი.
Ⴁეგარა – მებატონის სათხოვრისა და სამუშავოს აღსრულება.
Ⴁეგვა – (ვბეგუ, დავბეგუ) გალახვა ჯოხით. // Ⴋარცვალთა გამორჩევა ჯოხის ცემით ჩენჩოსა და თავთავთაგან.
Ⴁეგთარა – მორკინული ჩასაცმელი საომარი (ნახე Ⴟავშანთან).
Ⴁეგი, ბეგობი – პატარა გორა.
Ⴁედაური – ცხენი გუარიანი, ანუ ჰუნე (Ⴚხენთან ნახე).
Ⴁედეკი – დარღვეული ნაპრალი.
Ⴁედენა – იმერულად სხუაობა, თაფაუთი.
Ⴁედი – სვე, ხვედრი, მოსასვლელი ვისზედმე კეთილი ან ბოროტი, ბედისწერა.
Ⴁედითი – ცუდი, უხამსი, უგვანი.
Ⴁედისწერა – განჩინება ბედისა.
Ⴁედნიერი – კეთილის ბედის მქონებელი.
Ⴁედნიერი – მუწუკი ფრიად მანკიერი (ნახე Ⴀნთრაკი)
Ⴁევრეული – მრავალრიცხჳ.
Ⴁევრი – მრავალი (ნახე Ⴓმცირესი). // Ⴜერილთა შინა ათიათასი (ნახე Ⴓშტი).
Ⴁევრჯერ, ბევრჯელ – მრავალგზის, მრავალჯერ.
Ⴁეზარი – {ბეზარი – შემაწყენელი, გამაბეზრებელი, ნახე აბეზარი, ბეზარს მოყვანი, – Ⴃავით Ⴙუბინაშვილის ქართულ-რუსული ლექსიკონი}.
Ⴁეზეკი – ელუარე, ნათლიერი
Ⴁეზირგანი – ნახე Ⴃიდვაჭარი.
Ⴁეზღება – (ვაბეზღებ) დასმენა, შესმენა.
Ⴁეი – ნახე ბე.
Ⴁეითალი – ნახე Ⴁათალი.
Ⴁელადი – ეტიკი, მატარებელი, გზის მცოდნე.
Ⴁელეკონი – კალანოსი, თერევინთო, ჩათლაქუჩი, ხერკინა.
Ⴁელზებული – მთავარი ეშმაქთა. {ba al zebub ებრაულად «ცეცხლთა მბრძანებელი»}.
Ⴁელი – დათვის ბოკვერი.
Ⴁელიასი – ებრაულად ეშმაკი, ავი, მავნე.
Ⴁელტი – კორდის მონაკვეთი,
