style="font-size:15px;"> Ⴁოჩოლა – გამოზამთრული ხბო (ნახე Ⴆროხა).
Ⴁოცომკალი – დიდი მკალი, უფრო მოგრძე და ფეხმოკლე.
Ⴁოძალი – ორპირი ისარი (ნახე Ⴈსართან).
Ⴁოძება – უფროსისგან უმცირესისადმი მიცემა, ხოლო უმცროსისგან უაღრესთადმი ითქმის მირთმევა და ამად ვუბოძებ 1 პირსა შინა ძვირად იხმარების, თუ არა ფრიად უაღრესთაგან.
Ⴁოძი – ხის სვეტი.
Ⴁოძკინტი – პატარა ბოძი ძველთა შენობათა გვერდიდამ შედგმული დასამაგრებლად.
Ⴁოჭკო – ჩენჩილი ბეწვი ქუდთა ღართთა.
Ⴁოხვერი – ნახე ბოკვერი
Ⴁოხი – მსხვილი და დაბალი ხმა.
Ⴁოხოხი – ხცურის ტყავი მოქნილი ან მისგან შეკერილი ქუდი.
Ⴁოხჩა – ჩალთა ბუდე მოთხვითი.
Ⴁჟირი – უგულო ფეტვი და მისთანანი; კულად ბჟირი (ნახე ჟირი).
Ⴁჟიტი – მართვე წეროსი, სავათისა და მისთანათა.
Ⴁჟუვილი – ნახე Ⴏუვილი.
Ⴁჟუტვა – (ბჟუტავს) ბნელად და უნათლოდ ბდვინვა სანთელთა, ბაზმაკთა და მისთანათა.
[Ⴁრა – გაბრა, ბრაგვანი]
Ⴁრაგა – სპონდიო, ზღუაში ქვა უხილავად.
Ⴁრაზი – ცოფი, ძნელი სიცოფე.
Ⴁრაზიანი – ცოფიერი, ბორგუნეული, მრისხანე.
Ⴁრალება – (ვაბრალებ) შესმენა, ბრალის დადება. // (Ⴅიბრალები) შესმენის ქვემდებარება. // (Ⴅებრალები, მებრალება) სიბრალულის ქონება.
Ⴁრალეული – ბრალის მქონე, დამნაშავე, შემცოდე.
Ⴁრალი – დანაშაული, შეცოდება.
Ⴁრანგჳ – დათჳ
Ⴁრანძი ბ – ებკი, ცუდი ძონძი.
Ⴁრაწი – გრაკლის ხე.
Ⴁრბო – დუნდგო, ვითრა ბრბო ხალხი.
Ⴁრგე – კაცი ტანოვანი და წარმოსადეგი მშვენიერად.
Ⴁრგჳლი და ბრყჳლი – შავი ნიშანი.
Ⴁრგუ და ბრგვილი – ნახე Ⴄნა ბრგუნილი.
Ⴁრდღჳნვა – (ბრდღვინავს) ლომთ მუღრობა, ზახილი ანუ ტოტით მიწის გლეჯა მრისხანებისგან.
Ⴁრდვინვა – ნახე Ⴁრდღჳნვა.
