і падзеленая крыж-накрыж пратаптанымі сьцежкамі палоска травы, у якой крыва, нібыта бясформенны мэтэарыт, што ўпаў зь неба, тырчыць трансфарматарная будка. Па траве паўзе цень. Туды выходзіць іхны балькон. А акно кухні выходзіць у двор, у звычайны двор, ад якога нельга было чакаць ні сюрпрызаў, ні падказак, ні падступнасьці. Толькі вось у той дзень, калі ён праглынуў Сіманенку, двор чамусьці быў пусты, як быццам кожны жыхар гэтых чатырох дамоў ведаў, што нельга ў гэты час, сьпякотны, ачмурэлы час, выходзіць, і нельга глядзець у акно, трэба адвярнуцца, бо ў двара – раз на год, раз на вечнасьць – узьнікла ягоная, дваровая патрэба, патрэба ў маленькім ахвярапрынашэньні, гэта не працягнецца доўга, толькі адвярніцеся на сэкунду, не выглядвайце з вокнаў, станьце да яго сьпінамі, не задавайце лішніх пытаньняў – і ўсё, можна, справа зробленая, можаце жыць далей. Лічыце, што гэтай сэкунды не было. Гэта ж лёгка – уявіць сабе, што нейкай сэкунды не існавала? Значна лягчэй, чым уявіць сабе, што не існуе вас саміх.
Ніколі не начуйце ў пустым доме і ня ўдзельнічайце ў ахвярапрынашэньні, калі вы ня жрэц. Так напісана ў адной са сьвяшчэнных індыйскіх кніг. Жудасны сказ, калі падумаць. Не начуйце ў пустым доме. Калі вы ня жрэц. Чаму пусты дом і ахвярапрынашэньне стаяць побач, нібы лягічна чымсьці зьвязаныя? І як дом можа быць пустым, калі вы ў ім начуеце? І калі вас усё ж запрасілі на тое прынашэньне, і вы ня жрэц, то хто вы тады?
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
