samą w sobie (chociaż mogłaby stanowić element twojej częstotliwości domowej), lecz raczej wiarę w siebie i swoje nieodłączne dobro, jak również nieodłączne dobro świata.
Czym zatem jest częstotliwość ego i skąd wiadomo, że się w niej znajduje? Odpowiedź nie brzmi po prostu: „Skoro jesteś nieszczęśliwy, znajdujesz się w częstotliwości ego”, ponieważ tak naprawdę w częstotliwości ego możesz być całkiem szczęśliwy, a przynajmniej zadowolony! Możesz czuć się spełniony, bezpieczny, dumny i ważny. Możesz nawet czuć się kochany i szanowany.
Jest jednak sposób na to, by dowiedzieć się na pewno, czy jesteś w częstotliwości ego: jesteś, jeżeli się zmagasz. Częstotliwość ego może być satysfakcjonująca, a czasami nawet przyjemna, ale nigdy nie jest w niej łatwo. Dla uzyskania odrobinki satysfakcji albo najskromniejszej pochwały musisz urobić sobie ręce po łokcie. Zawsze musisz być „w grze”. Przez większość czasu jesteś niespokojny, zmartwiony i zestresowany, by wszystko działo się tak jak chcesz albo szło we właściwym kierunku. Cały czas musisz na siebie naciskać, by być idealnym partnerem, rodzicem, pracownikiem czy dzieckiem. Dlaczego? Ponieważ postępując w ten sposób, czujesz się godzien miłości.
Zwykle sobie tego nie uświadamiamy. Większość z nas nie myśli „Muszę zrobić x, y, z, żeby zasłużyć na miłość”, ale właśnie tak się zachowujemy. W częstotliwości ego nie chodzi tylko o to, by zasłużyć na miłość drugiej osoby, lecz również o miłość, którą darzymy siebie samych. Ci, którzy żyją przeważnie w częstotliwości ego, nie mogą kochać siebie ani sobie wybaczyć, dopóki nie poczują, że na to zasłużyli – czy to spędzając całą noc w kuchni na pieczeniu dzieciom ciasteczek na szkolny kiermasz, czy wykonując znienawidzoną pracę, by zapewnić obfitość dóbr materialnych dla rodziny, czy też rezygnując z zaspokajania własnych potrzeb, by służyć wszystkim innym. Tego typu mentalność to czysta częstotliwość ego. Wynika ona z przekonania, że nie jest się wystarczająco dobrym oraz że świat nie jest miejscem bezwarunkowej, szczodrej miłości. Miłość idzie w parze z oczekiwaniami, warunkami, kosztami i wymaganiami. Wierzymy nie tylko w to, że na miłość trzeba zasłużyć oraz że miłość istnieje w ograniczonej ilości, lecz wielu z nas prawdziwie boi się tego, iż życie bez miłości to bardzo realna możliwość. Nic więc dziwnego, że tak ciężko pracujemy, by na nią zasłużyć! Znajdujemy się w stanie ciągłego lęku, starając się uniknąć życia w zimnej, ciemnej, pozbawionej miłości „rzeczywistości”.
Częstotliwość ego zwykle pochodzi z głębokiego przekonania o naszej bezwartościowości, niesprawiedliwości życia oraz beznadziejności naszej sytuacji. Tkwimy w próbach zasłużenia na miłość i aprobatę, czy to odchudzając się, zarabiając więcej pieniędzy, czy wręcz goniąc za pozornie duchowymi celami, takimi jak bycie lepszym chrześcijaninem czy życie sercem Buddy.
Gdy znajdujemy się w częstotliwości ego, wibrujemy z pozycji braku. Kiedy więc „prosimy”, nie znajdujemy się w częstotliwości umożliwiającej stworzenie upragnionej rzeczywistości. Działamy w trybie napraw-kieruj-kontroluj (NKK). Ciężko pracujemy na wyniki. Wszędzie szukamy wskazówek. Pukamy i pukamy, i pukamy… a drzwi nawet nie wydają się otwierać. Czasami uchylają się na chwilę i dostajemy przebłysk tego, co znajduje się po drugiej stronie, lecz po chwili znów się zatrzaskują. Być może doświadczyłeś tego, gdy po raz pierwszy wziąłeś na ręce swoje dziecko, gdy miałeś religijne objawienie, gdy po raz pierwszy wytrzeźwiałeś albo gdy wreszcie zakończyłeś toksyczny związek. Przez chwilę czułeś się tak, jakbyś wszystko zrozumiał i został zalany miłością, poczuciem celu i nadzieją… a potem nagle TRZASK! Utraciłeś to. Świat ci się zawalił, a wszystkie codzienne stresy wciągnęły cię z powrotem do częstotliwości ego.
Diana Chapman, Jim Dethmer i Kaley Warner, coache i autorzy książki The 15 Commitments of Conscious Leadership, mówią o trzech kluczowych stanach świadomości, które okazują się być wspaniałym modelem dla rozumienia i podnoszenia częstotliwości. Piszą o tym z punktu widzenia bycia powyżej lub poniżej pewnej „linii”. Powyżej tej linii znajduje się stan otwartości, ciekawości i zaangażowania w rozwój i uczenie się. Poniżej tej linii znajduje się stan charakteryzujący się zamkniętym umysłem, defensywnością i zaangażowaniem w posiadanie racji. To, co pod linią, znajduje się po lewej stronie Mapy Kwantowej Miłości – wyjaśnię to w dalszej części tego rozdziału; to zaś, co nad linią, znajduje się po jej prawej stronie – i tam właśnie zmierzamy w Kwantowej Miłości.
Stan świadomości „Mi” znajduje się poniżej linii i w częstotliwości ego. Większość ludzi spędza tam większość swojego czasu. Gdy znajdujesz się w stanie świadomości „Mi”, postrzegasz siebie jako obiekt wpływu innych ludzi, okoliczności, zdarzeń itd. Rzeczy wydarzają się – lub są czynione – tobie. Jest to świadomość ofiary. Osoby funkcjonujące w świadomości „Mi” obwiniają innych (lub siebie) za obecną kondycję swojego związku. Ich rozmowy i myśli są zdominowane przez pytanie: „Dlaczego ja?”. Większość z nas wychowała się w tym stanie świadomości i w nim pozostała. Stan ten można scharakteryzować słowami: „Jestem efektem otaczającego mnie świata” lub „Gdyby to było inne, byłoby lepiej”.
Ten stan znajduje się powyżej linii. Przestajesz żyć w świadomości ofiary, a zaczynasz jako współtwórca swojej rzeczywistości. Osoba funkcjonująca w stanie świadomości „Dzięki Mnie” decyduje się rozumieć, że wszystko w świecie dzieje się doskonale – dla jej dobra i rozwoju. Moja przyjaciółka, strateg intuicyjny i coach w dziedzinie przywództwa, lubi mawiać, że „to, co słuszne, rozwija się”. Osoba znajdująca się w tym stanie wybiera ciekawość zamiast defensywności i potrzeby posiadania racji. Zamiast pytać: „Dlaczego ja?”, osoba ze strefy „Dzięki Mnie” myśli o tym, czego może się nauczyć i że jest w 100 procentach odpowiedzialna za kształt własnej rzeczywistości.
Kiedy znajdujesz się w stanie świadomości „Dzięki Mnie”, jesteś w częstotliwości domowej. Dostrzegasz dary tego świata i to, w jaki sposób ci służą. Życie ci służy i jest dla ciebie jasne, że wszystko wydarza się dla ciebie i będzie miało sens, nawet jeśli teraz tego nie dostrzegasz. Będąc w strefie „Dzięki Mnie”, możemy trwać w stanie zadziwienia. Mamy mniejszą potrzebę posiadania racji – w naszym związku i w życiu w ogóle. Znajdujemy się w strefie Kwantowej Miłości.
W tym stanie prawdziwie znajdujesz się w strefie Kwantowej Miłości. Ciekawość zaczyna prowadzić cię ku wielkim pytaniom i wiedzy, że naprawdę tworzysz całą swoją rzeczywistość. Uświadamiasz sobie swoją moc. Wiesz, że poza tobą istnieje większa uniwersalna moc. Znajdujesz się w przestrzeni entuzjazmu, wiary i ciekawości w odniesieniu do tego, co tworzysz – wobec rzeczy wielkich, jak również wobec rzeczy trudnych. Napotykając na problemy albo sytuacje niechciane, zadajesz sobie pytania: „W jaki sposób to mi służy?”, „Co chce zmanifestować się poprzez mnie w życiu i w tym związku?”. W tej przestrzeni znajdujesz się w stanie całkowitego poddania się rzeczom stwarzanym i w częstotliwości domowej. Rezygnujesz z potrzeby naprawiania, kierowania i kontrolowania i skupiasz się na pozostawaniu w tym stanie energetycznym, podejmując decyzje i nawiązując więzi z tej pozycji.
Faktem jest, że jesteś potężny w każdym z tych stanów, ponieważ twoja energia wpływa na osoby znajdujące się w twoim
