procesie nie dzielimy pacjentów na tych z chorobą z Lyme oraz na tych „zdrowych” i właśnie dlatego możemy miarodajnie określić prawdopodobieństwo tego, że nasi ankietowani są bądź nie są chorzy na boreliozę. Opracowując HMQ, dałem lekarzom do ręki tanie, łatwe i dokładne narzędzie, dzięki któremu ich pacjenci sami mogą ocenić prawdopodobieństwo tego, czy dotyka ich choroba odkleszczowa.
Łatwo dostrzec dużą częstotliwość występowania symptomów w Sekcji 1, w tym przemęczenia, bólów mięśni i stawów, będących często bólami migrującymi, zaburzenia snu, problemów z pamięcią i koncentracją, a także dużą częstotliwość występowania symptomów z Sekcji 3, zwłaszcza bólów neuropatycznych, które pojawiają się, mijają i migrują (mrowienie, drętwienie, palenie albo kłucie). Niniejsze objawy stanowią grupę symptomów, która występuje najczęściej u osób zmagających się z zespołem Lyme-MSIDS.
Jedno z wcześniejszych badań przeprowadzonych w naszym gabinecie na stu kolejnych pacjentach wykazało, że ponad 25% z nich zgłosiło występowanie u nich tych symptomów niemal przez cały miesiąc poprzedzający wizytę. Większość wskazała, że wywierały one wymierny wpływ na jakość ich życia: 71% zgłosiło, że byli w nie najlepszej formie fizycznej, natomiast 47% mówiło, że byli w kiepskiej formie psychicznej przez nie mniej niż 15 dni w minionym miesiącu. Najbardziej powszechne symptomy związane z chorobą z Lyme i MSIDS to:
● zmęczenie,
● bóle głowy,
● sztywność karku i pleców,
● bóle i obrzęk stawów,
● mrowienie, drętwienie i/lub palenie w różnych kończynach,
● zagubienie, problemy z zebraniem myśli,
● zapominanie, kiepska pamięć krótkotrwała,
● zaburzenia snu: za dużo, za mało, wczesne budzenie się,
● kłopoty z mówieniem i pisaniem.
Statystyczna ankieta zrealizowana przez SUNY New Paltz w latach 2015–2016 wykazała, że powszechnymi objawami późnego stadium przewlekłej choroby z Lyme były migrujące bóle mięśni, migrujące bóle stawów oraz neuropatia – mrowienie/drętwienie/palenie – która migruje, przychodzi lub odchodzi. W gruncie rzeczy 78% wszystkich pacjentów doświadczało wszystkich trzech wędrujących symptomów. Te symptomy występowały częściej u pacjentów z grupy, która sama siebie określiła jako osoby cierpiące na chorobę z Lyme, niż u osób, które opisały siebie jako zdrowe. Zatem jeżeli obecnie dokucza ci kilka ze wspomnianych wyżej objawów, a lekarz prowadzący nie potrafi znaleźć przyczyny twojej choroby albo powiedział ci, że cierpisz na zespół przewlekłego zmęczenia, fibromialgię, nieswoiste zaburzenia autoimmunologiczne, stwardnienie rozsiane, wczesne stadium demencji lub masz kiepską kondycję fizyczną, wówczas powinieneś zrobić sobie badania w kierunku chorób odkleszczowych. Lista najbardziej popularnych symptomów, które znaleźliśmy, koresponduje z grupą symptomów opisanych przez Nancy Shadick w jej pracy na temat przewlekłej choroby z Lyme, opublikowanej w literaturze medycznej kilka lat temu. Korzystając z danych CDC, przebadała 186 pacjentów, każdego leczonego na chorobę z Lyme, oraz 167 pacjentów kontrolnych (niechorujących na boreliozę). W związku z tym zidentyfikowaliśmy kompleks symptomów, do których dostawcy usług medycznych mogą się odnosić, kiedy pacjenci przychodzą do ich gabinetu – jeżeli uskarżają się na wskazane dolegliwości, powinni rozwiązać test. W kolejnym kroku należałoby wziąć pod uwagę dalszą diagnostykę w kierunku boreliozy. W tym przypadku wykorzystanie kwestionariusza pomoże zidentyfikować pacjentów cierpiących na niezdiagnozowane przewlekłe choroby odkleszczowe, dzięki czemu znacznie poprawi się przebieg procesu diagnostycznego i całego leczenia.
POTWIERDŹ WYNIK SWOJEGO TESTU, KORZYSTAJĄC Z NAJLEPSZYCH DOSTĘPNYCH NA RYNKU METOD BADAWCZYCH
Porozmawiaj ze swoim lekarzem na temat wyniku, jaki otrzymałeś po wypełnieniu kwestionariusza. W zależności od tego wyniku, możesz oczekiwać skierowania na badanie krwi w kierunku przewlekłej choroby z Lyme (w tym badanie bezpośrednie i pośrednie). W badaniach pośrednich określa się poziom przeciwciał, oznaczających potencjalny kontakt z bakteriami – w tego typu diagnostyce stosuje się następujące testy: IFA, ELISA, określenie przeciwciał C6 ELISA, IgM i IgG w badaniu Western Blot oraz test transformacji limfocytów (LTT lub ELISPOT). Obecnie opracowywany jest nowszy Spirotest, który będzie również testem pośrednim. Dzięki niemu będzie możliwe określenie poziomu ważnych molekuł zapalnych zwanych chemokinami, występujących w ludzkim organizmie już w najwcześniejszym stadium boreliozy (m.in. CCL19). Takie badanie pozwoli rozpoznać chorobę przewlekłą w jej bardzo wczesnym stadium, zanim jeszcze w organizmie pacjenta zostaną wytworzone przeciwciała. W ramach diagnostyki można również wykonać testy bezpośrednie, do których zaliczamy badanie PCR, test antygenów (Lyme Dot Blot, test Nanotrap) i posiew krwi. Test Nanotrap polega na określeniu poziomu wskazujących na boreliozę antygenów w moczu, natomiast Lyme Dot Blot można wykonać zarówno z moczu, jak i z płynu mózgowo-rdzeniowego (cerebral spinal fluid, CSF). Posiew krwi można zrobić za pośrednictwem Advanced Laboratories, chociaż ich dokładność została zakwestionowana przez CDC, a badania uprawomocniające to laboratorium – na zlecenie amerykańskiej Agencji Żywności i Leków (Food and Drug Administration, FDA) nie zostały jeszcze przeprowadzone. Test spełnia standardy z uwzględnieniem Clinical Laboratory Improvement Amendments (CLIA). Ponieważ żadne badanie nie daje 100% pewności wykrycia choroby, w celu wykluczenia boreliozy należy wykonać różnego typu badania zarówno bezpośrednie, jak i pośrednie. Nie sugerujcie się jedynie kryteriami CDC zalecającymi test ELISA, a następnie Western Blot. Sprawdzają się one najlepiej w przesiewowym badaniu populacji pod kątem przewlekłej choroby z Lyme, ale nie powinny być wykorzystywane w procesie diagnostycznym indywidualnego pacjenta. Pamiętaj, choroba z Lyme wymaga klinicznej diagnozy. Badanie krwi ma jedynie potwierdzić kliniczne podejrzenia.
Te badania należy przeprowadzić razem z innymi analizami związanymi z diagnostyką chorób odkleszczowych, ponieważ kleszcze mogą przenosić jednocześnie wiele chorób. Pozytywny wynik testu na obecność bakterii wywołujących dur powrotny, takich jak m.in. Borrelia hermsii oraz Borrelia miyamotoi, Ehrlichia i Neo-ehrlichia, Anaplazmoza, gatunków babezji, bartonelli, riketsji (gorączka plamista Gór Skalistych, gorączka Q, tyfus) i/lub tularemii wskazuje, że mogłeś zostać ugryziony przez kleszcza (chociaż niektóre z tych infekcji mogą być przenoszone innymi kanałami); one zwiększają prawdopodobieństwo tego, że chorujesz również na boreliozę. Choroba z Lyme ma bardzo dużo odmian, zatem może się zdarzyć, że w laboratoriach takich jak Quest lub LabCorp, w których badana jest obecność tylko jednej z nich, ten czy inny gatunek nie zostanie wykryty. Dlatego my korzystamy z usług specjalistycznych laboratoriów IGeneX w Kalifornii, które stosują różne rodzaje bakterii Borrelia do wykrywania przewlekłej choroby z Lyme – dzięki temu w wykonywanych przez nie badaniach Western Blot wykrywanych jest więcej odmian tych bakterii (23, 31, 34, 39, 83–93). Wykrycie nawet jednego z tych szczepów w danej konfiguracji może wskazać na obecność chorób odkleszczowych lub powiązanych z nią infekcji, co znacznie ułatwia postawienie diagnozy. IGeneX wykonuje również testy RNA, Babesia FISH i Bartonella FISH, których nie robią standardowe laboratoria – dzięki temu można wykryć gatunki bakterii babezja i bartonella w przypadku, gdy wyniki badań przeciwciał albo testy DNA wyszły negatywne. Laboratorium Galaxy Diagnostics w Karolinie Północnej także wykonuje badania pod kątem różnych szczepów bakterii bartonelli, dzięki
