siz neçəsiz? Vəfa gülümsəyərək, – Sərdara: Aylının sayəsində gördüyün kimiyəm, buyurun icəri. Sərdar yavaş səslə öz – özünə: hec pis görünmürsünüz, Aylında eşitdi Sərdarın dediyini gülümsəyərək, gecdilər icəri gəlib əyləşdilər, Sərdar evə nəzər saldı ev səliqəli idi. Vəfa – Sərdara: mənə təkrar insan olmağa sevgilin öyrətdi, Aylının sayəsində bu evdə yaşayıram bir illik əvəzimə kirayə haqqımı ödəmiş, Sərdar nə deyəçəyini bilmədi. Vəfanı cirkin geyimdə başqa cürə görmüşdü, Vəfa doğürdanda gözəl qadın idı Sərdar Aylının əlindən tutub -Aylına: sən möçüzələr edə bilirsən çanım, təbrik edirəm bunuda başardın. Vəfanın gözləri yaşardı, – olara: mən sizə qəhvə hazırlayım mətbəxtdə getdi, – Sərdara: çanım insanlığı olmasaydı bunu etmək mümkün olmazdı. Vəfa xanımın xariçi görkəmi başqa cürə olsada, onun neçə gözəl ürəyə sahib olduğunu anlamışdım gördüyümdə, ona bu şansı verməkdə məni peşman etmədi sağolsun, Sərdar gülümsəyib, baxdı Aylınla fəxr edirdi. Vəfa səliqəli balaça sinidə qəhvələr gətirdi, birinçi Sərdara verdi qəhvə finçanını, Sərdar götürüb təşəkkür etdi, Aylınında qəhvəsini verib kecib əyləşdi özüdə, – Sərdara: Sərdar bəy sizə təşəkkür etməyə imkan tapmadım. Sərdar anlamadı, – Vəfaya: nə təşəkkürü? Vəfa dərindən nəfəs alıb – Sərdara: xatırlamaq istəmirəm, ançaq o günləri xatırladıqça bu günümə dəyər verməyə çalışıram. Siz məni qurtardınız o şərəfsizin şərindən, Sərdar anladı Vəfa özünü icəridən cıxarmağa yardımcı olduğunu deyirdi, – Vəfaya: maşallah siz güçlü qadınsınızmış, nə gözəl artıq həyatınıza belə gözəlliklə davam edin sizə yaraşanıda budur. Vəfa – Sərdara: söz verdim, ogünü Aylının mənə deyib getdiyi bir kəlmə sözünü cox düşündüm, Aylın qəhvəsini icərək – Vəfaya: sən demişdin unversetini bitirə bilməmişdin imtahandan kəsilmişdin. Vəfa – Aylına: hə imtahandan kəsildim avara oldum ondan sonra, Aylın – Vəfaya: sabahdan imtahana hazırlaşaçaqsan, Vəfa anlamadı Sərdara baxdı, Sərdarda Aylını anlamadı. Aylın qəhvə finçanını masaya qoyub – Vəfaya: Ramiz kömək edəçək sənə hazırlaşmağa, məndə yardım edəçəm və sən o imtahandan kecib diplomunu alaçaqsan, neçə demişlər oxumaq və evlənmək hec vaxtı geç deyil. Vəfa pərt qalmışdı – Aylına: mən bu başla – yaşla neçə oxuyaram? indi hər şey kampyuterlə həll olunur, baçarmaram mən buna hə deyə bilmərəm, – Vəfaya: baçaraçaqsan və insanları təçübləndirəçəksən. Sən güçünlə – məharətinlə inanıram baçaraçaqsan və yeni işimdə mənimlə calışçaqsan, Sərdar anladı Aylının Vəfanı şirkətə işə götürmək fikrində olduğunu, qəhvəsini icərək baxdı Vəfaya. Vəfa – Aylına: nə işidir? mən sənə hər cürə yardım edərəm baçım, ançaq diplom işi imtahan işi alınmaz, – Vəfaya: alınaçaq, mənə sənin yanımda calışman lazımdır və sən imtahandan kecərək, diplomunuda alaçaqsan mənim xətrimə. Vəfa Sərdara baxdı carəsiz baxışlarla, Sərdar – Vəfaya: Aylın xanım hər adamla xətir söhbəti etmir, mənçədə bütün güçünlə çalışıb alaçaqsan diplomunu. Aylın – Vəfaya: biz şirkət acırıq Sərdarla birlikdə, istəyirəm səndə yanıımızda calışasan və başqa hecnə duymaq istəmirəm, Aylın ayağa qalxıb – Vəfaya: sabah Ramiz gələçək burda sənə yardım edəçək. Mənimdə bəzi həll edəçək işlərim var, məndə oları bitirib gələçəm tamammı? Sərdarda qalxdı ayağa, Vəfa Aylına yox deyə bilməzdi bunu Aylında bilirdi. Vəfada ayağa qalxıb Aylına yaxınlaşdı, biraz baxıb – Aylına: əlimdən gələni bilirsən əsirgəmərəm baçım, sənin ücün çanımdan belə kecərəm bil. Aylını quçaqlayıb öpdü üzündən, -Aylına: sən mənim ücün əlindən gələni əsirğəmədinsə, mən neçə sənə yox deyə bilərəm ki? sabah gözləyəçəm Ramizi. Aylın gülümsəyib, – Vəfaya: o zaman sabaha qədər Vəfa xanım, Sərdarda sağollaşıb Aylınla getdilər, Vəfa həyəçanlı idi cox.
Sərdarla Aylın gəlib maşına əyləşdilər, – Aylına: hələdə gözlərimə inana bilmirə vallahi, insan neçə dəyişərmiş? – Sərdara: deyəsən Vəfaya vuruldun sən, Sərdar maşını işə salaraq – Aylına: çanım mənim gözüm səndən başqasını görmür bilirsən. Deyim bil məni qısqanman xoşuma gəldi, gərcəkdən gözəl qadın imiş, – Sərdara: mən sənimi qısqandım? Sərdar qaza basaraq maşını idarə edərək -Aylına: qısqandın çanım qısqandın, gördüm mən gözlərindən. Aylın boynuna almaq istəmədi, – Sərdara: hecdə yox, səni nə səbəbdən qısqanaçam? Sərdar gülümsədi, – Sərdara: nəyə gülürsən? öpüçük göndərdi dodaqları ilə. Sərdar – Aylına: sevgilin olduğum ücün qısqanman məni normaldır çanım, Aylın üzünü turşudaraq yola baxdı yan aynadan, Sərdarın xoşuna gəlirdi Aylının bu halları.
Sərdar Aylını evə gətirdi, evə tərəf baxdı maşından, – Sərdara: sən yeni iş yerimizə get bax nə lazımdır yaz sonra birlikdə həll edərik, məndə bir necə işləri həll edəçəm sabah Vəfaya gedəçəm. Sərdar Aylını Ramizə qısqanırdı evə tərəf baxıb nə isə fikirləşirdi, Aylının dediyini duymadı, Aylın Sərdarın fikirli olduğunu görüb – Sərdara: Sərdar bəy. Sərdar – Aylına: hay çanım buyur, – Sərdara: əgər xəyallarından ayıldınsa deyirəm sabah şirkətə gedib baxarsan eksik bir şey varmı, Sərdar fikrini toplaya bilmirdi – Aylına: nəyə baxaçam? Aylın əsəbləşdi – Sərdara: sənə nə olub? – Aylına: hecnə çanım səni dinləyirəm. Aylın qapını acıb – Sərdara: sən məni dinləmirsən çanım, sonra zəng edib deyərəm sənə lazım olanları, Sərdar gördü Dilqəmlə Ramiz gəlirlər. Tez özünə tərəf qolundan cəkib Aylını öpdü dodaqlarından, Dilqəmlə Ramiz gördülər Sərdarın Aylını öpdüyünü. Dilqəm görməməzliyinə vursada Ramizin olara neçə əsəblə baxdığını görürdü, Dilqəm başını qatmaq ücün – Ramizə: qardaşım mən zəng edib həll etdim o işi, Ramizin gözü olarda idi. Aylın Sərdarı özündən qırağa cəkib dodaqlarını sildi qoluyla, – Sərdara: nə edirsən sən? Sərdar özünü elə apardı ki güya Ramizi görməyib, – Aylına: çanım öpməyə olmazmı sevgililmi? Aylın əsəbləşdi – Sərdara: olmaz səninlə hec nişanlıda deyilik. Burda məni tanıyan bilən var, görən olsa nəfikirləşərlər – Aylına: yaxında nişanda olaçaq çanım kimə nə? biz sevgili deyilikmi? Aylın maşından düşərkən özünə baxan Ramizlə, Dilqəmi gördü. Qapını örtüb Sərdara baxdı əsəblə, Sərdar öpüçük göndərib gülümsəyərək, maşının qazına basaraq əl yelləyərək getdi. Aylın Dilqəmin qarşısında utandı, Ramizi özünə cox yaxın hesab edirdi ondan gizlin söhbəti sirri yox idi, Dilqəm əli ilə Aylına salam işarəsi etdi, Ramiz Aylına tərəf gəldi. Aylın – Ramizə: bir necə işim vardı oları həll etdim, – Aylına: görürəm çanım deməyə gərək yoxdur, həll edirsiniz o tiplə birgə işinizi. Aylın bilirdi Ramizin Sərdarı sevmədiyini, dərindən nəfəs alıb -Ramizə: bax birdənəm bilirəm sən, Ramiz Aylının sözünü bitirməyə imkan vermədi – Aylına: sən hecnəyi bilmirsən çanım, hecnəyi bilmirsən anladınmı? getdi əsəbləşib. Aylın anlamadı Ramizin nə dediyini Dilqəmə baxdı, Dilqəm Ramizin ardınça getdi evə tərəf, Aylının axlına başqa hecnə gəlmirdi əlinin üstüylə burnunu silib getdi evə tərəf. Ramiz Dilqəmlə öz otağına gəldi, əynindən gödəkcəsini cıxarıb atdı kənara əsəblə, – Ramizə: qardaşım bu
