znaków wskazujących, że chorujesz na boreliozę i jej koinfekcje
1. Cierpisz na więcej niż jedną dolegliwość – choroba z Lyme dotyka licznych układów w organizmie. Wielu moich pacjentów przychodzi do gabinetu, uskarżając się na cały szereg zazębiających się symptomów, wśród których najczęściej wymieniane są przemęczenie, ból, sztywność, mrowienie, drętwienie i/lub palenie w różnych kończynach, kłopoty z pamięcią i koncentracją, zaburzenia nastroju. Jeżeli w teście HMQ otrzymałeś wynik wyższy niż 63, wskazuje on, że istnieje duże prawdopodobieństwo zarażenia boreliozą, wynik 45–62 mówi o prawdopodobieństwie.
2. Twoje objawy pojawiają się i znikają w zależności od dnia (bez oczywistego powodu).
3. Bóle migrują po całym organizmie. Bóle stawów, mięśni i nerwobóle, które przychodzą niespodziewanie, ustępują nagle i migrują, są typowe dla przewlekłej choroby z Lyme i nie są spotykane w przypadku innych schorzeń, takich jak zespół przewlekłego zmęczenia, fibromialgia czy większość chorób autoimmunologicznych. Wyjątkiem są choroby zapalne jelit, w których krótkotrwałe, migrujące stany zapalne mogą stanowić część obrazu klinicznego, chociaż wtedy należałoby się spodziewać przewagi objawów jelitowo-żołądkowych.
4. U kobiet objawy nasilają się zaraz przed, w trakcie i tuż po menstruacji (zmiany hormonalne, niski poziom estrogenu, często wpływają na symptomy).
5. Objawy najczęściej ustępują lub nasilają się po skończonej terapii antybiotykowej (w przypadku przewlekłej choroby z Lyme albo niezwiązanych z nią infekcji takich jak zapalenie układu moczowego lub zakażenie górnych dróg oddechowych). Jeżeli zdiagnozowano u ciebie zespół przewlekłego zmęczenia, choroby układu mięśniowo-szkieletowego i czujesz się lepiej po kuracji antybiotykowej oznacza to, że wpływa ona na prawdziwe źródło twojej choroby. Do pogorszenia po podaniu antybiotyków może dojść z powodu występowania reakcji Jarischa-Herxheimera (JH reaction), związanej z procesem zapalnym, dzięki któremu organizm może zabijać krętki (zob. rozdział 3). W tym przypadku problem rozwiązuje się po podaniu antybiotyków, pod warunkiem że antybiotykoterapia przebiega prawidłowo. Jeśli tak nie jest, bakterie, które zostały „wyrwane z uśpienia”, nasilają objawy.
6. Badania krwi pod kątem boreliozy i innych chorób odkleszczowych dały dodatni wynik. Jak wspominaliśmy (testy takie jak ELISA czy Western Blot) nie są w 100% wiarygodne, co jest spowodowane różnymi szczepami bakterii Borrelia występującymi w całych Stanach Zjednoczonych i w Europie, których to bakterii standardowe testy nie wykrywają.
Jedyny sposób, żeby ustalić, czy miałeś kontakt z którymś ze szczepów bakterii Borrelia, to badanie Western Blot, w którym jest pięć białek typowych dla boreliozy: 23 (Osp C), 31 (Osp A), 34 (Osp B), 39 i 83–93 kdA.
Jeżeli dotyczy cię większość omawianych powyżej objawów, ponadto uzyskałeś wysoki wynik w teście HMQ i wyszła ci obecność chociaż jednego białka w teście Western Blot, dowodzi to, że mogłeś zostać ugryziony przez kleszcza, a twoje objawy mogą być związane z boreliozą, zwłaszcza jeżeli wykluczyłeś inne choroby o podobnych objawach.
ROZDZIAŁ 2
Kompleksowa diagnoza: Szesnastopunktowa różnicowa Mapa Diagnostyczna MSIDS Horowitza
Jedno z najistotniejszych przykazań w medycynie brzmi: „Przede wszystkim nie szkodzić”. Kolejne ważne stwierdzenie przekonuje, że „otwarty umysł nie oznacza, że twój mózg wypadnie z głowy”. Informacje zawarte w tym rozdziale mogą zburzyć spokój niektórych czytelników. Jeżeli jednak jesteś zmotywowany do tego, żeby poprawić swoje zdrowie albo żeby pomóc chorym i cierpiącym pacjentom, warto poświęcić swój święty spokój. Zacznijmy zatem od podstaw. Nazwanie choroby i przepisanie na nią leku nie wystarczy, żeby ją dobrze zrozumieć i wdrożyć odpowiednią terapię. System zdrowotny toczy nierówną walkę z wieloma schorzeniami, takimi jak nowotwory czy choroba Alzheimera. Czy to możliwe, że istnieje wspólny mianownik tych chorób, który może pomóc nam udoskonalić działania prewencyjne i leczenie? Kontynuując nasze śledztwo, odkryjemy, że medycyna znalazła już określenie na choroby, których nie rozumiemy: nazywamy je chorobami „idiopatycznymi”. Jeden z pacjentów uznał tę nazwę za „żałosny idiotyzm” medycyny chorób przewlekłych. W poprzednim rozdziale rozpoczęliśmy proces rozumienia i diagnostyki boreliozy oraz zespołu MSIDS (wieloukładowy zespół choroby zakaźnej), używając kwestionariusza HMQ, który może pomóc każdemu czytelnikowi rozpoznać wiele towarzyszących im symptomów. Kolejnym krokiem jest rozłożenie objawów na części składowe, żeby móc odnaleźć ich źródło. W niektórych przypadkach dowiemy się, że przyczyną ich wszystkich jest jeden proces chorobowy. Jednak jest o wiele bardziej prawdopodobne, że jeżeli pacjent cierpi na chroniczną chorobę, to za objawy mogą być odpowiedzialne połączone ze sobą i nakładające się na siebie problemy medyczne.
Jednym z głównych problemów modelu diagnostycznego w tradycyjnej medycynie jest to, że lekarzy uczy się, iż u źródeł każdej choroby leży na ogół jedna przyczyna. Jednak moim zdaniem zamiast szukać tej jednej, właściwej odpowiedzi, powinniśmy tropić ich wiele. W rzeczywistości zidentyfikowałem 16 prawdopodobnych przyczyn chorób, które mogą występować jednocześnie z boreliozą (zespół Lyme-MSIDS) lub zaostrzać objawy innych dolegliwości, które występują bez przewlekłej choroby z Lyme (poza zespołem Lyme-MSIDS), a wynikają z nasilenia się stanów zapalnych. Trudność w postawieniu diagnozy w przypadku przewlekłej choroby z Lyme polega na tym, że jest ona postrzegana jako „doskonały naśladowca”. Borelioza, podobnie jak jej kuzyn, syfilis, może naśladować wiele chorób i uwydatniać istniejące już wcześniej problemy zdrowotne. Może również przyczyniać się do powstawania wszystkich objawów, które towarzyszą każdemu z 16 opisanych poniżej schorzeń. Na przykład jeżeli zawsze miałeś skłonność do bólów głowy, w przypadku zachorowania na boreliozę lub zespół Lyme-MSIDS mogą zacząć dokuczać ci migreny. W literaturze medycznej można znaleźć liczne dowody na to, że borelioza potęguje dotychczasowe dolegliwości, ale nie do końca wiadomo, dlaczego choroba ta u każdego pacjenta może mieć inne objawy. Wpływ na tę sytuację mogą mieć skłonności genetyczne czy indywidualne cechy biologiczne każdego człowieka oraz całkowita liczba kleszczy, które go ugryzły, inne koinfekcje, z którymi aktualnie musi się mierzyć system immunologiczny, obecność innych nakładających się na siebie chorób i stanów zapalnych, poziom obciążenia organizmu toksynami środowiskowymi i możliwość detoksykacji, aktualny stan psychiczny oraz szczep lub gatunek bakterii borellia, którymi organizm został zakażony.
Właśnie z powodu tych wszystkich różniących się od siebie czynników każda osoba zakażona boreliozą może odczuwać zupełnie inne dolegliwości. Na przykład: mimo że powszechnie wiadomo, iż choroba z Lyme powoduje liczne dolegliwości o podłożu neurologiczno-psychiatrycznym, u wielu z moich pacjentów zdiagnozowano podstawowe zaburzenia psychiczne, zanim jeszcze odbyli u mnie pierwszą wizytę. Co więcej, większość schorzeń wskazanych w klasyfikacji zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego (Diagnostic and Statistical Manual, DSM), na podstawie której diagnozuje się choroby psychiczne, może być spowodowana przez boreliozę i związane z nią koinfekcje. Analogicznie, borelioza może również imitować całą gamę dolegliwości neurologicznych: może powodować deficyty neurokognitywne zarówno u dorosłych, jak i u dzieci. Niektórzy znajdują nawet możliwe korelacje między nią a zespołem Tourette’a oraz neurologicznymi zespołami, takimi jak choroba Alzheimera.
Z podobnym
