świata i odczuwamy jego cierpienie. Czujemy też i wiemy, że wydarzenia o charakterze politycznym, ekonomicznym i zjawiska psychologiczne głęboko wpływają na nasze życie. Zdajemy sobie sprawę, jakim wyzwaniem jest dla nas stan środowiska oraz panujący dziś stan ducha, ponieważ stanowimy nieoddzielną część tego wszystkiego. Łacińskie sufferre, z którego wywodzi się angielskie suffer, „cierpienie”, oznacza „znosić”, „wytrzymywać”. Z całą pewnością do pewnego stopnia nosimy świat w swoim wnętrzu i na swoich barkach. Tym samym cierpimy. I czasem bardzo trudno to znieść.
Jak możemy odnaleźć równowagę między naszym zewnętrznym doświadczeniem świata – gdy postrzegamy go nie tylko za pomocą zmysłów, lecz również w dużym stopniu poprzez docierające do nas informacje i wszelkiego rodzaju zjawiska kształtujące nasze życie – a naszym światem wewnętrznym, wewnętrznym pejzażem, tak ściśle sprzężonym z zewnętrznym, że nie jest od niego oddzielny? Czy powinniśmy zmniejszyć nasz kontakt ze światem zewnętrznym, nawet jeśli oddziałuje na nasze życie niezależnie od tego, czy to ignorujemy? Powinniśmy zaangażować w to więcej uwagi? Powinniśmy skupiać naszą uwagę inaczej? Na tym polega wyzwanie związane z życiem we współczesnym świecie bez całkowitego wyrzeczenia się go, jak robili to mnisi różnych tradycji kontemplacyjnych.
Porzucenie świata na pewien czas, zafundowanie sobie przerwy od codziennych wiadomości, może być bardzo odświeżające. Niektórzy nazywają to „postem informacyjnym”. Zaleca go swoim pacjentom dr Andrew Weil, pionier medycyny integracyjnej na Wydziale Medycyny Uniwersytetu Arizona. Z moich doświadczeń wynika, że kiedy wracam z dziesięciodniowego programu medytacyjnego albo z wyprawy pod namiot na łonie przyrody, nic się nie zmieniło, nawet gdy tymczasem nastąpiły jakieś wielkie wydarzenia. Wiele lat temu, kiedy pojechałem na sześciotygodniowe odosobnienie, przegapiłem inwazję na Afganistan. Mógłbym bronić tezy, że z pewnego punktu widzenia nic mi nie umknęło. Ujmując to z perspektywy całych stuleci ludzkiej historii, łatwiej będzie zrozumieć, w którym kierunku podąża moje myślenie.
Gdy patrzę na coraz mniejszy i coraz bardziej swarliwy świat, przychodzą mi na myśl słowa osiemnastowiecznego japońskiego poety-pustelnika Ryokana: „Nie dochodzą mnie żadne wieści o ludzkich sprawach”. Jak wspaniale jest przez jakiś czas nie dostawać żadnych informacji. Co za ulga. Cokolwiek działo się w sprawach państwowych za czasów Ryokana, nikt tego dziś już nie pamięta i poza historykami zajmującymi się tą epoką historii Japonii niewielu ludzi to w ogóle obchodzi. Za to Ryokan, który wiódł pustelnicze życie, żebrał o jedzenie w miastach, narażał się na pogardę i drwiny dorosłych, bawiąc się z wiejskimi dziećmi i nie podejmując żadnej próby, by zapisać się na kartach historii, wiele stuleci później jest pamiętany oraz szanowany na całym świecie dzięki swojej poezji i mądrości. Oto jego wiersz:
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.
