диэн, кинилэринэн киэҥ сири кэрийтэрэн көрдөттөрөөрү кыргыттары илдьэ дьиэтигэр төннөр. Хоһугар киирбитэ, Сэмэн утуйан муннун тыаһа тарылыы сытар эбит.
– Сэмэн, уһугун!.. Оҕобут сүттэ… баччааҥҥа диэри дьиэтигэр киирбэтэ!..
Сэмэн Уйбаанабыс бэрт өр уһуктубат. Кини уутугар аҥаарыйан, ыҥыранар курдук тугу эрэ саҥарар да, туох диирэ биллибэт.
– Уһугун диибин дии!.. Оҕобут Маайа туох эрэ буолла! – дии-дии Ылдьаана күүскэ анньыалыыр. Сэмэн Уйбаанабыс олоро түһэр, баттаҕын тарбанан курдурҕатар:
– Суох дуо?.. Э-э, кэлиэ, – дии-дии эмиэ сытан барар. – Ханна барыай, абаҕатын аахха сылдьар ини.
«Кырдьык даҕаны, тоҕо мин итини урут өйдөөбөтөх бэйэбиний?» – дии саныы-саныы, Ылдьаана арыый уоскуйан оронугар сытар. Ол да буоллар уута букатын кэлбэт. Маайа кимиэхэ да, тугу да эппэккэ барбыта Ылдьаана өйүттэн тахсыбат. «Баҕар, оҕом сотору кэлиэ», – дии санаан, ааны одуулаһа, тыаһы-ууһу иһиллии сатыы сытар. Маайа суоҕун курдук суох. Ийэ сүрэҕэ тулутан сытыарбат. Кини, туһахха иҥнибит көтөр курдук, оронугар мөхсө сытар.
Халлаан лаппа сырдаан барар. Күн тахсара чугаһыыр. Ылдьаана, тулуйбакка, турар. Таһырдьа тахсан иһиллээн көрөр. Ойуур иһигэр чыычаахтар уһуктан чыбыгыраһаллара, ыллыыллара иһиллэр. Дьиэтигэр төннөн киирэр. Кэргэнин тардыалыыр.
– Сэмэн, оҕобут биллибэт, – диир.
– Баччааҥҥа диэри кэлэ илик дуо? – диэн Сэмэн, дьэ, уутуттан уһуктан ыйытар. Куттана быһыытыйан оронугар олоро түһэр. – Оҕом ол аата ханна бардаҕай?
– Оттон: «Абаҕатын аахха бардаҕа», – диэбитиҥ буолбат дуо?
– Тоҕо онно хонуой?.. Хонуор сатаммат уонна эйиэхэ эппэккэ эрэ онно барыа суоҕа.
– Биир уолу ат үрдүгэр түһэрэн онно ыыта сырыт, – диэн Ылдьаана кэргэниттэн көрдөһөр.
Сэмэн Уйбаанабыс туран таһырдьа тахсар. Хамначчыт уолу уһугуннаран, Арыылаахха абаҕалара оҕонньорго ыыталлар: Маайа онно баарын-суоҕун биллэрэ.
Күн лаппа үөһэ ойбутун кэннэ хамначчыт уол төннөн кэлэр. Кинини атыттан түһэрэр бокуойа суох:
– Маайа? – диэн ыйыта тоһуйаллар.
– Суох… Сылдьыбатах үһү.
Ылдьаана сүрэҕэ түөһүн иһиттэн ойон эрэ тахсыбат. Хараҕын уута тоҕо барбытын бэйэтэ да билиминэ хаалар. Сэмэн Уйбаанабыс кэргэнин дьиэтигэр киллэрэр, оронугар олордор.
– Ылдьаана, ытаама!.. Таҥара көмөлөһүө, оҕобут көстүө…
– Саҥарыма… Били Былаҕачыанайап таҥара ааһыаҕыттан, киһитэ кэлбэтэҕиттэн бэркэ санааргыы сырыппыта… Урут ынахтан куттанар бэйэтэ, ынах ыыр идэлэммитэ… Эн курдук, санаатын таһыгар таһаарбат, сүрэҕэр туох баарын эппэт оҕо… Эҥин-дьүһүн буолбут да буоллаҕына…
Сэмэн Уйбаанабыс кыайан тулуйбат, тыына кылгыыр, хараҕа хараҥарар. Урут үгүс оҕону көммүт баастаах сүрэҕэ тулуппат. Кини, ханна да барыах-кэлиэх сирин булбакка, Ньукуола таҥара болоорхой күлүгүн иннигэр чүмэчи уматар, кириэс охсунар.
«Оо, айыы тойон таҥара, хараҕым харатыныы харыстаан олорбут
