Eşber. Abdülhak Hamit Tarhan

      Acaib!..

      Mudhik, bu ne sahne-î garâib!..

      Ancak bu benim için tenezzül…

      Zâid hele hande-i tehezzül;

      Hem belki eder bükâyı intâc!..

      Pençemde benim başımdaki tâc.

      Cemşîd kızı mukayyedimdir;

      Âzâd edecek benim yedimdir.

      Uçmuş, gitmiş hümây-ı ikbâl;

      Düşmüş bu hadıyd-ı hâke şehbâl.

      Şimdi ne baban, ne kardeşin var;

      Değmez bu müfâhirâne atvâr!..

      Eyler mi o Şeh, bulup da nevbet,

      Hiç ben var iken sana mahabbet?..

      Zerdüştüne pençezen Berahmam,

      Keyfimce eder bu kârı itmâm!..

      Meyl etmesini asir mi sandın?..

      Gerçek beni sen esir mi sandın?..

      Gel olma emîn esâretimden!..

      Zâhir mi değil cesâretimden?..

      Hiç görmez misin ya gözlerimde?..

      Îmâ dahi yok mu sözlerimde?..

      Senden daha anlı, şanlıyım ben!..

      İskender’e de nişanlıyım ben!..

      Sen mi?..

      Neden ettiniz ya lerze?..

      Zîrâ o kadar soğuk bu herze!..

      Çıkmakdı meram taht-ı Rûm’a,

      Nezdinde sebeb bu serfürûma!..

      Emretse, esiri, ol perîzâd.

      Eyler seni bir kılıçla âzâd.

      Olsan da, ya olmasan da kaail,

      Rokzan olacak o şâha nail.

      Etsen de, ya etmesen de gavgaa,

      Kaysar seni istemez!..

                                                                                      Dirîğâ!..

      Bîçâre kadın tecennün etmiş!..

      Cinnette ise tefennün etmiş!..

      Sûzân-ı hased o kalb-i hâsid,

      Ondan geliyor bu aşk-ı fâsid.

      Ancak yine ihtiyat lâzım;

      Bizzât olalım huzura âzim.

      Dâim değil eski müjdeberler;

      Gaayet kötü aldığım haberler.

      Duydum ki birâderin de gûyâ

      Harbe oluyor imiş müheyyâ.

      İkbâlini eylemişler ihbâr.

      Zâhir ki onun nasîbi idbâr;

      Nusrat da senin mukadderindir.

      Lâkin acırım birâderindir.

      Te’yîd-i devâm-ı sulha mahzâ

      Sensin edecek o merdi irzâ.

      İhtâr ediver, kanâat etsin;

      Ceng etmiyelim, itaat etsin.

      Nâ-hak yere, söyle, akmasın kan.

      Mahcûb oturur gazabla kalkan.

      Hiç ibreti yok mu şöhretimden?..

      Gaafil mi o yoksa kudretimden.

      Karşı duracaksa, bence, haklı.

      Yok farz olunur o halde aklı.

      Karşı duracak; fakat kazanmaz!..

      Serkeş gezen ölmeden uzanmaz.

      Tâcı düşecek, ne yapsın Eşber?..

      Nefsi küçük; amma hakkı ekber.

      Her âcizi her kavi vurur mu?..

      Vursun diyelim; zebun durur mu?..

      Sen mülküne gir o nâtüvânın,

      Emlâkini al da bî-nevânın,

      Hem sonra itâat emret, a’lâ!..

      Galibsin onun için mi?..

                                     Aslâ.

      Maksûdum izâle-i haleldir.

      Tevhîd-i revâbıt-î mileldir!..

      Sence emelim değil ya pinhân:

      Pek çok geliyor cihâna şafrân.

      Eşber, o yegâne-î zamandır;

      Kardeş diye söylemem, yamandır…

      Nezdimde fazâili müsellem