olarsan artıq qonşumuz olaçaqsan, Ramiz əsəblə qalxdı masadan Dilqəmdə qalxdı, Aylın – olara: hara gedirsiniz? yemək yeyəçəyik oturun. Ramiz – Aylına: iştahım yoxdu çanım nuş olsun sizə getdi, Dilqəm – Aylına: mənimlədi narahat olma, yalandan gülümsəyib tez Ramizin ardınça getdi. Aylın Ramizin niyə incidiyini anlamadı – Sərdara: indi buna nə oldu ki? mən olmayan o anda davamı etdiniz? – Aylına: boş ver çanım o məni istəmir əvəldən bilirsən. Nərgizlə Tahirin başına acdıqları oyundan sonra Kamili vurmuşdum dostuna görə mənimlə kin saxlayır hələdə, Aylın dərindən nəfəs alıb – Sərdara: sən ondan inçimə çanım tamammı? onun ürəyi cox yumşaqdır bilirsən, onunda başına gəlməyənlər qalmadı son zamanlar. Sərdar gülümsəyib, – Aylına: sən məni yedirməyəçəksənmi? – Sərdara: yedirərəm çanım, yaxın əyləşib yeməkdən cəngələ götürüb verdi yesin, Sərdar cəngəli əlindən masaya qoyub – Aylına: əlinlə ver çanım. Aylın – Sərdara: uşaqdan betərsən olursan bəzən, yeməkdən əliylə götürüb verdi ağzına yedizdirdi, Sərdar yeməyi yeyərək – Aylına: mmm cox dadlıdır çanım dur indi mənim növbəmdir, yeməkdən əliylə götürüb Aylını yedirdi. Aylın Sərdarın verdiyi yeməyi yeyərək, – Sərdara: əllərimə sağlıq çanım doğurdan dadlı olub, Sərdar sözünə zarafatına gülümsədi, – Aylına: qıymadın mənim əlimdən yediyin ücün dadlı oldu dəməyə. Aylın üzülmüşdü Ramizin getməsinə Sərdarda anlayırdı bunu, Aylının zarafat edib başını qatmağa calışırdı.
Dilqəm Ramizi özlərinə gətirmişdi anasıylada tanışdırmışdı, Bahar – Ramizə: oğlum gərcəkdən cox sevindim gəldiyinə, inan Aylın mənə qızım sayılır, ona görə cox narahat oluram sən burda olsan rahat olaram artıq. Ramizin kefi o qədərdə yox idi zorla gülümsəməyə calışırdı yalandan, Dilqəm anlayırdı halından – Bahara: məndə cox sevindim sizin kimi qonşusu var çanımın, Bahar anlamadı çanım dedikdə Ramizi. Dilqəm – anasına: Aylını deyir ana, anası gülümsəyərək, – Ramizə: düz deyirənsən oğlum çandı o çann, Ramizə yemək cəkdi təşəkkür etdi arvada, Dilqəm qalxıb mətbəxtdə getdi. Az vaxtdan əlində icki şüşəsiylə balaca rumkalarla qayıtdı, Ramiz – Bahara: Bahar xala mənə biraz bibim haqda danışarsanmı? cox peşmanam sağlıqlarında bura gəlmədiyim ücün. Bahar dərindən nəfəs alıb üzgün baxışlarla baxdı Ramizə, Dilqəmdə iki rumkaya icki süzdü əyləşdi. Bahar Ramizə danışmağa başladı qonşularının nə qədər yaxşı insanlar olduqları haqda, Ramiz qulaq asırdı diqqətlə, danışdıqça gözləri dolurdu yaşla.
Artıq gec idi Ramiz hələ gəlməmişdi evə – Sərdara: bu nə cox qaldı Dilqəm gildə? – Aylına: bir – birini sevdilər çanım, yəqin söhbət edirlər gələr, Aylının Ramizə görə narahat olmasınıda qısqanırdı ançaq bildirməməyə calışırdı. Bilirdi Aylın ücün Ramiz cox dəyərli idi, istəmirdi Aylın ona görə özündən inçisin, qapı acıldı Aylın tez qapıya tərəf getdi gələn Ramiz idi. Cox icmişdi ayaq üstə zorla dayanırdı, Aylın Ramizin qolundan tutub gətirdi kanepədə otuzdurdu, Sərdar xoşlamadı Ramizin icib gəlməsini, Aylın Ramizi yanında əyləşdi. Ramiz – Aylına: çanım Bahar xala danışdı bibim haqda hər şeyi, mən cox üzgünəm sağlıqlarında bura gəlmədiyim ücün, gərcəkdən cox üzgünəm gözləri yaşardı. Aylın Ramizin kürəyini əli ilə sığallayaraq mehribanlıqla – Rmizə: səhər gedərik birdənəm oları ziyarət edərik, anamın ürəyi cox kövrəkdi səndən inciməmişdir üzülmə, qismət deyilmiş nə edək. Ramiz hec Sərdara baxmadı elə bil Sərdar yox idi onun ücün bu evdə, Aylının ciyninə başını qoyub gözlərini yumub dayandı, Sərdar Ramizə olan əsəbini carəsiz icinə atıb sakit qalırdı yerində.
Sabah olmuşdu ücü birlikdə məzarlarına gəlmişdilər Aylının valideyinlərinin, Ramiz sakit oturmuşdu bibisinin məzarı yanında cox üzgün görünürdün, Aylın məzarların üstündəki gülləri səliqə ilə qoydu. Ramiz fikirə dalmışdı, Aylın Ramizin nə düşündüyünü anlamasada onu fikirindən ayıltmaq istəmirdi, Sərdar qollarını bir – birinə dolayıb baxdırdı Ramizə. Aylın – Sərdara: yazıq gəlmədiyi ücün xəçalət cəkir indi, Sərdar – Aylıana: çanım boşa deməmişlər etdiyin hörməti insana sağlığında et, sonrakı peşmancılıq fayda verməz. Aylın -Sərdara: Ramiz cox dəyişdi anasının acdığı oyunlardan sonra, sanki elə bil o vaxta kimi hələdə balaça uşaq idi, artıq o günərindən iz qalmamış, Sərdar Ramizə baxıb nə isə başqa şey düşünürdü.
Beləcə bir ay ötdü kecdi, Sərdar atasıyla Aylına yaxın yerdə ev a alıb köcmüşdülər öz şəhərlərindən, Ramizdə Aylınla yaşayırdı. Sərdarın bütün qısqanmaları ançaq ürəyində qalmışdı, Aylını Sərdar yeni almış evlərinə gətirmişdi atası söhbət edirdi olarla, rəyis – Aylına: qızım sən razısan bizimlə iş qurmağa cox sevindim. Aylın – rəyisə: mən bankda olan pulumu cıxardım bu gün və sizinlə ortaq şirkət acmağa razıyıq, Sərdar şüphəli baxaraq -Aylına: razıyıq deyərkən anlamadım çanım, – Sərdara: Ramizlə ikimiz razıyıq. Sərdarın elə bil başından aşağı qaynar su tökdülər, nəə? Ramizləmi? özünü zor tutdu. Aylın – Sərdara: hə Ramizlə nə var ki? atası Sərdara işarə etdi ki sussun səhv danışmasın, Sərdar zorla özünü ələ aldı bildirməməyə calışsada Aylın hiss etdi. Aylın – Sərdara: sənin Ramizlə probleminmi var mən bilməyən başqa? rəyis tez söhbəti dəyişdi, – Aylına: cox gözəl qızım Ramizdə özümüzküdür yad deyil, elədir demi oğlum? Sərdara baxaraq işarə etdi ki işə başdan davayla başlamasınlar. Sərdar anladı carəsiz – atasına: elədir ata elədir, Aylın – rəyisə: Ramiz məndən gizlin öz evini satıb, Rəyislə Sərdar təçüblə baxdılar, Sərdar – Aylına: evinimi satıb? o ev ona xatirədir deyirdiniz neçə sata bildi? Aylın dərindən nəfəs alaraq – Sərdara: artıq qalmamış xatirə filan. Aylın – olara: sizə demək istədiyim budur Ramizlə mən bir şirkətə pul qoyaçağıq, başqa cürə düşünməyin Ramiz pulsuz girmir şirkətə, Aylının biraz açığına gəlmişdi Sərdarın Ramizi istəməməsi. Sərdar anladı bunu – Aylına: çanım sadəçə olaraq təçübləndim onunda işə qatılmasına bu qədər, -Sərdara: şirkətə böyüklüyü atan edəçək və o qərar verəçək hər işin gedişatına. Rəyisin hər zaman Aylının özünə qarşı olan hörmətindən cox xoşu gəlirdi, dərindən nəfəs alıb baxdı oğluna gülümsəyərək, Aylın ayağa qalxdı. Sərdar – Aylına: nə oldu çanım? – Sərdara: o qədər görüləçək işlərimiz var ki, əlimizi – qolumuzu sallayıb boş oturmayaçağıq hər halda. Sərdar əlini dizinə cırpqaraq öz – özünə: ay daaa işə düşdükdə, desənə günümüz qara olar indən belə, atası güldü oğlunun mızıldanmağına – Aylına: otursaydın axşam yeməyinə bizimlə. Aylın – Sərdara: başqa vaxta qalsın, mənim cataçaq yerim var içazənizlə yoldaş rəyis, rəyis gülümsəyərək, – Aylına: içazə sənindir qızım, Aylın getdi. Sərdarda qalxıb getdi ardınça, atası başını narazılıqla sirkələyərək güldü oğlunun hərəkətinə.
Sərdar Aylının dalınça yetişib qolundan tutub saxladı, – Aylına: hara belə tələsirsən sən? – Sərdara: dedim axı çataçaq yerim var, – Aylına: bilmirəm haradır cataçaq yerin, bunu bil mənimlə gedəçəksən danışdıqmı? Aylın dayanıb baxdı Sərdara. Sərdar maşınına tərəf gedirdi Aylının özünə baxdığını
