Rus Şiiri Antolojisi. Ahmet Emin Atasoy

      İnanmayın asla söylentilere,

      Her nefesimde siz varsınız benim,

      O kadar büyük ki hakkınız bende

      Sizi hatıramdan nasıl silerim.

      Buhur yakarken de başkası için

      Kalbimce kutsanan asıl sizsiniz,

      Taparken cezbine yeni yüzlerin

      Eski bir korkuyu yaşarım sessiz.

      Ellerim özgür sayılır

      Kör feleğin zincirinden

      Karşımdasın sen, ey bozkır,

      Ey ilk göz ağrım, yeniden.

      Enginin kubbesidir gök

      Tazelik saçıyor yere,

      Ben nefesimi keserek

      Devam ediyorum seyre.

      Koruya ve yamaçlara

      Bakmak sanki daha zevkli

      Keşke dönsem o yıllara,

      Bulsam o bahçeli evi.

      Uçup gittin, ey altın çağ!

      Bense dünyayı dolaştım

      Yaklaştıkça insanlara

      Hep acıyla karşılaştım.

      Ко благу пылкое стремленье

      От неба было мне дано;

      Но обрело ли разделенье,

      Но принесло ли плод оно?..

      Я братьев знал; но сны младые

      Соединили нас на миг:

      Далече бедствуют иные,

      И в мире нет уже других.

      Я твой, родимая дуброва!

      Но от насильственных судьбин

      Молить хранительного крова

      К тебе пришел я не один.

      Привел под сень твою святую

      Я соучастницу в мольбах -

      Мою супругу молодую

      С младенцем тихим на руках.

      Пускай, пускай в глуши смиренной,

      С ней, милой, быт мой утая,

      Других урочищей вселенной

      Не буду помнить бытия.

      Пускай, о свете не тоскуя,

      Предав забвению людей,

      Кумиры сердца сберегу я

      Одни, одни в любви моей.

      Coşkulu bir hayır için

      Hep çağrılar aldım gökten.

      Ama meyvesine niçin

      Eremedim bir türlü ben?

      Gençliğimde tanıdığım

      Düşsel kardeşlerim vardı –

      Kimisi uzakta onların,

      Kimisini toprak aldı.

      Ey meşelik, seninim bil,

      Ama bugün sana gelmem

      Kaçabilmek için değil

      Peşimdeki kaderimden.

      Koşup kutsal kucağına

      Dualaşan dileklerle

      Eşimi getirdim sana

      Kollarında bir bebekle.

      Ben bu sûkut içersinde

      Canlarımla hep birlikte

      Ortak musibetleri de

      Unutabilseydim keşke.

      Keşke yeni bir yaşama

      Sarılsam kinlerden uzak

      Gerçek aşk gönül dünyama

      O zaman yerleşir ancak.