сорау…
– Әмирхан Еникине әйтәм, күз тимәсен, һаман егетләрчә. Ниһаять, бу гасырда ул фатирлар алыштыру эпопеясын тәмамлады. Морза буларак аңа һәрчак яңалык кирәк. Менә туксан яшьлегенә Кол Гали исемендәге Халыкара премияне бирү хакында Бутрос Гали белән дә сөйләшеп тордык әле. Булсын! Илле-алтмыш яшьлек малай-шалайга бирмәссең бит инде ул премияне. Андыйларга ышанма, очынып китеп яза башлаулары да ихтимал, китап нәшриятын хафага салып. Әмирхан аганы җилле-яңгырлы айда Истанбулга җибәреп тә ялгыштылар. Кояшлы айда кунак итәргә кирәк иде. Бутрос Галигә әйттем әле, ярдәм итегез, мин әйтәм, долларлата. Бутрос Гали, синең адашың буларак, юмарт күренә. Минем хисаптан бер дә эчмәде. Да-а. Чит илгә чыгу кирәк шул аксакалларга. Чиләбе, Әстерхан, Төмән өлкәсендә яшәүче татарлар язмышы турында уйлап йөрергә була бит, Истанбул мәчетләренә карап…
Тәки соравыма туры җавап алырга өлгермәдем. Машинабыз Кеннеди аэропортына сызгырып кына килеп керде дә «Боинг» самолёты янында тукталды. Трап тирәсендә берсеннән-берсе чибәр стюардесса кызлар, сөлгеле подносларга чәкчәк куеп, Мөдәррисне көтеп зарыкканнар иде. Бөегебез өч бармагы белән чәкчәк эләктереп капты да, тозы әзрәк булган дип, траптан өскә күтәрелә башлады. Мин, баядан бирле тулгаклаган соравымны кабатларга дип, аның артыннан иярдем.
Трапның иң биек ноктасына җитеп, самолётның буаз корсагына кереп китәр алдыннан, Мөдәррис Әгъләм борылды да, Америка киңлекләренә мәгънәле караш ташлап:
– Президентлыкка кадәр миңа бабаларыбыз уңлы-суллы өләшеп калдырган җирләребезне бер кулга тупларга кирәк әле, – диде. – Америка да безнең әмирлек икәнен искәртә башларга вакыт. Майялар безнең бабаларыбыз түгелмени?! Арканзас, Алабама. Тел яңгырашын гына тыңлап кара. Барысын да кайтарып алырбыз! Төркидән башланган дөнья төрки белән бетәргә тиеш!
Мөдәррис Әгъләм, Атлантика җиленә аркасын куеп, ике теш арасыннан черт итеп, нәзакәтле төкерде.
Америка маңгаена чәпәлгән фәлсәфи төкерек иде бу…
Машинаны лифтка…
«Казан утлары» журналының баш мөхәррире булып алгач, Равил Фәйзуллин үзе кебек яңа гына эшкә кергән шофёры Наилгә, килергә кушып, телефоннан шалтырата икән. Урам, йорт номерын әйткәч, бөердән чыккан тавыш белән:
– Бишенче этаж! – дип өстәп куйган.
Элек Язучылар берлеге рәисен йөрткән Наил, башын чайкап: «Ринат Мөхәммәдиев этажын ук әйтми торган иде. Машинаны, лифтка салып, бишенче катка менгерергә куша микән әллә бу Фәйзуллин?..» – дип уйга калган.
Күктән төшкән
Күз алдында авыруларның йөрәкләрен алыштыручы, сүз белән операцияләр ясаучы, ерак океаннарда холыксызланган цунамиларның койрыгын борып туктатучы, кайчакларда күкнең җиденче катына менеп, Аллаһының үзенә киңәшләр бирүче атаклы халык табибын күпләр беләдер.
Беркөнне редакциягә, Илдар Юзеев кабинетына, әнә шул табибны халыкка мактап йөрүче, аз-маз шигырь-мигырьләр сипләүче Агай килеп керә.
– Шигырьләр
