Stories vir die lewe-omnibus. Piet Naude

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Stories vir die lewe-omnibus - Piet Naude страница 11

Автор:
Серия:
Издательство:
Stories vir die lewe-omnibus - Piet Naude

Скачать книгу

eers. Selfs al kan ek verder.”

      Vergenoegdheid behoort die wagwoord vir die wetenskap te wees: Nie alles wat kan, behoort nie.

      Dis ook gepas as slagspreuk vir die Groenes en vir almal wat weet Planeet Aarde is ons enigste huis: Nie alles wat kan, hoef nie.

      Dis ’n leuse ook vir ongebreidelde kapitalisme, wat behoort te weet: “The rich must live more simply so that the poor may simply live” (gespreek deur Elizabeth Ann Seaton): Nie alles wat kan, moet nie.

      ’n Ryk sakeman van Louis Trichardt het eenkeer ’n goeie belegging in ’n strategiese gebou laat verbygaan. Almal was verbaas oor sy terughoudenheid. “Maar jy hét mos die geld!” het hulle hom aangespoor.

      “Ja,” antwoord hy toe, “maar ek kan ook net drie keer op ’n dag eet.”

      Diegene wat onvergenoeg anderkant die draad loer, mis dikwels die groen gras by die huis. Só leer die verhale in dié afdeling ons. Vergenoegdheid laat jou met innerlike rus en uiterlike rustigheid. Jy hoef nie altyd op jaag te wees na die spektakulêre nie. Jy hoef veral nie te val vir die leuen wat jou dwing om dinge te koop wat jy nie wil hê nie, en om mense te beïndruk van wie jy nie hou nie (Foster).

      Vergenoegdheid laat jou die buitengewone in die gewone waardeer. Dis waarvan hierdie verhale wil vertel.

      Teen jou eerste indruk en maatstawwe in, sien jy: “’n Pragtige deel is vir my afgemeet. Ja, wat ek ontvang het, is vir my mooi” (Ps 16:6).

      Piet Naudé

      26 Dis ’n wonderlike wêreld

      ’n Vrou se dag het sommer op die verkeerde noot begin: Sy het verslaap en was dus laat vir werk, en dinge by die kantoor het haar net verder omgekrap. Teen die tyd dat sy die bus huis toe moes haal, was haar senuwees in ’n stywe bal vasgewoel. Soos gewoonlik was die bus laat en stampvol, so sy moes bly staan. Die dag was besig om net so sleg te eindig as wat dit begin het.

      Toe hoor sy ’n manstem van voor uit die bus uit: “Pragtige dag, nè?”

      Sy kon nie die man sien deur al die mense heen nie, maar sover hulle gery het, het hy aanhou kommentaar lewer op alles wat hom gelukkig maak: ’n kerk hier, ’n roomysstalletjie daar, ’n rugbyveld op links, ’n biblioteek op regs. Alles dinge wat die lewe “die moeite werd” maak.

      Sy opmerkings het die atmosfeer in die bus aansienlik ligter gemaak, en die vrou se hart ook. Die man se entoesiasme was so aansteeklik dat die vrou glad begin glimlag het.

      Toe die bus by die vrou se halte stilhou, het sy deur die skare gedruk om by die deur uit te kom. Sy neem toe haar kans waar om te sien wie die opgeruimde “toergids” was – ’n gesette man met swart brilglase en ’n wit stok. Hy was blind.

      ___________________________________

      Dis nie hoe mense oor God praat wat vir my sê hoe naby hulle aan Hom lewe nie. Dis juis hoe hulle oor aardse dinge praat, wat dit wys.

      SIMONE WEIL

      27 ’n Doodskleed het nie sakke nie

      Toe die miljoenêr John D Rockefeller oorlede is, was ’n joernalis baie nuuskierig oor hoeveel sy fortuin beslaan het. Vasberade om uit te vind, het hy ’n afspraak met een van Rockefeller se belangrikste werknemers gemaak en hom gevra hoeveel Rockefeller nou eintlik nagelaat het. Die werknemer het geantwoord: “Hy het alles nagelaat.”

      ___________________________________

      Die werklike maatstaf van ons rykdom is wat ons “werd” sal wees as ons al ons geld sou verloor.

      JOHN HENRY JOWETT

      Groot rykdom en groot vergenoegdheid woon selde saam in een huis.

      THOMAS FULLER

      28 Tel jou seëninge

      ’n Goeie, maar arm vrou het huilend by haar rabbi kom raad vra: “Ek en my man en my kinders moet in een vertrek lewe, en ons val behoorlik oor mekaar.”

      “Koop ’n paar hoenders,” het die rabbi aangeraai. Die vrou was verstom, maar het nogtans so gemaak. Maar ’n tydjie later is sy terug, nog ongelukkiger: “Rabbi, die hoenders kloek en skrop en die kinders skree en my man sê ek is aan die mal raak!”

      “Koop ’n bokooi,” sê die wyse rabbi. Die vrou het in trane uitgebars, maar tóg ’n bok gaan koop.

      Net die volgende dag is sy terug: “Rabbi, u raad vra te veel van my. Ek is nie heilig genoeg nie.”

      “Ek is jammer,” sê die rabbi. “Verkoop die bok en raak ontslae van die hoenders.”

      Daardie sabbat, ná die diens, kom bedank die vrou die rabbi: “Dít was nou goeie raad. Sonder die bokooi en die hoenders is die lewe wonderlik. Ons geniet die stilte en die baie ruimte. Dit het nog nooit so goed met ons gegaan nie, dank God.”

      ___________________________________

      Snaaks dat ons so gemaak is dat ons eintlik net baie gelukkig kan wees in kontras met ongelukkigheid. Ons is skynbaar gelukkiger in teenstelling met hoe sleg dinge was, as met hoe goed dinge is.

      SIGMUND FREUD

      29 Wat meer wil jy hê?

      Een lieflike dag het die kapitalis langs die kaai gaan stap toe hy ’n visserman sien wat uitgestrek langs sy boot lê en rustig sy pyp rook.

      “Hoekom is jy nie uit op die see besig om vis te vang nie?” vra die kapitalis.

      “Want ek wás al vandag uit en ek het al die vis gevang wat ek nodig het,” was die antwoord.

      “Maar hoekom gaan jy nie weer uit en vang nóg nie?” het die kapitalis aangehou.

      “En hoekom sou ek dit wou doen?” wou die visserman verbyster weet.

      “Sodat jy meer geld kan maak,” was die selfversekerde antwoord. “Dan kan jy vir jou ’n groter en beter boot koop, en beter visvanggereedskap ook.”

      “En wat sal ek dan doen?” het die visserman, duidelik onoortuig, gevra.

      “Sjoe, dan kan jy selfs nóg meer vis vang, en selfs nóg meer geld maak.”

      “Ja, maar wat doen ek dán?” het die visserman aangedring.

      “Wel,” het die kapitalis gesê, “dan kan jy agteroorsit en die lewe geniet.”

      “Kan jy dan nie sien nie?” het die visserman teruggekap. “Dis presies wat ek nou doen!”

      ___________________________________

      Die meeste waarop ons in hierdie lewe kan hoop, is om tevrede te wees met wat ons het.

      JOSEPH ADDISON

      Ware vergenoegdheid hang nie af van wat ons het nie. ’n Bad was vir Diogenes* groot genoeg, maar ’n wêreld te klein vir Alexander.

      CHARLES

Скачать книгу