Stories vir die lewe-omnibus. Piet Naude

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Stories vir die lewe-omnibus - Piet Naude страница 13

Автор:
Серия:
Издательство:
Stories vir die lewe-omnibus - Piet Naude

Скачать книгу

tyd geld is, is die krygskreet van ons eie vernietiging.

      MARTHINUS VERSVELD

      ’n Mens hoef net een keer op ’n dag op die horlosie te kyk. Vroegoggend.

      HOLLANDSE SPREUK

      Wat ek met vandag doen, is van groot belang. Ek koop dit immers met 24 uur van my lewenstyd.

      AM WELLS

      34 Die skat in Krakow

      In Pole vertel hulle die verhaal van rabbi Isak bar Esegiël, ’n ou Jood wat nog in drome geglo het.

      Hy was ’n arm man wat in ’n eenvoudige huisie in die stad Krakow gewoon het. Bedags het hy lang ure in diens van sy gemeente gewerk, en snags het hy uitgeput aan die slaap geraak.

      Een nag droom hy dat hy die verre stad Praag besoek. Voor die koning se paleis is daar ’n rivier met ’n brug oor. Terwyl hy daaroor loop, sê ’n stem vir hom: “Kyk onder die water!” En daar tussen die waterplante sien hy ’n kosbare skat versteek lê. Dadelik begin hy beplan hoe hy daarmee vir die armes in sy gemeente kos en klere kan koop.

      Toe hy wakker word, het die droom hom nog lank bygebly. Sê nou dit is waar? “Ai, Isak,” het hy homself gemaan, “jy het al soveel keer bedroë daarvan afgekom wanneer jy jou drome wou glo …” Maar toe die droom die volgende drie nagte terugkeer, besluit Isak om maar weer die kans te waag.

      Die lang, lang pad na Praag pak hy te voet aan. Toe hy baie dae later daar aankom, vind hy sonder enige moeite die koning se paleis op ’n heuwel, net soos in sy droom. Die enigste probleem was dat die brug oor die rivier deur ’n hele afdeling soldate bewaak is. Hy kon glad nie naby die water kom nie. “Ek moes dit mos geweet het,” sug hy terwyl hy na die plek staar waar die skat tussen die waterplante moet lê. “Ek moet ophou om my lawwe drome te glo.”

      “Wat soek jy, ou man?” vra ’n bars soldatestem agter hom. Isak is so verskrik dat hy sommer uitblaker: “Ek is ’n arme rabbi en kom van ver af om ’n skat hier onder die brug te kom soek. U sien, ek het gedroom …”

      “Maar jy is seker laf,” lag die soldaat. “Jy glo tog nie in drome nie? Rabbi’s behoort darem nugterder te wees as dit! Ek steur my nie aan sulke nonsens nie. Om die waarheid te sê, ek droom al die afgelope drie nagte dat ek na die stad Krakow toe moet gaan. Daar sal ek dan kwansuis ’n skat vind wat onder die vuurherd begrawe lê in die huisie van ene Isak, seun van Esegiël. Maar sien jy my soos ’n mal mens daarheen reis om iemand te gaan soek wat nie bestaan nie? Isak en Esegiël is sulke algemene Joodse name – daar moet duisende van hulle in Krakow woon. Nee wat, vergeet van drome en gaan huis toe.”

      En dit is presies wat rabbi Isak seun van Esegiël toe gedoen het. En van die skat wat hy daar onder sy eie vuurherd gevind het, kon hy en sy arm gemeentelede baie jare lank lewe.

      ___________________________________

      Die sogenaamde geluksgodin kan jou niks meer gee as die goud wat reeds binne-in jou is en wag om ontgin te word nie.

      CICERO

      Mag God ons oë oopmaak om die verborge skat raak te sien in die doodgewone dinge rondom ons – dié dinge waarvan die wêreid verveeld wegdraai.

      JOHANNES VAN AVILA

      35 Wat wil jy doen met ’n miljoen?

      Die jong verslaggewertjie was desperaat vir ’n storie toe hy op ’n dag by die outehuis verby ry. Hy draai op die ingewing van die oomblik daar in en vra die matrone: “Wie is die oudste inwoner hier?”

      “Ek sal ou oom Fasie gaan roep. Hy is vyf en negentig.”

      “Oupatjie,” sê die joernalis, “jy is nou al so oud dat die lewe seker nie meer vir jou so lekker is nie, nè? Dit sal seker jou hele lewe verander as jy nou skielik ’n brief sou kry wat sê dat ’n verlangse familielid vir jou ’n miljoen rand nagelaat het?”

      “Ou seun, hoe sal ek nou sê?” antwoord die ou man nadenkend. “Jy weet, ek sal nog altyd vyf en negentig wees.”

      ___________________________________

      Hy wat vergenoeg is, is ryk genoeg.

      JAPANNESE SPREEKWOORD

      Die rykes is niks gelukkiger as hulle wat genoeg het nie.

      SOLON

      Ek is nou stokoud en was nog my lewe lank arm, tog glo ek dat God môre sakke vol geld voor my deur kan laat neersit. Aan die ander kant kan Hy my ook kom haal om te woon in ’n stad waar die strate van goud gemaak is – waar Hy self sal wees. Sal dit nie oneindig beter wees nie?

      CAMILLUS DE LALLUS

      36 Die stad van God

      Die korrupsie en haat wat hy elke dag in sy omgewing gesien het, het vir arme Ephraim te veel geword. Hy kon net nie meer die onreg waaraan sy mense onderwerp is, verdra nie. Iewers moes daar tog ’n plek wees waar geregtigheid bestaan? Nag ná nag het hy gedroom van ’n stad waar mense in vrede saamwoon, waar hemel en aarde mekaar ontmoet: die stad van God.

      Eendag kondig hy aan dat hy nie langer kan wag dat dinge in sy dorpie moet verander nie. Hy het sy vrou en kind gegroet, sy bondeltjie gevat, en te voet vertrek op soek na die verre, volmaakte stad. Daardie hele dag het hy flink gestap. Toe dit begin donker word, bevind hy hom in ’n digte bos, en hy maak hom onder ’n welige boom tuis vir die nag. Hy eet sy eenvoudige broodjie, sê ’n gebed op en trek sy skoene uit. Uit vrees dat hy die volgende oggend in die digte woud sy koers sal kwytraak, sit hy hulle in die paadjie neer met die tone gedraai in die rigting waarin hy verder wil loop.

      Hoe moes hy weet dat daar gedurende die nag in dieselfde paadjie ’n reisiger sou verbykom wat nie die versoeking kon weerstaan om hom ’n poets te bak nie? Die grapmaker tel die skoene op en draai hulle om in die rigting waarvandaan Ephraim gekom het. Die volgende môre staan hy uitgerus op, eet die res van sy brood, dank die Vader vir die veilige nagrus en val weg in die rigting waarheen sy skoenpunte wys.

      Weer loop Ephraim die hele dag en teen donkeraand staan hy op ’n koppie van waar hy die liggies sien brand van wat net die stad van God kan wees. Dit was nie so groot soos hy verwag het nie, en dit het vreemd bekend gelyk, maar hy het geweet dat dít is waarheen sy hart hom gelei het. Hy loop die bult af en kies die straat reg voor hom. Dit lyk vir hom baie soos die een waar hy gewoon het en die huisie waarby hy aanklop, se deurslot is ook stukkend – nes sy eie. Die blondekopkind wat die deur oopmaak, slaan haar armpies om sy knieë en die vrou voor die vuurherd sê met ’n glimlag: “Kom in, dis net mooi tyd vir aandete.”

      Ephraim het sy bestemming bereik.

      ___________________________________

      Oos wes tuis bes

      HOLLANDSE SPREEKWOORD

      Ons is so besig om te kla oor wat ons nie het nie dat ons nie tyd het om te geniet wat ons wel hét nie.

      HV PROCHNOW

      Liewer ’n pondok waar mense lag, as ’n paleis waar trane vloei.

      CHINESE

Скачать книгу