Chłopi, Część czwarta – Lato. Reymont Władysław Stanisław

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Chłopi, Część czwarta – Lato - Reymont Władysław Stanisław страница 31

Chłopi, Część czwarta – Lato - Reymont Władysław Stanisław

Скачать книгу

ojca – podsadziła starszego, że jął się gramolić na ojcowe kolana bełkocąc cosik867. Antek objął obydwóch z dziwną czułością.

      – Robaki kochane, kruszyny najmilsze! Jak to już Pietras wyrósł, no, i po swojemu coś rajcuje.

      – Przecie, a taki sprzeciwny, a taki zmyślny, dorwie się jeno bata, to zara trzaska i gęsi wygania – przykucnęła przy nich. – Pietras, powiedz: tata! powiedz.

      Juści, co zamamrotał i nawet jeszcze więcej cosik gwarzył po swojemu, ciągając ojca za włosy.

      – Józka, czemu się to na mnie boczysz? Chodźże – zauważył.

      – A bo to śmię – pisknęła wstydliwie.

      – Chodźże, głupia, chodź! – przygarnął ją tkliwie, po bratersku. – Tera868 już me869 we wszyćkim słuchaj kiej870 ojca. Nie bój się, srogi la871 ciebie nie będę i krzywdy ode mnie nie zaznasz.

      Rozpłakała się dziewczynina żalnie872, wypominając ojca i brata.

      – Jak mi wójt pedział873 o jego śmierci, to jakby me kto kłonicą zdzielił, jaże874 me zamroczyło. Taki parob kochany, taki brat najmilejszy. I kto by się to spodział. Jużem sobie układał w głowie, jak się to grontem podzielim, nawet już o kobiecie la niego myślałem – wyrzekał cicho, z głęboką boleścią, jaże Rocho, aby odwrócić smutne myśle875 od wszystkich, zawołał podnosząc się z miejsca:

      – Dobrze wam gadać, a mnie już kiszki marsza grają.

      – Laboga, do cna przepomniałam. Józka, łap no te żółte kogutki. Cipuchny! cip, cip, cip! A może jajków przódzi, co? A może chleba? świeży i masło wczorajsze! Urżnij łby i sparz wrzątkiem! Wnet je wam sprawię. To gapa ze mnie, żeby zabaczyć876!

      – Ostaw, Hanuś, kogutki na potem, a sporządź cosik po naszemu. Tak mi się już przejadło to miesckie877 jedzenie, co878 ochotnie879 siędę przed miską ziemniaków z barszczem – śmiał się wesoło. – Jeno la880 Rocha zgotuj co inszego.

      – Bóg zapłać. Właśnie na to samo mam smaki!

      Hanka rzuciła się szykować, ale że ziemniaki już parkotały w garnku, to jeno wyniesła z komory kiełbasę do barszczu.

      – La ciebiem ostawiła, Jantoś. To z tej maciory, coś to ją kazał zaszlachtować przed Wielkanocą.

      – No, no, niezgorsze pęto, ale da Bóg, że je zmożemy. Hale, Rochu, a kajże881

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.

      1

      się (…) było zmarło – daw. forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: zmarło się (wcześniej w stosunku do innych wymienianych czynności i zdarzeń). [przypis edytorski]

      2

      jaże (gw.) – aż, dopiero. [przypis edytorski]

      3

      kiej (gw.) – kiedy. [przypis edytorski]

      4

      przyodziewy (gw.) – ubrania. [przypis edytorski]

      5

      obzierać się (gw.) – oglądać się. [przypis edytorski]

      6

      cosik (gw.) – coś. [przypis edytorski]

      7

      myśle (daw., gw.) – dziś Msc.lp: myśli. [przypis edytorski]

      8

      swywolić (daw., gw.) – swawolić, bawić się. [przypis edytorski]

      9

      był padł (daw., gw.) – daw. forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: padł wcześniej (w stosunku do innej czynności przeszłej). [przypis edytorski]

      10

      kieby (gw.) – jakby, niby. [przypis edytorski]

      11

      starunek (daw., gw.) – staranie. [przypis edytorski]

      12

      jeno (daw., gw.) – tylko. [przypis edytorski]

      13

      się był pokręcił (daw., gw.) – daw. forma czasu zaprzeszłego; znaczenie: pokręcił się wcześniej (w stosunku do innej czynności przeszłej). [przypis edytorski]

      14

      lebo (gw.) – albo. [przypis edytorski]

      15

      kajś (gw.) – gdzieś. [przypis edytorski]

      16

Скачать книгу


<p>867</p>

cosik (gw.) – coś. [przypis edytorski]

<p>868</p>

tera (gw.) – teraz. [przypis edytorski]

<p>869</p>

me (gw.) – mnie. [przypis edytorski]

<p>870</p>

kiej (gw.) – jak. [przypis edytorski]

<p>871</p>

la (gw.) – dla. [przypis edytorski]

<p>872</p>

żalnie (gw.) – żałośnie. [przypis edytorski]

<p>873</p>

pedział (gw.) – powiedział. [przypis edytorski]

<p>874</p>

jaże (gw.) – aż. [przypis edytorski]

<p>875</p>

myśle (daw., gw.) – myśli (B.lm). [przypis edytorski]

<p>876</p>

zabaczyć (daw., gw.) – zapomnieć. [przypis edytorski]

<p>877</p>

miesckie (gw.) – miejskie. [przypis edytorski]

<p>878</p>

co (gw.) – że. [przypis edytorski]

<p>879</p>

ochotnie (daw., gw.) – chętnie. [przypis edytorski]

<p>880</p>

la (gw.) – dla. [przypis edytorski]

<p>881</p>

kajże (gw.) – gdzież. [przypis edytorski]