Rus Şiiri Antolojisi. Ahmet Emin Atasoy

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Rus Şiiri Antolojisi - Ahmet Emin Atasoy страница 21

Автор:
Жанр:
Серия:
Издательство:
Rus Şiiri Antolojisi - Ahmet Emin Atasoy

Скачать книгу

труд.

      Ты им доволен ли, взыскательный художник?

      Can dostlarım! insan isterse eğer,

      Aldanır öz hayal dünyalarında:

      Gerek bir salonda, saraya bedel,

      Gerekse göçebe çadırlarında.

1829***

      Ben ki sizi sevdim; bu sevgi hâlâ

      Küllenmiş değildir belki kalbimde;

      Ne ki sizi bulmamalı bu bela,

      Acı vermemeli günün birinde.

      Ben sizi sessiz ve ümitsiz sevdim

      Kıskanarak, isteyerek, şehvetli;

      Yürekten, derinden ve temiz sevdim

      Umarım başkası sevmez ben gibi.

1829

      ŞAİRE

      Şair, halk sevgisini fazla önemseme aslında!

      En coşkulu övgü kısa bir şamatayla bitecek;

      Kahkahalar ve pis yargılar duyacaksın hakkında,

      Ama sen kaya gibi dimdik kal ta sonsuza dek.

      Sen çarsın: Tek başına yaşa! Aklın özgür amaca

      Kuruntu kanatlarını açarak uçsun, uçursun seni,

      Kusursuz kıl sevimli düşüncelerin meyvelerini,

      Soyluluk mücadelesinde ödüller bekleme anca.

      Senin kendindedir onlar. Yargının en yücesi sen:

      Kendi emeğini, kendince, en titiz değerlendiren.

      Memnun musun kendinden, ey özenli ressam?

      Доволен? Так пускай толпа его бранит

      И плюет на алтарь, где твой огонь горит,

      И в детской резвости колеблет твой треножник.

1830

      МОЯ РОДОСЛОВНАЯ

Post scriptum

      Решил Фиглярин, сидя дома,

      Что черный дед мой Ганнибал

      Был куплен за бутылку рома

      И в руки шкиперу попал.

      Сей шкипер был тот шкипер славный,

      Кем наша двигнулась земля,

      Кто придал мощно бег державный

      Рулю родного корабля.

      Сей шкипер деду был доступен,

      И сходно купленный арап

      Возрос усерден, неподкупен,

      Царю наперсник, а не раб.

      И был отец он Ганнибала,

      Пред кем средь чесменских пучин

      Громада кораблей вспылала,

      И пал впервые Наварин.

      Решил Фиглярин вдохновенный:

      Я во дворянстве мещанин.

      Что ж он в семье своей почтенной?

      Он?.. он в Мещанской дворянин.

      Memnunsun ha? O halde dinle küfrünü topluluğun,

      Tükürsün kutsal mihrabına, mekânı parlak ruhunun,

      Ve sallanadursun şiddetle senin üç ayaklı sehpan.

1830

      BENİM SOYUM

Post scriptum

      Figlyarin evde otururken

      Aklı bir şeye takılmış

      Güya benim zenci dedem

      Bir şişe roma satılmış

      Alan seçkin bir kaptanmış,

      Ülkemizi ünlendiren,

      Azimliymiş çok şey yapmış

      Gemiciliğe yön veren.

      Kara Arap sarayda da

      Kaptandan hep ilgi görmüş,

      Çarla bile arasında

      Su sızmazmış ve özgürmüş.

      Babasıymış Hannibal’ın

      Çeşme’yle tarihte kalan,

      Filoları yığın yığın

      Yakıp Navarin’i alan.

      Figlyarin için ben hâlâ

      Soylu bir esnafım belki,

      Ama o da Meşçanska’da

      Soyluların en naleti.

      ТУЧА

      Последняя туча рассеянной бури!

      Одна ты несешься по ясной лазури,

      Одна ты наводишь унылую тень,

      Одна ты печалишь ликующий день.

      Ты небо недавно кругом облегала,

      И молния грозно тебя обвивала;

      И ты издавала таинственный гром

      И алчную землю поила дождем.

      Довольно, сокройся! Пора миновалась,

      Земля освежилась, и буря промчалась,

      И ветер, лаская листочки древес,

      Тебя с успокоенных гонит небес.

1835
* * *

      Когда за городом, задумчив, я брожу

      И на публичное кладбище захожу,

      Решетки,

Скачать книгу