Krzyżacy. Henryk Sienkiewicz

Чтение книги онлайн.

Читать онлайн книгу Krzyżacy - Henryk Sienkiewicz страница 88

Krzyżacy - Henryk  Sienkiewicz

Скачать книгу

— dziś: Bursa, miasto w północno-zachodniej Turcji.

656

Paszko (Paweł) z Biskupic, zwany Złodziej — rycerz, uczestnik bitwy pod Grunwaldem.

657

kropierz — długa kapa osłaniająca konia.

658

grzywna — śrdw. jednostka płatnicza, o wartości pół funta złota lub srebra.

659

Jan Farurej z Garbowa — rycerz, brat Zawiszy Czarnego.

660

Marcin (Marcisz) z Wrocimowic — (zm. 1442), polski rycerz niemieckiego pochodzenia, starosta łowicki.

661

Zyndram z Maszkowic — (zm. ok. 1414) polski rycerz niemieckiego pochodzenia.

662

driakiew (daw.) — roślina lecznicza, lekarstwo.

663

jeno (daw.) — tylko.

664

piędź — dawna miara długości, ok. 18-22 cm.

665

puszczanie krwi — dawniej bezpodstawnie uważane za zabieg medyczny.

666

zrękowiny (daw.) — zaręczyny.

667

jeno (daw.) — tylko.

668

pojedyncza walka — pojedynek.

669

Timur Chromy — znany też jako Tamerlan, (1336–1405), chan Złotej Ordy i twórca wielkiego mongolsko–tatarskiego imperium, które rozpadło się po jego śmierci.

670

Edygej — (1352–1419) dowódca tatarski, podwładny Timura, potem chan Złotej Ordy.

671

siła (daw.) — wielu.

672

bitwa nad Worsklą — stoczona w połowie sierpnia 1399 między wojskami rusko–litewskimi dowodzonymi przez wlk. księcia Witolda, wspierającymi starającego się odzyskać władzę Tochtamysza a Tatarami pod wodzą Edygeja. Litwini ponieśli klęskę.

673

bojar a. bojarzyn — rycerz, szlachcic ruski, wołoski lub litewski.

674

Spytko z Melsztyna — (1364–1399), wojewoda krakowski, poległ w bitwie z Tatarami nad Worsklą.

675

kołpak — czapka tatarska obrzeżona futrem.

676

wódz tatarski Edyga tyle ludzi w bitwie utracił — właśc. Edygej; straty tatarskie szacuje się na 3.500–6.000 ludzi.

677

opatrzyć (daw.) — zaopatrzyć, zabezpieczyć.

678

Anna Danuta — (1358–1448), córka księcia trockiego Kiejstuta i Biruty, żona księcia mazowieckiego Janusza (było to najdłużej trwające małżeństwo w dziejach dynastii).

679

Anna Danuta — (1358–1448), córka księcia trockiego Kiejstuta i Biruty, żona księcia mazowieckiego Janusza (było to najdłużej trwające małżeństwo w dziejach dynastii).

680

Janusz I Starszy (Warszawski) — (ok. 1346–1429), książę mazowiecki, lennik Władysława Jagiełły.

681

miecznik — dostojnik, pierwotnie urzędnik dworski zarządzający zbrojownią.

682

przestawał — poprzestawał.

683

lenno — posiadłość nadawana wasalowi przez suzerena w zamian za służbę.

684

niezbrojny — nieopancerzony.

685

w niebiesiech — dziś popr.: w niebie a. w niebiosach.

686

częstokół — palisada.

687

zrękowiny (daw.) — zaręczyny.

688

podjąć pod nogi — dawny sposób wyrażania szacunku.

689

nieskładnie (daw.) — niezręcznie.

690

mać (daw.) — matka.

691

być o coś krzywym (daw.) — mieć o coś żal.

692

nałęczka (daw.) — chusta służąca jako przepaska na głowę.

693

młaka — bagno.

694

klękajęcy — dziś popr.: klękając.

695

piekielny starosta — Lucyfer, przywódca wszystkich diabłów.

696

udać się (daw.) — (o osobie) spodobać się.

697

źrzały (daw.) — dojrzały.

698

zrękowiny (daw.) — zaręczyny.

699

będem — dziś popr.: będę.

700

nie lza (daw.) — nie można.

701

włodyka — rycerz, zwłaszcza niemajętny lub bez pełni praw stanowych.

702

Anna Danuta — (1358–1448), córka księcia trockiego Kiejstuta i Biruty, żona księcia mazowieckiego Janusza (było to najdłużej trwające małżeństwo w dziejach dynastii).

703

pewnikiem (daw.) — zapewne.

704

niedźwiedziowi w dole — istniała metoda polowania na niedźwiedzie przez zastawianie na nie pułapek w postaci dołów.

705

Tawań — wyspa na Dniestrze.

706

Witold Kiejstutowicz, zwany Wielkim — (ok. 1350–1430), wielki książę litewski, brat stryjeczny Władysława Jagiełły. W latach 1382–1385 oraz 1390 przejściowo sprzymierzony z Krzyżakami przeciw Jagielle.

707

dzierżyć — trzymać.

708

dać dęba — uciec.

709

Скачать книгу