widzimy zwrot ku lepszemu. Następnie mamy Chęć, Optymizm, Akceptację i Przebaczenie, a później Opamiętanie i Zrozumienie. Te są dużo lepsze. Wzmacniają. Idąc dalej, mamy Miłość i Szacunek, Radość i Spokój, Wdzięczność i Pochwałę, potem zaś Pokój i Błogostan. Te poziomy energetyczne Hawkins nazywa Mocą20. Wzmacniają ciało i wywołują bardzo dobre samopoczucie. Do tych wysokich poziomów energetycznych będziemy dążyli, co niebawem wyjaśnię. Na szczycie skali mamy Oświecenie i Niewymowność, jednak większość z nas nie osiągnie tych poziomów energetycznych. Dokonało tego niewielu – Budda, Jezus i Kryszna, by wymienić tylko kilku. Ale nie stresuj się, jeżeli nigdy nie dojdziesz do 700 czy 1000!
Punkt o wartości 200 jest punktem równowagi pomiędzy negatywnością a pozytywnością, Siłą a Mocą, słabością a hartem. Wszystkie postawy, myśli, uczucia i asocjacje poniżej 200 osłabiają twoją energię, co ma ogromny wpływ na twoją rzeczywistość i związek. Poniżej 200 znajduje się strefa złości, wstydu i obwiniania siebie i innych. Jest to strefa naszego ja na poziomie ego, wibrującego na częstotliwościach ego. Gdy miniemy 200 i przejdziemy do odwagi, zmiana stanie się namacalna. Powyżej tego punktu znajduje się strefa naszego prawdziwego ja, wibrująca na częstotliwości domowej. Stąd zaczynamy wkraczać w Kwantową Miłość. Częstotliwość ego oraz częstotliwość domową omówię za chwilę.
Częstotliwość gra olbrzymią rolę w kreowaniu i przekształcaniu rzeczywistości. Świadomie czy nie, zawsze wysyłamy naszą częstotliwość do pola kwantowego. Wchodzi ona w interakcję z energią pola, by kształtować i tworzyć nasz świat i doświadczenia. Gdy znajdujesz się w stanie o niskiej częstotliwości, takim jak złość lub poczucie winy, twoja częstotliwość przyciąga do twojego pola rzeczy o tej samej energii. Jak powiedzieliśmy wcześniej, Prawo Przyciągania brzmi: „podobne przyciąga podobne”. Twój stan energetyczny przyciąga rzeczy wibrujące na tej samej częstotliwości; wszystko w twoim świecie nastawi się na tę samą stację.
Przypomnij sobie często cytowane słowa z Nowego Testamentu, a dokładnie z Ewangelii według świętego Mateusza (7,7): „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. Albowiem każdy, kto prosi, otrzymuje; kto szuka, znajduje; a kołaczącemu otworzą21”.
Prawdopodobnie słyszałam ten cytat setki razy w życiu, ale dopiero od niedawna zaczęłam właściwie je rozumieć z puntu widzenia auto – inspiracji. Słowa: „Proście, a będzie wam dane” zawsze brzmiały dla mnie jak pasywny krok – poproś o to, czego chcesz, a może jakimś cudem to do ciebie przyjdzie. Było to całkowicie niezgodne z modelem „Domagaj się swego i nie bądź popychadłem”, w którym się wychowywałam. Wpajano mi, że dzięki ciężkiej pracy (wzór zachowania A22) można osiągnąć to, czego się chce. Nie wystarczy poprosić. Jednakże analiza zacytowanego fragmentu z perspektywy kwantowej uświadomiła mi, że może on odnosić się do tego, co obecnie rozumiemy jako Prawo Przyciągania. Gdy skorzystasz z mocy pola kwantowego, wyostrzając emocje i intencję w celu stworzenia częstotliwości wibracji swojego pragnienia, przyciągniesz to, czego chcesz. „Kto szuka, znajduje” – ponieważ jego rezonująca częstotliwość przyciąga to do jego rzeczywistości!
W słowach tych uwielbiam również to, że padają one z perspektywy pełni. Nie ma warunków ani zastrzeżeń; nie ma przeszkód do pokonania, zanim będziesz mógł otrzymać to, czego pragniesz (czy zanim w ogóle będziesz godzien poprosić). Nie jest w nich powiedziane, że „Kołaczącemu otworzą, pod warunkiem że najpierw schudnie pięć kilogramów”. Wersy te mówią, że wystarczy samo to, iż tu jesteśmy. Zasługujemy na to, by prosić i otrzymywać, szukać i znajdywać, pukać i by nam otworzono, ponieważ wszyscy jesteśmy doskonali i całkowici tacy, jacy jesteśmy.
Większość z nas jest nieświadoma tego, jak otaczający nas świat wpływa na energię naszego ciała. Jesteśmy niczym piłeczki do tenisa stołowego, odbijane tam i z powrotem, pozornie bezradni wobec tego, gdzie kończymy. Nasze nastroje, myśli i uczucia znajdują się poza naszą kontrolą, gdy przeskakujemy z jednej sytuacji do drugiej. Partner nie daje nam całusa na „do widzenia”? Nastrój gwałtownie nam się pogarsza. Szef daje nam podwyżkę? Nastrój nam się poprawia. Dzieci są wobec nas niegrzeczne? Nastrój leci w dół. Częstotliwości odpowiadające energii naszego ciała zwykle są wszędzie i decydują o naszych doświadczeniach, zamiast na odwrót.
Kwantowa Miłość pojawia się, gdy podniesiemy i ustabilizujemy częstotliwość energii naszego ciała i pozostajemy – tak bardzo, jak to możliwe – w stanie koherencji. Gdy nauczymy się doskonalić naszą percepcję i zmieniać nawykowe wzorce myślowe – w szczególności te oparte na naszych najwcześniejszych doświadczeniach i przekonaniach ukształtowanych w dzieciństwie – będziemy mogli zacząć tworzyć nowe przekonania i nowe sposoby reagowania na świat. Będziemy mogli zacząć żyć w częstotliwości domowej zamiast w częstotliwości ego.
Dr Jill Bolte Taylor jest specjalistką w dziedzinie neuroanatomii, która na własnej skórze doświadczyła niesamowitego KCWD. W 1996 roku doznała ciężkiego udaru, który w gruncie rzeczy przytępił funkcje lewej półkuli mózgu, odpowiedzialnej za języki, liczenie oraz poczucie tożsamości i poczucie przeszłości i przyszłości. Nie czuła granic między swoim ciałem a resztą środowiska. W swojej książce Udar i przebudzenie. Moja podróż w głąb mózgu23 pisze, że w okresie związanym z udarem nieustanna paplanina lewej półkuli mózgu nagle ucichła, „tak jakby ktoś wziął pilota i wcisnął przycisk »tryb milczący«”. Była całkowicie odłączona od części mózgu będącej ośrodkiem poczucia siebie, półkuli związanej z ego. Czas i przestrzeń nie istniały. Podobnie jej ciało. Widziała tylko wspaniałą, potężną energię. Czuła jedność z piękną energią wszystkiego dookoła niej; czuła się pełna, szlachetna i całkowita – taka, jaką była. Oczywiście nikt nie chciałby przeżyć takiej fizycznej traumy jak dr Taylor, by osiągnąć identyczny wgląd, jednak jej doświadczenie zaowocowało wiedzą, iż taki stan istnieje w każdym mózgu oraz – jak mówi – możemy się do tego stanu dostroić.
To jest właśnie częstotliwość domowa. To jest stan koherencji. Wibrujesz wówczas na swojej najwyższej częstotliwości i możesz przyciągać do swojego życia wspaniałe rzeczy wszelkiego rodzaju – czy to materialne, czy duchowe. Nie martw się. Jeśli wydaje ci się to nierealne albo nieosiągalne, wiedz, że to nieprawda. Może to pomóc ci odnaleźć częstotliwość domową i wrócić do niej, kiedy tylko zechcesz. Ta perspektywa pełni, szlachetności i całkowitości jest perspektywą częstotliwości domowej. Nasza częstotliwość domowa to stan, w którym rzeczywiście możemy przyciągać do siebie upragnione rzeczy.
Nasza częstotliwość domowa odznacza się czystą, doskonałą miłością i wiarą. W tym stanie wszyscy się urodziliśmy i do niego wszyscy przynależymy. Naszą częstotliwość domową uważam za równoważnik stanu koherencji. Koherencja, jak powiedzieliśmy w rozdziale 2, ma miejsce wtedy, gdy wchodzisz w stan odczuwania bezwarunkowej miłości wobec wszelkiego życia i połączenia z nim. Kiedy znajdujesz się w tym stanie, czujesz się wspaniale i odczuwasz pokój. Wysyłasz energię wysokich wibracji, która pozwala ci przyciągać tylko dobro. Twój osobisty kamerton przyciąga do ciebie dobre rzeczy – wysoka częstotliwość przyciąga wysoką częstotliwość. Twoje interakcje ze światem wynikają ze stanu autentyczności i mocy. Twój związek z partnerem zostaje obdarzony
David R. Hawkins,
Tłumaczenie zaczerpnięto z
Inaczej osobowość typu A. Ludzi o tym typie osobowości charakteryzuje wysoki poziom stresu, przejawianie zachowań rywalizacyjnych, wygórowane ambicje oraz agresja i wrogość wobec otoczenia (przyp. tłum).
Wydawnictwo Galaktyka, Łódź 2015 (przyp. tłum.).
