i spojrzała; Maar terwijl meneer afstapte en zij wachten moest op 't balcon voor den ingang – ale kiedy pan wysiadał, a ona musiała czekać na balkonie przy wejściu, haar linkerschouder naar 't dichtertje – z lewym ramieniem zwróconym do poety, en toen 't bijna gedaan was – i kiedy prawie było już po wszystkim, toen overwon ze nog even één ondeelbaar oogenblik 't Museumkwartier en keek – przez jedną niepodzielną chwilę pokonała Dzielnicę Muzeów i spojrzała).
"Ik vind je mooi en jij vindt mij ook mooi. Mijn hart zingt in mijn lijf en m'n hersens zingen onder m'n haren. Mooi haar, hé?" (Uważam, że jesteś piękna, a ty też uważasz, że jestem piękny. Moje serce śpiewa w moim ciele, a mój mózg śpiewa pod moimi włosami. Piękne włosy, prawda?; "Ik vind je mooi en jij vindt mij ook mooi – uważam, że jesteś piękna, a ty też uważasz, że jestem piękny, Mijn hart zingt in mijn lijf en m'n hersens zingen onder m'n haren – moje serce śpiewa w moim ciele, a mój mózg śpiewa pod moimi włosami, Mooi haar, hé?" – piękne włosy, prawda?).
En 't dichtertje dichtte z'n gedicht voort, eindeloos. (I poeta dalej pisał swój wiersz, nieskończony; En 't dichtertje dichtte z'n gedicht voort, eindeloos – i poeta dalej pisał swój wiersz, nieskończony).
Maar 't werd een somber gedicht, zoolang 't duurde, en Amsterdam was donker en ledig. (Ale to był smutny wiersz, tak długo jak trwał, a Amsterdam był ciemny i pusty; Maar 't werd een somber gedicht, zoolang 't duurde – ale to był smutny wiersz, tak długo jak trwał, en Amsterdam was donker en ledig – a Amsterdam był ciemny i pusty).
Als een echt belachelijk dichtertje heeft i daarna nog een paar maal 's middags in 't Museumkwartier gedwaald, waar i zich altijd erg arm voelde en nooit zeker was of z'n das wel goed zat en z'n boordje wel schoon was en of i er heelemaal wel beschaafd genoeg uitzag. (Jako prawdziwie śmieszny poeta, później jeszcze kilka razy wędrował po południu po Dzielnicy Muzeów, gdzie zawsze czuł się bardzo biedny i nigdy nie był pewny, czy jego krawat jest dobrze zawiązany, a kołnierzyk czysty i czy wygląda na całkiem cywilizowanego; Als een echt belachelijk dichtertje – jako prawdziwie śmieszny poeta, heeft i daarna nog een paar maal 's middags in 't Museumkwartier gedwaald – później jeszcze kilka razy wędrował po południu po Dzielnicy Muzeów, waar i zich altijd erg arm voelde – gdzie zawsze czuł się bardzo biedny, en nooit zeker was of z'n das wel goed zat en z'n boordje wel schoon was – i nigdy nie był pewny, czy jego krawat jest dobrze zawiązany, a kołnierzyk czysty, en of i er heelemaal wel beschaafd genoeg uitzag – i czy wygląda na całkiem cywilizowanego).
Maar hij zag haar natuurlijk niet meer, mogelijk woonde ze heelemaal niet eens in Amsterdam. (Ale oczywiście już jej nie widział, możliwe, że w ogóle nie mieszkała w Amsterdamie; Maar hij zag haar natuurlijk niet meer – ale oczywiście już jej nie widział, mogelijk woonde ze heelemaal niet eens in Amsterdam – możliwe, że w ogóle nie mieszkała w Amsterdamie).
Er was een huis op een hoek met een klein tuintje er om en daar groeide een klimstruik tegen den muur. (Na rogu stał dom z małym ogródkiem i tam przy murze rósł pnący krzew; Er was een huis op een hoek met een klein tuintje er om – na rogu stał dom z małym ogródkiem, en daar groeide een klimstruik tegen den muur – i tam przy murze rósł pnący krzew).
Die bloeide in 't zachte Novemberweer zonder blad, met kleine gele sterbloemetjes. (Kwitł w łagodnej listopadowej pogodzie bez liści, z małymi żółtymi gwiazdkowymi kwiatkami; Die bloeide in 't zachte Novemberweer zonder blad – kwitł w łagodnej listopadowej pogodzie bez liści, met kleine gele sterbloemetjes – z małymi żółtymi gwiazdkowymi kwiatkami).
En hij maakte voor zich zelf uit, dat ze daar woonde en de bloeiende struik noemde hij "Clara". (I sam sobie wymyślił, że tam mieszkała, a kwitnący krzew nazwał "Clara"; En hij maakte voor zich zelf uit – i sam sobie wymyślił, dat ze daar woonde en de bloeiende struik noemde hij "Clara" – że tam mieszkała, a kwitnący krzew nazwał "Clara").
Toch hield i wel van z'n vrouwtje en z'n vrouwtje hield veel van hem en ze lieten 't mekaar aan niets ontbreken. (Mimo to kochał swoją żonę, a ona bardzo go kochała i niczego sobie nie brakowało; Toch hield i wel van z'n vrouwtje – mimo to kochał swoją żonę, en z'n vrouwtje hield veel van hem – a ona bardzo go kochała, en ze lieten 't mekaar aan niets ontbreken – i niczego sobie nie brakowało).
Waarom heeft God ook een mensch tot dichtertje gemaakt? (Dlaczego Bóg stworzył człowieka poetą?; Waarom heeft
