ыксаан кэллибит, хайа, эргэ наадыйар субан кыргыттар, манна бааргыт буолаарай? – диэн айдаардылар.
– Суох, манна тоҕус уоннарын туолан токуйа кырдьыбыт эмэх эмээхситтэр эрэ бааллар! – диэн дьиэлээх киһи, Харатаайап кулуба, мэлдьэстэ.
– Оччоҕо ойоххо наадыйар уолан дьон олороргут буолаарай?
Ойуун кыырарыгар уруккуттан сылдьар дьон Кээлээни киирэн кэбилэниитин билэр буоланнар:
– Кэбис, тохтооҥ, киэр кэбэлийиҥ! Манна эһиги көрдүүргүт суох. Үрдүк өһүөлээхтэринэн, киэҥ түннүктээхтэринэн кэбэлийиҥ! – диэн хаһыытастылар.
Ойууннар, кээлээнилэрин киэр атаартаан баран, аны Төгүрүк алаас иччитин, чугастааҕы дойду иччилэрин алҕаатылар, ааттастылар.
Киэһэ халлаан илин иититтэн өрө көтөн тахсыбыт үргэл сулус халлаан оройун ааһан арҕаа диэки таҥнары хойуостан түһэн барар. Ойууннар аны абааһыларын: «Мантан барымаҥ», – диэн ааттаһан-көрдөһөн баран, уот отуннараллар, тохтууллар.
Ойууннар маҥнайгы түүннээҕи кыырыылара манан бүтэр. Дьон һуу-һаа буолан туран таҥналлар. Чугас дьиэлээхтэр дьиэлэригэр тарҕаһаллар, ыраах дьиэлээхтэр таһырдьа хамначчыттар балаҕаннарыгар хоно тахсаллар.
Иккис киэһэтигэр ойууннар эмиэ арыгыны амсайбаттар, аһы даҕаны аанньа аһаабаттар.
«Бу түүн Маайа үөрүн туталлара буолуо», – дии санаан, бэҕэһээ түүннээҕэр элбэх киһи мустар. Ойууннар кыырар хосторун оһоҕун толору уот отуннараллар, кэрэх биэ бааллан турар түннүгүн ыллараллар.
Эмиэ, били бастакы киэһэлэрин курдук, оһох иннигэр үс олбоҕу уурдараллар. Сыгынньах ойуун эмиэ бастыыр. Кинилэр, кутура-кутура, олбохторун үс төгүл эргийэллэр, абааһыларын ыҥыртыыллар.
Түннүк таһыгар турар хаҥыл биэ дүҥүр тыаһыттан куттанан кэтэҕинэн тиэстэн, хаһыҥыраан барар. Сыгынньах ойуун дүҥүрүн-былаайаҕын олбоҕор хаалларан баран, түннүк аттыгар кэлэр. Кини киҥир-хаҥыр кутура-кутура кэлэн ымдааннаах ыаҕаһы биэ диэки дьалкыппахтыыр. Хаҥыл сылгы, таныытын тарылата-тарылата, тиэрэ түһүтэлиир. Онтон сыт ылан, уулаабатаҕа биэс хоммута ыксатан ымдааннаах ыаҕаска муннун уган омурдан ылар. Сыгынньах ойуун, аргыый аҕай кутуран киҥинэйэ-киҥинэйэ, ыаҕастаах ымдаанын дьиэ иһигэр киллэрэр. Биэ ымдааны, дьиэ иһигэр төбөтүн уган, иһэн кэбиһэр.
Дьиэ иһигэр мустан олорор дьон, сип-сибилигин аҕай кустуу мөхсө турбут биэ түннүгүнэн төбөтүн уган ыаҕастаах ымдааны испитин көрөн, дьиҥнээх абааһы эрэ итинник оҥорторуохтаах диэн, дьиэ иһэ толору абааһынан туолбутун курдук санаан, олус куттаналлар.
Ойууннар биэ уулаабыт түннүгүн саптараллар, оһох уотун үлбүттэрэллэр. Эмиэ олбохторугар олорон, кыыран илгистэн бараллар.
– От-мас тиэйэр уолан киһи көхсүн хаанынан утахтаныахпытын, кыҥкыр-хаҥкыр туойар кыыс оҕо кыл хаанынан суунуохпутун баҕардахпытын ньии! – дэһээт, ойууттар тугу эрэ бахсырыйан ыллылар. Эмискэ дүҥүрдэрэ тыаһаабат буолан хаалла.
– Уотта оттон бу көлөлөрү куурда охсуҥ! – диэн Сыгынньах ойуун хаһыытыыр.
Уот
