дакладна здурнела! Буду я яшчэ з нейкімі малалеткамі звязвацца! Разбірайцеся самі!
Выйсця не было, і Каця распрацавала цэлую спецаперацыю, як у яе разуменні, стварыла надзвычай дзёрзкі ды падступны план, ажыццяўленне якога раз і назаўжды прывучыць нахабных першакурсніц шанаваць традыцыі ды паважаць старэйшых.
На першым этапе трэба было кожную з суседак рыжай нахабніцы, той, якая, вядома ж, у выніку сваёй выключнай тупасці, пляснула Кацю па шчацэ, паасобку завабіць у таемнае месца, дзе б іх не маглі ўбачыць ды пачуць выкладчыкі ды выхавацелі. На шчасце, такое месца было: прыбіральня на вуліцы, у двары вучэбнага корпуса.
Потым трэба непрыкметна паведаміць рыжай дрэні, што яе сябровак б’юць, і яна сама прыбяжыць у пастку…
Пастку, у разуменні Кацюхі, павінны былі ўвасабляць найперш яны з Вікусяй у поўнай баявой засяроджанасці і яшчэ, на ўсялякі выпадак, пара-тройка надзейных дзяўчат-старшакурсніц.
– Я і сама з ёю лёгка разбяруся! – каментавала свой план Каця Вікусі. – Проста ўчора яна мяне знянацку заспела! Хто мог чакаць такога свавольства ад першакурсніцы!..
Неўзабаве Ірка, Моніка ды Аліна і самі не заўважылі, як апынуліся на вуліцы ў прыбіральні ў кампаніі старшакурсніц…
– Ну, што, сучкі малалетнія? Даскакаліся? Зараз мы вас навучым старэйшых паважаць! – распачала разбіральніцтвы Кацюха.
– Выхавацелька сказала, калі мы ёй прызнаемся, што вы чапляліся да нас, вас усіх выганяць з вучылішча! – паспрабавала бараніцца Моніка.
– Ты што, на самай справе такая дурная ці толькі прыкідваешся? Выганяць! Цэлы курс выганяць? А з кім яны тады застануцца? Вучылі-вучылі два гады, а потым узялі і вось так выгналі! Дурніца! Калі нават кагосьці аднаго і выганяць, дык астатнія табе ўсё адно спакойна жыць тут не дадуць, сама збяжыш! Да таго ж я жыву зусім блізка, і ў мяне ў Коханаве сяброў шмат! Ад мяне нідзе не схаваешся!..
– Кацюха! Дык табе ўчарашняга падалося мала? – імгненна ацаніла сітуацыю Хрысціна, літаральна ўляцеўшы ў прыбіральню. – Ты вырашыла працягнуць знаёмства?!
– Хапайце яе! – загадала Каця сваім падначаленым. Але ніхто з іх не скрануўся з месца. – Віка!
Вікуся, бы толькі што апрытомнела, пасунулася да Рудай:
– Дзеўкі! Дапамагайце!
Гэтым разам Хрысціна адказала яшчэ больш імкліва ды радыкальна: не паспела на галаву вышэйшая за Рудую Вікуся зрабіць у яе кірунку і пары крокаў, як доўгія каляровыя патлы Сакалоўскай былі наматаныя на правую далонь Хрысціны. Са спрытам сапраўднага ніндзя Рудая тарганула Вікусю за валасы так моцна і рэзка, што тая з нечалавечым віскатам прыгнулася ледзь не да зямлі. Хрысціна скарыстала валасы старшакурсніцы як своеасаблівы ўпор, каб вышэй падскочыць, левай нагой адштурхнулася ад бетоннай падлогі прыбіральні, а правай, папярэдне сагнуўшы ў калене, выцяла Кацюху ў грудзі з такой сілаю, што тая наўпрост адляцела і бразнулася аб сцяну… У наступнае імгненне хаўрусніц Кацюхі ды Вікусі нібы скразняком здзьмула з прыбіральні.
