dat hul oë nou geopen is, dat hulle daarom anders kyk. Dat hul woorde van God kom, en dat hulle daarom anders praat. En omdat hul kennis van Bo kom, weet hulle hoe om hier onder te lewe.
Ja, Bileam sien nou wat hy nooit kon droom om te sien nie, en vreesloos verkondig hy dit. So gaan dit met mense met wie God aan die werk is.
____________________
Ook met my hou U nooit op nie, Here. Soms maak dit my moeg – maar altyd, áltyd bly.
Donderdag 10 JANUARIE 2019 Lees Psalm 29
Die Here se stem
Die stem van die Here weerklink … (v. 3).
Die ander gode raas en blaas, maar wanneer die magtige stem van die Here weerklink, gebeur dinge. En dit gebeur gróót! Die see en die berge en die hemelruim getuig hiervan. Vir almal om te sien en te hoor en hulle te verwonder.
Die Here se kinders ken Hom so. Hulle weet hoe Hy klink. Daarom sal hulle mekaar op berge en in dale en oral troos en sê: Sien jy daar? Hoor julle dit? Wees bly. Want dit is die Here wat daar praat.
Hierdie uitbundige psalm laat die gelowiges hul ore spits en oë fokus. Om beter te kan hoor hoe die Here klink, om beter te kan sien hoe Hy werk. Sodat hulle te midde van hierdie wêreld se gedruis hul Here se stem van die res kan onderskei.
Dit is goed so. Want deur die eeue het dit dikwels, selfs vir die Here se mees oplettende kinders, geklink asof Hy begin swyg. Hulle sal soms selfs vra: Hoekom bly U dan stil? Het U bes gegee met u wêreld? Tree U terug? Wat gaan dan van ons word, u kinders wat so deur die ander stemme oorweldig word? Ons wat dikwels daardeur aangelok, selfs meegesleur word?
Daarom is hierdie pêrel van ’n psalm ’n glinsterende herinnering aan die Stem wat bo alle stemme uitstyg. Wat verder as elke ander plaaslike geraas reik. Sodat al sy kinders, waar hulle ook al is, Hom kan hoor.
Nee, dit is selde ’n buldering en nooit ’n geskreeu nie. Dit is wel die onmiskenbare, vaste stem van Hom wat destyds al geselsende geskep het. En van altyd af ook só sy kosbare skepping onderhou en sy geliefde skepsels troos.
____________________
Ek hoor U, Here! Die klank van u stem maak my bly.
Vrydag 11 JANUARIE 2019 Lees Prediker 2:1-11
Niks is lekker nie …
Van lag moes ek sê: dis sinloos, en van plesier: wat bring dit? (v. 2).
Die ou pessimis. Hy kom al van hoofstuk 1 af met hierdie gesug: Alles kom tot niks, niks kan verander nie, alles is ’n gejaag na wind. “God het ’n harde taak aan die mens gegee …” (Pred 1:13)
Nou beproef hy plesier – en dit is niks lekker nie. Hy wonder wat sal gebeur as hy begin wyn drink … Verder noem hy op: die groot ondernemings wat hy aangepak het; die tuine wat hy aangelê het; die slawe wat hy versamel het; die rykdom wat hy vergader het; die musiekmakers, die mooi meisies. Hy sê: “Ek het my geen plesier ontsê nie” (v. 10).
Maar ook dít – silwer en goud, en “wine, women and song” – het hom op die lange duur nie bevredig nie. Trouens: “In hierdie wêreld bevredig niks nie” (v. 11).
Wat wíl jy dan hê? sal ons hom vra. Ons, wat net kan begeer om bloot ’n fraksie van hierdie welvaart te beleef. Maar Bybellesers sal weet dat daar nooit ’n antwoord kom nie. Die skrywer sal in hierdie trant voortwoed, skoorvoetend toegee dat daar darem vrede en selfs vrolikheid te vinde is. Soms.
Op dié manier, kla-kla, kopskuddend en meewarig, onoortuigbaar en by voorbaat skepties en dikwels so bitter soos gal, herinner hy ons aan onsself. Aan die manier waarop ons, witbrood onder die arm, die wêreld met ’n frons betrag, en sug. En mor. En nóg wil hê. En die hele tyd vol wrewel rondloop omdat die meetsnoere vir ons nie op ander plekke geval het nie.
So hou hierdie ou suurpruim vir ons ’n spieël op. En die gesig wat na ons toe terugkyk, is helaas nie mooi nie.
____________________
Goeie Gewer, hou my dankbaar vir alles wat U my so ruimskoots gee, so oorvloedig.
Saterdag 12 JANUARIE 2019 Lees 1 Korintiërs 2:11-16
Gees van genade
Die Gees wat ons ontvang het, is … die Gees wat van God kom. So weet ons wat God ons uit genade geskenk het (v. 12).
Daar is nogal baie wat ons van God se genade moet weet. Onberekenbaar baie. Ja, ons kop is heeltemal te klein en ons gees gans te bekrompe om die volle omvang van die Goddelike genade te begryp. Daarom het ons iets anders nodig om dit te bepaal. Of, beter gesê, iemand anders. Iemand Gans Anders.
En ons het Hom gekry. Ontvang. Uit God se hart: sy Heilige Gees.
Dit is hierdie Gees wat ons help om, onder meer, God se genade te verstaan. En Hy het, met respek gesê, ’n groot taak om ons hiervan te leer. Daar is immers soveel wat ons eers moet afleer. Al die genadeloosheid wat ons in hierdie wêreld aantref en self uitstraal, byvoorbeeld. Al die verstokte ongevoeligheid, al die onbetrokke liefdeloosheid. Die meedoënloosheid wat ongesiens in ons hart kom nesskop het.
Boonop moet die Gees ons van al die voorwaardes verlos wat dikwels eerste in ons kop kom wanneer ons die woord “genade” hoor. Daardie lysie wat deurlopend só begin: Ás ek so en so maak, dán sal God …
Dit is hierdie foutiewe inligting wat ons gees met die jare versamel het wat God se Gees eers moet verdryf. Dan moet Hy ons, soos kinders, leer wat “geskenk” (v. 12) beteken, en “aanvaar” (v. 14). Hy moet ons leer hoeveel “onsin” (v. 14) ons in ons gees ronddra.
Hierdie Gees leer ons nuwe waardes (vgl. v. 15), en nou kyk ons ’n tweede keer na hulle wat ons pad kruis. En verwonder ons, soos dit by begenadigdes hoort, aan Hom wat hulle oor ons pad stuur.
____________________
Leer my, o Gees, van God se genoegsame genade. Wys my hoe om dit te vier.
Sondag 13 JANUARIE 2019 Lees Jesaja 43:1-7
Naamdraer
… Ek het jou op jou naam geroep, jy is Myne (v. 1).
Is hierdie klompie teksverse nie dalk, saam met Psalm 23, die bekendste en straks die mees troosvolle gedeelte in die hele Ou Testament nie? Word dit nie in tye van groot seer, swaarkry en selfs die dood aangehaal en geglo nie?
Sonder twyfel. Bloot by die lees hiervan sal almal saamstem: Met hierdie teks spring ek oor ’n muur, loop ek ’n bende storm.
Jesaja se trooswoorde aan sy mense in hul angs en vernedering eggo deur die geslagte, tot vandag toe. Ook Christengelowiges eien hulle dit toe – en tereg so. Die Here se waarheid het nie grense nie, dit ken nie tyd en omstandighede nie. Dit vloei oor sy kinders se lewe en gaan lê in hul hart.
Dit is jammer dat net vers 1 so bekend is, want saam met die volgende ses verse vorm dit ’n allertroostende eenheid. Ja, dit dui spesifieke beloftes vir ’n spesifieke groep mense aan, maar dit verklap ook soveel van die Here se hart vir sy kinders, ál sy kinders.
Deurentyd
