id="n98">
98
kunie (gw.) – konie. [przypis edytorski]
99
kuniami (gw.) – końmi. [przypis edytorski]
100
przez (gw.) – bez. [przypis edytorski]
101
dy a. ady (daw.) – przecież, ależ. [przypis edytorski]
102
tarasić (gw.) – deptać, tratować. [przypis edytorski]
103
plebański (daw.) – księży, proboszczowski. [przypis edytorski]
104
spierą (gw.) – spiorą. [przypis edytorski]
105
Scepon (gw.) – Szczepan. [przypis edytorski]
106
z kijmi – dziś popr. forma N. lm: z kijami. [przypis edytorski]
107
rzyka (gw.) – rzeka. [przypis edytorski]
108
karbowy (daw.) – nadzorca robotników. [przypis edytorski]
109
gadzina – w Krakowskiem lud nazywa gadziną zwierzęta domowe i drób. [przypis autorski]
110
pirwy (gw.) – pierwej, najpierw. [przypis edytorski]
111
sapi (gw.) – sapie. [przypis edytorski]
112
przystawa – dziś popr.: przystaje. [przypis edytorski]
113
ino (gw.) – tylko. [przypis edytorski]
114
dy (daw.) – przecież. [przypis edytorski]
115
na wnątrzu (gw.) – w środku, w brzuchu. [przypis edytorski]
116
mgli (gw.) – mdli. [przypis edytorski]
117
odjeść się – najeść się. [przypis edytorski]
118
wsyćko (gw.) – wszystko. [przypis edytorski]
119
bez (gw.) – przez. [przypis edytorski]
120
kaj (gw.) – dokąd. [przypis edytorski]
121
barć – dziupla w pniu drzewa z gniazdem pszczół. [przypis edytorski]
122
zawdy (daw.) – zawsze. [przypis edytorski]
123
abo (daw.) – albo. [przypis edytorski]
124
chrobacek (gw.) – robaczek. [przypis edytorski]
125
ady (daw.) – przecież, jednak, ależ. [przypis edytorski]
126
janioł (gw.) – anioł. [przypis edytorski]
127
nikaj (gw.) – nigdzie. [przypis edytorski]
128
tutok (gw.) – tutaj. [przypis edytorski]
129
kajsi (gw.) – gdzieś. [przypis edytorski]
130
cegozem sie bał (gw.) – czego się bałem. [przypis edytorski]
131
ady a. dyć (daw.) – przecież, właśnie, ale. [przypis edytorski]
132
obmierzle – okropnie, obrzydliwie. [przypis edytorski]
133
krajka – chustka. [przypis edytorski]
134
kuń (gw.) – koń. [przypis edytorski]
135
kiej (gw.) – kiedy. [przypis edytorski]
136
kaj (gw.) – gdzie. [przypis edytorski]
137
dy a. ady (daw.) – przecież, ależ. [przypis edytorski]
138
chrobacek (gw.) – robaczek. [przypis edytorski]
139
szkarpa – skarpa, przypora muru w kształcie wystającego na zewnątrz filaru. [przypis edytorski]
140
monstrancja – naczynie liturgiczne w kształcie słońca na nóżce, w którym wystawia się hostię podczas mszy i procesji. [przypis edytorski]
141
źróbek (gw.) – źrebak. [przypis edytorski]
142
cnić się – tęsknić. [przypis edytorski]
143
rejwach – hałas, zamieszanie. [przypis edytorski]
144
co (gw.) – tu: że. [przypis edytorski]
145
bajtała – gaduła, kłamczuch. [przypis edytorski]
146
fara – kościół parafialny. [przypis edytorski]
147
abo (daw.) – albo. [przypis edytorski]
148
cyborium – tabernakulum, puszka a. szafka do przechowywania komunikantów. [przypis edytorski]
149
relikwiarz – naczynie, w którym przechowuje się relikwie, tj. pamiątki po świętych. [przypis edytorski]
150
aparata (daw.) – sprzęty. [przypis edytorski]
151
zali (daw.) – czy, czyż. [przypis edytorski]
152
czyli – tu: czyż. [przypis edytorski]
153
juści (gw.: już ci) – oczywiście, rzeczywiście, w istocie. [przypis edytorski]
154
pirsy (gw.) – pierwszy. [przypis edytorski]
155
malućki (gw.) – malutki. [przypis edytorski]
156
zdolić – zdołać, dać radę. [przypis edytorski]
157
dy a. ady (daw.) – przecież, ależ. [przypis edytorski]
158
wiła – błazen, komik cyrkowy, klown, akrobata. [przypis edytorski]
159
galonik – tasiemka, wstążeczka. [przypis edytorski]
160
ady a. dyć (daw.) – przecież, właśnie, ależ. [przypis edytorski]
161
moiściewy (gw.: moiście wy) – zwrot do słuchaczy, wyrażający emocje; dosł. jesteście moi, tj. moi drodzy. [przypis edytorski]
162
pokazować (gw.) – pokazywać. [przypis edytorski]
id="n98">