Paziowie króla Zygmunta. Domańska Antonina

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Paziowie króla Zygmunta - Domańska Antonina страница 13

Автор:
Жанр:
Серия:
Издательство:
Paziowie króla Zygmunta - Domańska Antonina

Скачать книгу

Lećmy czym prędzej bośmy się już i tak srodze zapóźnili.

      – A pomnijcie108, com wam o jedzeniu mówiła! – wołała za nimi Serczykowa.

      – Juści, juści, nie zabaczymy109!

      Wbiegli na schody po trzy stopnie na raz, potem do pacjenta. Zastali przy nim Szydłowieckiego i Gedroycia, bardzo pilnie grzejących kataplazmy na małej kuchence i pocieszających strapionego Krabatiusa, że mimo tak ciężkiego przebiegu choroby, wszystko się na dobre odmieni.

      Jaś Drohojowski przystąpił do łóżka i trochę namową, trochę przemocą, zmusił Niemca do wypicia garnuszka doskonałego rosołu i pół kieliszka wina. Chory z urojenia, który od trzydziestu kilku godzin nic nie miał w ustach prócz ohydnej mikstury, strachał się wprawdzie i bolał nad swą lekkomyślnością, ale pił ze smakiem.

      – Zaprawdę… jedno nowe życie wstępuje we mnie… żołądka kurcz minął, lżej mi oddychać…

      – A widzi pan magister? To wszystko sprawiły kataplazmy; trzeba słuchać doktora Santa Croce.

      – O dla Boga… ktoś wszedł do antykamery… sprzątnijcie czym prędzej wino, wynieście garnek.

      Słuszna była ostrożność pana magistra, gdyż nie kto inny pojawił się w komnacie, ino sam znamienity i wielce poważany nadworny medyk królowej Bony, doktor Ferdinando Bisantizzi.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      barwa – tu: mundur, mundurek. [przypis edytorski]

      2

      obrócić się (daw.) – skręcić. [przypis edytorski]

      3

      znowuj (gw.) – znowu. [przypis edytorski]

      4

      on, w onym (daw.) – ten, w tym. [przypis edytorski]

      5

      ino (daw.) – tylko. [przypis edytorski]

      6

      nie masz (daw.) – nie ma. [przypis edytorski]

      7

      pomnieć (daw.) – pamiętać; zwracać na coś uwagę. [przypis edytorski]

      8

      przecz (daw.) – dlaczego, po co. [przypis edytorski]

      9

      trza (gw.) – trzeba. [przypis edytorski]

      10

      Bogiem a prawdą – mówiąc szczerze, w istocie, naprawdę. [przypis edytorski]

      11

      taj coże (gw.) – to i cóż, no i co. [przypis edytorski]

      12

      rozwierać (daw.) – dziś: otwierać. [przypis edytorski]

      13

      przystojnie (daw.) – tu: przyzwoicie, właściwie. [przypis edytorski]

      14

      przez (tu gw.) – bez. [przypis edytorski]

      15

      bez (tu gw.) – przez; bez noc – przez noc, w ciągu nocy. [przypis edytorski]

      16

      wirydarz (daw.; z łac. viridarium: ogród, park) – wewnętrzny dziedziniec, otoczony krużgankami (długimi gankami), często z ogrodem lub studnią. [przypis edytorski]

      17

      zaświaty – tu: odległe miejsce. [przypis edytorski]

      18

      pośledni (daw.) – gorszy. [przypis edytorski]

      19

      Barbara Zápolya (ok. 1490–1515) – polska królowa w latach 1512–1515, pierwsza żona Zygmunta Starego. [przypis edytorski]

      20

      parlare italiano, utrapiare polono, wymyślare androno, nulla niente di buono – żartobliwa stylizacja na język włoski: mówić po włosku, dokazywać po polsku, wymyślać androny (bzdury), nic dobrego (niegrzeczne dzieci). [przypis edytorski]

      21

      pókiż – tu: jak długo. [przypis edytorski]

      22

      wżdy (daw.) – przecież. [przypis edytorski]

      23

      bucić się (daw.) – pysznić się, przechwalać się. [przypis edytorski]

      24

      rzec (daw.) – powiedzieć. [przypis edytorski]

      25

      pokąd

Скачать книгу


<p>108</p>

pomnieć (daw.) – pamiętać; zwracać na coś uwagę. [przypis edytorski]

<p>109</p>

zabaczyć (daw.) – zapomnieć. [przypis edytorski]