үгэргээн, хаарыйан ылар.
Дьаакыбылап сирэйэ сырдаан, хаана ырааһыран кэлэр. Кини ата баарыттан улаханнык үөрэр.
– Ойохтоох кэллэ диигин дуу?.. Онуоха туох баарый, хамначчыт илии эбилиннэҕэ дии! – диэн баран күлэн күһүгүрэтэр.
Огдооччуйа сирэйэ ордук кытаран барар, куһаҕан баҕайытык эрин диэки көрөн кэбиһэр.
– «Онуоха туох баарый» диэбит буола-буолаҕын, далай акаары, итинтэн ордук эн тугу этиэҥий! Сылгыһыт аҕалбыт илэчиискэ дьахтара… миигин көрдө-көрөөт, ыкка холоон, үөҕэн ааста!.. Бэркэ «баһылыкпын» диэн багдаҥныыгын, «кулубабын» диэн хобдьоороҕун… Чэ бэйи, көрүөхпүт, тыллаах соҕус дьахтар кэлбит быһыылаах, эйигин да үөҕэрэ буолуо! Бачча сааспар диэри миигин ким да сэмэлии-сиилии илигэ, арай кырдьар сааспар, өлөр үйэбэр ити ыкка холонноҕум, – диэн баран Огдооччуйа олоппоско бүк түһэр.
Дьаакыбылап туох да диэн булбат. Кини хамначчыта Сылгыһыт Сүөдэр хантан, туох дьахтары аҕалбытын бэйэтэ да билбэт. Ол дьахтар, ама төһө да тыллааҕын иһин, хайдах көрдө-көрөөт дьиэлээх хотуну үөҕүөй? Оҕонньор, Огдооччуйа ытаан ыгыллаҥныы, бөтүөхтүү олороругар кэлэн, дьогдьуурдаах куопталаах эҥил баһыттан тардыалыы-тардыалыы аа-дьуо этэр:
– Ол хайдах көрдө-көрөөт ытынан үөҕэр дьахтар кэлбитэй? Туох эрэ диэбитиҥ, саҥарбытыҥ буолуо?
Огдооччуйа кэргэнин тобулута көрүтэлиир:
– Бачча кырдьыахпытыгар диэри бииргэ олордубут. Миигин билбэккэ дылы… Саҥарбыт да буоллахпына, онуоха туох баарый?! Аанньа дьахтар ыал хамначчытын батыспыт үһүө?.. Кини солото сууллуо суоҕа… Олоруоҥ дуо? Буой, тохтот! Аны манна сүгэлэнэн-быһахтанан кэлэрэ буолуо, – Огдооччуйа эмээхсин хамсанара-имсэнэрэ эрчимирэр.
Дьаакыбылап кулуба хамначчытын Сылгыһыт Сүөдэри кытта кэпсэтиэҕэ элбэх. Сылгыһыт уонча хонук устата кини быраабаҕа барарыгар-кэлэригэр миинэр атын уоран илдьэ сырытта, ону таһынан хайа дьахтары тоҕо аҕалбыта, ол дьахтар көрдө-көрөөт кини кэргэнин ыкка холоон, үөҕэн ааспыта барыта киниттэн ирдэниэхтээх. Кулуба, дохсун муҥнаан, сонно тута Сүөдэри ыҥыртаран киллэртэрэ сорук-боллур уолун Малаанайы ыыта охсор.
Сылгыһыт Сүөдэр кэргэнинээн Маайалыын хамначчыттар олорор туруорбах балаҕаннарыгар киирэллэр. Бытархай таастаах туос түннүгүнэн сааскы халлаан сырдыга кыайан киирбэт буолан, дьиэ иһэ борук-сорук. Икки хараҕа суох Сөдүөччүйэ эмээхсин сыгынньах ньилбэгэр сылгы сиэлинэн ынах быатын хатан муҥнана олорор. Илбирийбит эргэ таҥастаах кыргыттар суорат бүрүйэ сылдьаллар.
Сүөдэрдээх киирээттэрин кытта, били Сүөдэр түүн быалаах тахсыбытын көрөн баран дьону уһугуннарбатаҕар сэмэлэммит Малаанньыйа кыыс саҥа аллайа түстэ:
– Чэ, эмээхсин, уолуҥ Сүөдэр кэллэ, тыыннаах эбит!
– Бай даа, оҕом Сүөдэр кэллэ дуо?! – диэн баран эмээхсин хата олорбут быатын уурда уонна, сааскы ньургуһун күнү батыһа хайыһарын курдук, дьон саҥата иһиллэрин хоту эргийдэ.
– Эмээхсиэн, мин кэллим, – кыргыттар саҥарыахтарын иннинэ Сүөдэр бэйэтэ эттэ.
– Оҕом,