გუამანსარი – წერილი გრძელი და გავრცელებული (ნახე Ⴜერილთან).
Ⴂომბეშო – მეტად დიდი ბაყაყი.
Ⴂომბიო – პაწუა, პაწიკელა, პატარა გოგო მოსამსახურე.
Ⴂომი და გომური – ბოსელი, სადგური სახლი დიდროვანთა ხვასტაგთა.
Ⴂომიზი, გომფისი – ხის წებო.
Ⴂომიჯი – ჭრელი ხმიადი იმერული (ნახე Ⴎურთან).
Ⴂონება – ძალი სულისა თჳთოეულ განხილვად მოკიდულებასა საზოგადოთა ჭეშმარიტებათასა. // ჰაზრი, ფიქრი, გულის ზრახვა. // (ვიგონებ) ფიქრობა, გულში ზრახვა. // ზოგგან დაუდვიათ გონება ნაცულად სჳნდისისა, ვითა ნათესავი ნაცულად სახისა.
Ⴂონი – მდაბიურად გონება, ჭკუა, განსჯა.
Ⴂონიერი, გონებიანი – სრულის გონების მქონი.
Ⴂონიერდ – ჭკუვით, გონებიანად.
Ⴂონჯი – მახინჯი, დაღრეკილი, სახიჩარი, ანუ ასონაკლები.
Ⴂორა – საწყაო, 16 დოქს შთაიტევს (ნახე საწყაოსთან).
Ⴂორა და გორაკი – ბორცვი, მცირე მთა (ნახე Ⴋთასთან).
Ⴂორანგო – ღორთ ზევითი ღოჯი ეშვის სალესავი.
Ⴂორგალი – ნასთი, ანუ მკედი მრგულად დახვეული.
Ⴂორგომიჭელა – პატარა ეტლი გოგორებიანი, ბოშვთა სატარებელი ხელთ დაბრჯენით, ფეხის ასადგმელად, ხოჭიჭი.
Ⴂორდა – ხმალია ერთგუარი (ნახე Ⴞმალთან).
Ⴂორვა – (ვჰგორავ) ცხოველთა მიწაზედ გარდაბრუნება. // ნივთთა ტრიალით სრბოლა ადგილზედ.
Ⴂორვება – (ვაგორებ) ტრიალით ტარება.
Ⴂორილი, გვარილი – თივის თოკი (ნახე საბელთან).
Ⴂოროხი, გორახი – მიწა, ანუ ტალახი ქუასავით გამხმარი.
Ⴂოსპა, გოსპანი – ნაქსოვი ძვირფასი.
Ⴂოქშო – ბურბუშელა.
Ⴂოშია – პატარა ძაღლი.
Ⴂოშპელაკნი – ოქროს საყურენი.
Ⴂოჩქოჩანა – ჩქართა შინა ადგილთა მდინარისათა ჩამჩქერვალენი ზვირთნი (ნახე Ⴜყალთან).
Ⴂოჭა – კობრი.
Ⴂოჭი – ღორის შვილი.
