кэлэн баран, көҥүл тустуунан үлүһүйбүтэ. Сэбиэскэй Сойуус успуордун маастарыгар хандьыдаат. Саха Өрөспүүбүлүкэтин физическэй култууратын туйгуна.
Махаар, кырдьыга да, үөрэҕи бата сылдьан үөрэммитэ. Ол курдук, үс үрдүк үөрэҕи бүтэрбитэ. Салайар үлэҕэ уһуннук, тахсыылаахтык үлэлээн, Саха Өрөспүүбүлүкэтин норуотун хаһаайыстыбатын үтүөлээх үлэһитэ буолбута.
Мантан сиэттэрэн мин өссө төгүл тоһоҕолоон этиэм этэ, ыал улахан оҕото туох-хайдах киһи буолан иитиллэн тахсара – кини кэнниттэн күн сиригэр кэлбит бииргэ төрөөбүттэригэр сүрдээх улахан суолталааҕын. Ити барыта ийэлээх аҕабыт барахсаттар сатаан, сөпкө ииппиттэрин түмүгэ, туоһута.
Аҕам аах кытта төрөөбүттэр сэттиэлэр. Өссө хас да оҕо кыраларыгар «төннүбүттэр». Мин дьиктиргиирим диэн, төһө да нууччалыы ааттаммыттарын иһин, ийэлээх-аҕалара таптаан хос ааттаталаабыттар: Сааба – Нохтообул, Сэмэн (мин аҕам) – Аччыгый Оҕо (Саабаттан аччыгыйын иһин буолуо), Маарыйа – Маайыстыыр, Эриэбэ – Биибээски, Маарпа – Тэскэлик, Муоча – Эллэкэ. Онон син биир сахабыт тарда сытар…
Аҕам маһы эрэ хаамтарбат улахан уус этэ. Оскуола тутуутугар, араас улахан тутууларга барытыгар (ыал олорор дьиэтин туһунан этэ да барыллыбат) ыҥырыкка сылдьара. Оройуон сэбиэтигэр дьокутааттыыр сылларыгар Үһүс Күүлэккэ үс оһохтоох дьоһуннаах кулууп туттарбыта. Туттарыа дуо, маһын кэрдиһэн, ааттаах тырахтарыыс киһи тыраахтарынан бэйэтэ таһан, сүгэ тутан тутуспута. Ол кулууп күн бүгүҥҥэ диэри дьэндэйэн турар. Сэбиэскэй былаас баар кэмигэр, өтөрдөөҥҥө диэри, аҕыыт биригээдэлэр тиийдэхтэринэ отчуттарга, сүөсүһүттэргэ онно кэнсиэртииллэрэ, киинэ илдьэн көрдөрөллөрө.
Аҕам барахсан үлэттэн ордон дьиэтигэр-уотугар, хонор хоноһо, сылдьар ыалдьыт кэриэтэ, түстээн-түптээн сынньалаҥ олоҕу олорботох киһи. Наар чэҥкир, мэлдьи, олоҕун устатын тухары, хара үлэни кытары өрө тустубут, бэйэтин букатын харыстамматах, этэргэ дылы сиэри таһынан баламат үлэһит киһи этэ. Дэлэҕэ да дьоно-сэргэтэ: «Туох туһугар ити айылаах умса-төннө түһэрэ буолуой!» – диэн сөҕүөхтэрэ, саллыахтара дуо. Мин итинэн олус диэн киэн туттабын.
Обургу кылааска тахсан баран, тутууга, окко үлэлии сылдьан, аҕам барахсан үлэҕэ такайбыт оҕото, ону сэргэ Сэбиэскэй саҕанааҕы мургун үлэһиттэрдээх киинэлэри көрүүнэн, кинигэлэри ааҕыынан олуһун диэн умсугуйбут оҕо, үлэҕэ олус үлүһүйэн хаалыллара. Ардах түһээри ыксатан, хастыы да хонугу быһа от кэбиһиитигэр эҥин букатын түүннэри сылдьарбыт. Күһүн ходуһаттан тыраахтар пааратын уотунан тахсыылар кытта бааллара. Биригээдэ дьоно арыый эрдэлээн бүтээри гыннахтарына, оскуола ыамайа аата, бу обургу: «Ээ, кэбис, маны бүтэрэн, итини түмүктээн баран биирдэ тахсыаххайыҥ, барыаххайыҥ», – диэтэхпинэ, сорох дьон: «Бу да киһи, аҕатын курдук үлэҕэ охторо буолуо, ситтэҕинэ-хоттоҕуна, биригэдьиир эҥин буоллаҕына – дьону сиир, үлэҕэ суулларар киһи тахсан эрэр», – дэһэллэрэ…
Ахсыс кылааһы бүтэрэн баран, эксээмэннэрбин туттараат, сол нөҥүө күнүттэн, сүгэбин тутаат, тутуу биригээдэтигэр
