bura gəlin, gəldilər. Sərdar özüdə Aylını axtarmaqçün daş qırıqlarını kənara ataraq, – olara: nə baxırsınız? axtarın qızı tez olun. Polislərdə tələsərək uçan dağılan şeyləri kənara atmağa başladılar. Hamı öskürə – öskürə dağılmış şeyləri kənara atırdılar, birdən birsi səsləndi, tapdım buradadır. Sərdar tez gəldi, Aylın idi gərçəkdəndə, yazığın üstünə toz zibil tokülmüşdü. Sərdar tez Aylını səslədi! Aylın canım, Aylın üzü aşağı qalmışdı, Sərdar tez çevirdi Aylını özünə tərəf qollarında tutdu, üzünü təmizlədi nəfəs ala bilsin deyə. Tahirdə gəlib yardım etdi, Ayının üstündən xırda daş qırıqlarını tozu qırağa təmizlədi. Aylının əlində kamera vardı, özünə sıxıb üstünə yatmışdı ki, zədələnməsin. Səradar – Aylına: canım, əlinə Aylının harasındansa axan qanı bulaşdı, qana baxdı həyəcanla yanındakılara bağırdı! həkim çağırın tez olun, həkimi çağırırdılar qacaraq gəldilər. Sərdar qucağında dizi üstə Aylınla qalmışdı, tez gəlib Aylın baxıb həkim bağıraraq – yanındakılara: tez təmiz havaya çıxarın, Aylını götürüb apardılar tələsərək dışarı.
Sərdar keyləşib qalmışdı dizləri üstə yerində, kameranı Tahir götürmüşdü. Aylının əlindən düşüb yerdə qalmış rəsimlərdə var idı, Sərdar rəsimləri götürüb üz tərəflərini çevirib baxdı, birisi öz anasının rəsimi idi. Sərdar kövrək səslə rəsimə baxıb, ana deyə çağırdığında atası oğlunun səsinə dönüb baxdı həyəcanlı baxışlarla! Sərdar ayağa qalxmağa çalışdı, az qaldı yıxılsın. Tahir tez tutdu Sərdarın qolundan, Sərdar özündən ketmək üzərə idi havasızlıqdan. Atasıda gəldi, Sərdarın qollarını Tahirlə boyunlarına salaraq dışarı apardılar köməkli. Rəyislə Tahir oğlunu tibbi yardım maşının yanına çatdırıb, maşının açıq qapı yerində otuzdurdular, rəyis ürəyini tutub dayandı. Həkim gəlib Sərdarın gözlərinə işıq salıb baxaraq – rəyisə: tüstü udmuş qorxulu bir şeyi yoxdur, təmiz havada az vaxtda normal olacaq.
Aylını yerə uzadıb süni nəfəs verirdilər ağızları İlə, sinəsini masaj edərək yartım edirdilər, elektro şok cihazlarınıda gətirdilər, həkim götürüb – yanındakılara: çəkilin. Aylına tok verərək özünə gətirməyə çalışırdılar, hammının gözü Aylında idi. Aylına bir neçə dəfə tok verməyinə baxmayaraq, özünə gətirə bilmədilər. Həkim başını narazılıqla sirkələdi, rəyis ürəyini tutub yavaş səslə – Aylıana: qızım nə olar ölmə. Tahir başını ikki əli ilə tutub aşğı çöküb baxdı, həkimlər Aylından qırağa çəkildilər. Üzgün baxışlarla rəyisə tərəf baxdılar, gətirib Aylının üstünə örtük çəkdilər.
Sərdarın üzünə su vurdular biraz özünə gəldi atasına baxdı, atasının gözlərindən yaş gəlirdi, bir əli ilə ürəyinin üstən tutub maşına söykənib kiməsə baxa qalmışdı. Sərdar ayağa qalxıb, dönüb atasının baxdığı tərəfə baxdığında, yerdə üstü örtülü uzadılmış Aylını tanıdı, dərindən – dərindən nəfəs aldı. Başını ikki əlləri ilə tutub Aylına baxa qalmaş dostuna baxdı, çox ürək ağrıdıcı idi hər kəsin çarəsiz durumu. Sərdar Aylına tərəf addımlayıb, gəlib yanında dizi üstə çökdü. Əsən əlləriylə Aylının üzünü açıb baxdı, nəfəsi kəsilirdi həyəcandan, gözlərinin yaşı Aylının üzünə damcılayırdı. Aylını qucaqlayıb qollarına aldı, özünə sıxıb – Aylına: mən öl deməmiş ölmək yoxdur eşidirsən? bağırdı! Aylının üstündən örtüyü kənara atıb öz – özünə: ölmədin sən, ölmədin. Aylına sünü nəfəs verərək, sinəsinə əllərini qoyub masaj etməyə başladı. Sərdarın bu halına hammı pis olmuşdu, burdakı hər bir hərbici bilirdi ki Aylın özlərinin həyatını qurtarmışdı, öz canını qurban verərək. Aylına hörmət əlaməti ilə başlarından papaqlarını çıxarıb üzgün baxışlarla baxdılar, binadan ölmüş meyitlərini çıxarırdılar şərəfsizlərin. Sərdar Aylının ürəyinin üstünə yumuruq vuraraq, bağırdı! aç gözlərini açç dedim. Dostunun bu halına baxa bilmirdi Tahi, r gözlərindən yaş süzülürdü üzünə, özü səbəbkar olmuşdu Aylının ölümünə, çətin vəziyyətdə qalmışdı ortalıqda. Sərdar Aylını vurmaqdan, masaj etməkdən, həyəcandan, halı qurtarırdı, alnını Aylının sinəsinə qoyub dayandı, dərindən – dərindən nəfəs aldı.
Gözləri yaşlı atasıda gəlib oğlunun yanında dizi üstə çökdüb Aylına baxdı. Atası gözlərinin yaşına hakim ola bilmirdi, bağışla qızım bağışla məni. Sərdar birdən yanında çökmüş – atasına: sən öldürdün onu, sən öldürdün, duyursanmı? atasının sinəsinə vurub ağlamağa başladı. Atası oğlunu bərk – bərk özünə sıxıb tutdu, Sərdar elə ağlayırdı ki, atasının Tahirin və ətrafdakıların ürəkləri göynəyirdi. Gəlib Aylının üstünü örtüb, apardılar maşına qoydular. Sərdara ayağa qalxıb mane olmaq istəsədə, yaxındakı polis dostları gəlib tuturaq qoymadılar. Tibbi yardım maşının qapılarını bağlayıb, Aylının ölmüş cansız bədənini həmişəlik aparıb getdilər. Sərdar polislərin əllərindən çıxa bilmədi, nə qədər bağırsada, ağlasada buraxmadılar, maşın uzaqlaşdıqdan sonra Sərdarı buraxıb kənara çəkildilər. Sərdarın başını atası sinəsinə sıxıb ağlayırdı. Sərdarda atasına qısılıb hönkürüb ağlayırdı bağıraraq, Tahir çox pis olmuşdu Ayının sözünə inandığına görə. Baxdıqca ürəyi sızlayırdı, Sərdarın Aylının ölümünə bu qədər üzüləcəyini heç axlına gətirməzdi, sanki Sərdarın canını alıb aparırdılar əlindən.
Xəstaxanada Ramiz gilnən Sadiq və anası rastlaşdılar. Kamil oları görüb – Ramizə: buların nə işləri var burda? Şahnaz xanım yaxınlaşdı – Ramizə: salam oğlum, Aylın haqda bizə məlumat vermillər. Çağırmıllar onu bura, yada bizi buraxmıllar ona, nələr olur burda? Ramiz gilədə gözləyin demişdilər. Sadiq anasından bir neçə metra arxada dayanmışdı, Kamil Sadiqə baxırdı kinli baxışlarla. Ramiz – Şahnaza: bizədə gözləyin dedilər, bu gün səhər Aylın mesaj yazmışdı müayinə edəcəklər deyə. Ancaq bu qədər vaxt çəkməz ki? Şahnaz – Ramizə: mənədə yazmışdı oğlum, hamısı bir – birinə baxdılar şüphəli baxışlarla.
Sadiq əsəbləşib gedib məlumat verənlərlə davalaşdı, niyə çağırmırsınız Aylını bura? hanı Aylın? olar – Sadiqə: bir dəqiqə cavan oğlan, dedik sizə məlumat verəcəklər. Sadiq – olara: bura xəstəxandırmı yoxsa hərbi çasdırmı? siz nələr qarışdırırsınız? bu vaxtdı arxadan səs eşidildi.
Bağışlayın, hamı dönüb baxdılar orta yaşlı bir kişi idi, Sadiqin dediyi gərçək olmuşdu sanki, hərbi geyimdə idi. Sadiq – kişiyə: hərbi dedik o dəqiqə peyda oldu, anasına baxdı, kişi görünür sözünü deməyə çətinlik çəkirdi. Həkimlərdə gəldilər, Kamil – Ramizə: nə olur doğurdanda burda? sanki bizə indicə saldıracaqlar. Şahnaz xanım yaxınlaşıb şüphəli baxışlarla baxaraq – kişiyə: qızıma bir şeymi olub, siz kimsiniz? Nədən susursunuz. Kişi çox çətinliklə – Şahnaza: Aylın bu xəstəxanada yatmadı heç bir saatda olsa, o başqa yerə işlə əlaqəli getmişdi, polislərə yardımçı olacaqdı gizli planda. Ramiz Kamilə baxıb, bu nə danışır? biz hər gün Aylınla danışırdıq, o burda müalicə olunurdu.
Sadiq
