style="font-size:15px;"> Ⴃაუნდობელი – მუხთალი, გაუტანელი, არ დამნდობი.
Ⴃაუპატიჟებელი —
Ⴃაურვება – (დავუურვებ) ზღუევა, გარდახდა, შეჯერიება. // (დავიურვებ) გარიგება, რიგის მიცემა. // სამურველით დაფხანა ცხენთა სხუათა ხვასტაგთა.
Ⴃაუსაბამო —
Ⴃაუშრეტელი – უშრეტი, გაუქრობელი.
[Ⴃაუცადებელი – ნახე Ⴂამჭრიახი].
Ⴃაუცხრომელი – მოულევნელი.
Ⴃაუჯდომელი – სავედრებელი შესხმა ყოვლად წმიდისა ღვთის მშობელისა, რომელიცა წარიკითხების ცისკრად მეხუთესა შაბათსა დიდმარხჳსასა.
Ⴃაფანტვა – (დავჰფანტავ, დავიფანტები) განბნევა, გაფანტვა.
Ⴃაფარგლვა —
Ⴃაფარება – (დავაფარებ) დახურვა.
Ⴃაფარვა – (დავჰფარავ, დავიფარავ) შენახვა საფარველსა ქვეშე. // დამალვა, მიფანიერება.
Ⴃაფარნა – პერექლი, სიწმინდეთ დასაფარებელი.
Ⴃაფახვა – (დავჰფახვავ) დახუჭვა თუალთა.
Ⴃაფდაფი – დოლი (ნახე Ⴃაფი, Ⴃაბდაბი).
Ⴃაფეთება – (დაეფათების) ძილში მოჩვენება საოცრისა რისმე, ან ცხადივ შეშფოთება ამგვარისგან.
Ⴃაფეთიანება – (დავაფეთიანებ) მძინარის შეშინება საზარელითა რითმე ხმითა და ანაზდად გაღვიძება.
Ⴃაფენა – (დავჰფენ, დავუფენ) გაშლა, დაგება რისამე ფერხთა ქვეშე.
Ⴃაფერადება, დაფერვა – (დავაფერადებ, დავჰფერავ) ჩაფერადება, ან დაფარვა ფერადითა.
Ⴃაფი – ენაბი, ერთს მხარეს ეტრატგადაკრული დაირა, ხოლო დაფდაფი, დაბდაბი, დოლი ორსავე მხარეს გადაკრული.
Ⴃაფიონა – ცათ ელვარება ფერად-ფერადად ღრუბელთა შორის მზის ამოსლჳს წინ, ანუ დასლვაზედ (ნახე Ⴃილა).
Ⴃაფლვა – (დავჰფლავ, დავეფლვი) დასაფლავება, დამარხვა მკუდართა. // ჩაფლვა, მიწაში დამალვა.
Ⴃაფნი – რაფინდი
Ⴃაფრეწა – (დავჰფრეწ) წურილად დახევა.
Ⴃაფუკვა – (დავჰფუკავ) ჰაერის გამოშვება გაბერილის ტიკისგან და მისთანათა.
Ⴃაფუშვა –
